Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
[Θάλασσα γαλανόξανθη…]
Θάλασσα γαλανόξανθη, μαρμαρωμένη, κρύα, πόσες φορές εράντισα με το πικρό μου δάκρυ τα μαραμένα φύκη σου, τον άκαρπο γιαλό σου! Πόσες φορές εξάνοιξα, από μακρά θωρώντας, 5 τ’ αμέτρητά σου κύματα το ’να σιμά από τ’ άλλο ν’ ασπρίζουν τον ορίζοντα, να κυνηγιώνται πάντα και να ’ρχονται στα πόδια μου σε μια στιγμή να σβηώνται, σαν τες ελπίδες της ζωής, σαν τες χαρές της νιότης; Πόσες φορές θυμήθηκα πως τ’ άβαθα νερά σου 10 τα τρέφουνε της συμφοράς και του πνιγμού τα δάκρυα κι εγκαρδιακά σ’ εμίσησα και επίστεψα πως ήσουν εδώ στον κόσμο |
