Χάθηκα μέσα στην πολιτεία. Τα περιβόλια τα σκεπάζει το νοσοκομείο του Δον Χουάν Ταβέρα. Δρόμοι τυλίγοντας διαφημίσεις. Κάθε άνθρωπος περπατά χωρίς να ξέρει 5 αν άρχισε ή αν τέλειωσε αν πηγαίνει στη μητέρα του στην κόρη του ή στην ερωμένη του αν θα δικάσει ή αν θα δικαστεί αν θ’ αποδράσει, αν έχει διαφύγει· δεν ξέρει. 10 Κάθε γωνιά κι ένα κατάστημα γραμμοφώνων κάθε κατάστημα κι εκατό γραμμόφωνα κάθε γραμμόφωνο κι εκατό δίσκοι και σε κάθε δίσκο ένας ζωντανός παίζει μ’ έναν πεθαμένο. 15 Πάρε τη χαλύβδινη βελόνα και ξεχώρισέ τους αν μπορείς.

Μα ποιός ποιητής· θυμάσαι ποιός ποιητής δοκίμασε τη χαλύβδινη βελόνα στις ραφές τ’ ανθρώπινου κρανίου; 20 Θυμάσαι το τραγούδι του το βράδυ εκείνο; Θυμάμαι που μας ζήτησε μιαν ασπιρίνη τα μάτια του έπαιζαν μέσα σε μαύρους κρίκους ήταν χλωμός και δυο βαθιές ρυτίδες τυλίγανε το μέτωπό του. Μήπως όμως 25 ήσουν εσύ; μήπως εγώ; Ή μήπως ήταν η αμίλητη Αντιγόνη με τους ώμους τους λυγισμένους πάνω από το στήθος; Την κράτησα κοντά μου δέκα νύχτες έκλαιγε κάθε αυγή για το παιδί της. 30 Θυμάμαι γύρευα ένα φαρμακείο. Όλα κλειστά. Για ποιόν ήταν δεν ξέρω.

Χάθηκα μέσα στην πολιτεία κανείς δε θα μετακινήσει το νοσοκομείο γεμάτο ανάπηρα παιδιά που γνέφουν 35 σ’ εμένα ή σ’ άλλους που μ’ ακολουθάνε. Οσμές φαρμάκων μέσα στον αγέρα βαραίνουν ερωτεύουνται και σμίγουν αχνούς από αυτοκίνητα που φεύγουν στην εξοχή μ’ ολόξανθα ζευγάρια 40 προραφαηλιτικά λιγάκι εξατμισμένα.

Την άνοιξη του ’23 στο λουτρό της πέθανε η Λίβια Ρίμινι, τ’ αστέρι· τη βρήκανε μέσα στ’ αρώματα νεκρή και το νερό δεν είχε ακόμη κρυώσει. 45 Ωστόσο χτες στον κινηματογράφο με κοίταζε με τ’ άχρηστά της μάτια.