Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Η φάλαγξ
Ζώστε, ζώστε τ’ άρματά σας ανυπόταχτα παιδιά, βλέπω αστράφτει απ’ τη χαρά σας καθενός σας η ματιά. 5 Όθε η νιότη σας περάσει και το χνότο σας διαβεί, θα σκορπίσει, θα μεριάσει κάθε σύγνεφο βαρύ. Ζώστε, ζώστε τ’ άρματά σας! 10 Των πατέρων σας η γη στ’ ανδρικό το πάτημά σας αναγάλλιασε η φτωχή. Πότε, πότε θά ’λθ’ η μέρα, παλικάρια μου, να ιδώ 15 μακρά εδώθε… πέρα… πέρα… σε πλατύτερο ουρανό το καθάριο ν’ ανεμίζει φλάμπουρό μας με χαρά, φωτιά κι αίμα να στολίζει 20 τα σχισμένα του πλευρά! Ζώστε, ζώστε τ’ άρματά σας ανυπόταχτα παιδιά, στα νεκρά τα όνειρατά μας δώστε τώρα σεις φτερά. [1876] *
|
