Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
| Για τη ζωή και το έργο του | Το ποιητικό του έργο |
Γιώργος Σεφέρης (1900-1971)
© Άννα Λόντου
Εκδ. Ίκαρος
Λεωφόρος Συγγρού, 1930
Στον Γιώργο Θεοτοκά που την ανακάλυψε
|
Όταν σε νικήσει το χαμόγελο που ανασαίνει πλάι σου, πάει να σκύψει και δε συγκατανεύει όταν η ζάλη που σου απόμεινε αρμενίζοντας στα βιβλία ξεκολλήσει από το μυαλό σου στις πιπεριές δεξιά κι αριστερά όταν αφήσεις το πετρωμένο καράβι που ταξιδεύει προς το βυθό μ’ άρμενα συντριμμένα 5 την καμάρα με τα χρυσαφικά της τις κολόνες με την έννοια τους που τις στενεύει όταν αφήσεις τα κορμιά τα πελεκημένα επίτηδες για να μετρούν και για να θησαυρίζουν, την ψυχή που δεν εξισώνεται, ό,τι και να κάνεις, με την ψυχή σου το χέρι του φόρου 10 το γυναικείο εκείνο προσωπάκι στο λίκνο που λάμπει στον ήλιο όταν αφήσεις την καρδιά σου και τη σκέψη σου να γίνουν ένα με το μαυριδερό ποτάμι που τεντώνει ξυλιάζει και φεύγει: Σπάσε το νήμα της Αριάδνης και νά! Το γαλάζιο κορμί της γοργόνας. |
