Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
[Τ’ αστέρια φωτοστόλιστα…]
| [πρώτο στάδιο επεξεργασίας] |
Τ’ αστέρια φωτοστόλιστα τριγύρω στο φεγγάρι το συνοδεύουν με χαρά στο μυστικό του δρόμο. Τ’ αγέρι δεν ανάσαινε· τα δένδρα που εκοιμώντο, τα λογγωμένα τα βουνά, τα χόρτα, τα λουλούδια 5 το πανηγύρι τ’ ουρανού θωρούνε ερωτευμένα. Ακούστηκ’ ένα πάτημα κι αλύχτησαν οι σκύλοι.— Τ’ άλογο εδιάβαινε φωτιά… Στην τρίχα του τη μαύρη ασπροβολούσαν οι αφροί. Στη σέλα καρφωμένος ένας Αράπης κάθεται, άσχημος σαν το Χάρο. 10 Τ’ ολόχρυσό του το σπαθί που λάμπει στο φεγγάρι |
| [δεύτερο στάδιο επεξεργασίας] |
Ακούστηκ’ ένα πάτημα… Τα δένδρα που εκοιμώντο, τα λογγωμένα τα βουνά, τα χόρτα, τα λουλούδια ξυπνούν κι ανατριχιάζουνε… Αλύχτησαν οι σκύλοι… Τ’ άλογο εδιάβαινε φωτιά τα πέταλά του αστράφτουν. |
