Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Το πράσινο απόγευμα
Εκείνο το πράσινο απόγεμα ο θάνατος είχε βάλει στόχο την αυλή μου απ’ το νεκρό μου το παράθυρο με το βελούδινό μου μάτι 5 τον έβλεπα να τριγυρνάει γύριζε και παράσταινε τον κουλουρτζή γύριζε και παράσταινε τον λαχειοπώλη και τα παιδιά τίποτα δεν υποπτεύονταν έπαιζαν με πιστόλια και τσιρίζαν 10 αυτός πάλι γύριζε και πλησίαζε και πάλι μάκραινε και έφευγε ύστερα ξαναρχόταν στο τέλος αγριεύτηκε άρχισε να ουρλιάζει 15 έβαψε τα μάτια και τα νύχια του φούσκωσε τα βυζιά του άρχισε να μιλάει με ψιλή φωνή έκανε σα γυναίκα… τότε είναι που έφυγε οριστικά 20 ψιθυρίζοντας: —Δεν είχα τύχη σήμερα αύριο θα ξανάρθω |
