Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
| Για τη ζωή και το έργο του | Το ποιητικό του έργο |
Γιώργος Σεφέρης (1900-1971)
© Άννα Λόντου
Εκδ. Ίκαρος
Ο τελευταίος χορός
Ένα παραλλαγμένο παραμύθι ξεπληρώνουμε κι εμείς και οι άλλοι όπως κι οι αποτεφρωμένοι γέροντες που είχαν ραβδιά στα χέρια και μιλούσαν ήρεμα. 5 Το βουρκωμένο λουτρό, το δίχτυ, το μαχαίρι η πορφύρα κι η φωνή που ρωτούσε για τη θάλασσα ποιός θα την εξαντλήσει, θρέψανε τη ζωή μας. Την αγάπη μας την πίναμε σιγά σιγά 10 μας φαίνουνταν καταπότιο για μιθριδατισμό· ώσπου το τέλος ήρθε κι απονεκρώθηκε. Αλήθεια, πάντα φρόνιμα μας οδήγησε ο λαός μας. Ἀρκείτω βίος, τούτη η ζωή 15 ανάμεσα Πεντέλη και Υμηττό και Πάρνηθα. Όμως οι ρίζες οι ρίζες δε μαραίνουνται εύκολα δε φεύγουν εύκολα τα μιάσματα της αλλοφροσύνης, της αδικίας, της κενοσπουδίας. 20 Τρεις χιλιάδες χρόνια και περισσότερα πάνω στους ίδιους βράχους πληρώνουμε το παραλλαγμένο παραμύθι. Λυπήσου εκείνους που περιμένουν! 26. 11. 1934
|
