Στις βραδινές βρεγμένες στράτες αχνίζει ένα φως θαλασσί πλατύ χέρι στην καρδιά βήματα ερειπωμένα τρεις εραστές διαβαίνουν απ’ τα χέρια πιασμένοι ο πρώτος

Κρέμασε σ’ ένα δέντρο την αγάπη του τα μεσάνυχτα προσεύχεται κάτω απ’ το δέντρο να κατέβει η αγάπη πιασμένη απ’ τα φύλλα να κοπάσει η πλημμύρα των φύλλων που λιώνουν τα δάκρυά του στο χώμα τα πίνει ένας σκύλος η αγάπη στα κλαδιά τον πετροβολάει το δέντρο ουρλιάζει ο αγέρας ο σκύλος ο δεύτερος

Χάρισε την αγάπη του σ’ έναν τρελό βιολιστή ο τρελός την επήρε τραγούδι βρέχει ο ουρανός λουλούδια νομίσματα αντηχούνε οι δρόμοι τ’ ολέθριο βιολί της αγάπης το τραγούδι το ’χουν μάθει τώρα όλοι με χείλια σμιχτά μελανά το σφυρίζουν μόνο αυτός δεν το ξέρει ο τρίτος

Έκανε την αγάπη του καράβι την κατευόδωσε στις τρεις θάλασσες τώρα έγινε πάλι παιδί σιάχνει πύργους με άμμο και μαζεύει χαλίκια κοχύλια και προσμένει να γυρίσει ξανά το καράβι η αγάπη

Στην καρδιά τους έχουν κι οι τρεις χαράξει ένα δέντρο ένα βιολί σιμά στ’ αφτί θαν τους τρελάνει κι ο καπετάνιος παίζει στο βυθό με τα κοράλλια