Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
| Για τη ζωή και το έργο του | Το ποιητικό του έργο |
Γιώργος Σεφέρης (1900-1971)
© Άννα Λόντου
Εκδ. Ίκαρος
1.
Μα τί έχει αυτός ο άνθρωπος; Όλο το απόγεμα (χτες προχτές και σήμερα) κάθεται με τα μάτια καρφωμένα σε μια φλόγα σκόνταψε πάνω μου το βράδυ καθώς κατέβαινε τη σκάλα μου είπε: 5 «Το κορμί πεθαίνει το νερό θολώνει η ψυχή διστάζει κι ο αγέρας ξεχνάει όλο ξεχνάει μα η φλόγα δεν αλλάζει». Μου είπε ακόμη: 10 «Ξέρετε αγαπώ μια γυναίκα που έφυγε ίσως στον κάτω κόσμο· δεν είναι γι’ αυτό που φαίνομαι τόσο ερημωμένος προσπαθώ να κρατηθώ από μια φλόγα γιατί δεν αλλάζει». Ύστερα μου διηγήθηκε την ιστορία του. |
