ΒΑΣΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ
ΒΟΗΘΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
- Eideneir, H.: Ptochoprodromos. Neograeca Medii Aevi V.
- Jeffreys, E.: Digenis Akritis. The Grottaferrata and Escorial versions.
- Cupane, C.: Romanzi cavallereschi bizantini.
- Egea, J.: La crónica de Morea.
- Μανούσακας, Μ. Ι.: Λεονάρδου Ντελλαπόρτα Ποιήματα (1403/1411).
- Siapkaras-Pitsillides, Th.: Le pétrarquisme en Chypre. Poèmes d' amour. 2η έκδ.
- Αλεξίου, Στ.: Βιτσέντζος Κορνάρος, Ερωτόκριτος.
- Πολίτης, Λ.: Γεωργίου Χορτάτση, Κατζούρμπος.
- Κακουλίδη-Πάνου, Ε.: Ιωαννίκιος Καρτάνος, Παλαιά τε και Νέα Διαθήκη.
- Κάσδαγλης, Ε.: Η Καινή Διαθήκη του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού εις απλήν διάλεκτον γενομένη μετάφρασις διά Μαξίμου του Καλλιουπολίτου.
- Λάνδος, Α.: Γεωπονικόν. Βιβλίο καλούμενον Γεωπονικόν εις το οποίον περιέχονται ερμηνείαις θαυμασιώτατες.
- Manoussacas, M. & M. Lassithiotakis.: François Scouphos Ο Γραμματοφόρος (Le Courrier).
- Browning R. Η ελληνική γλώσσα, μεσαιωνική και νέα, σελ. 106-108, 123-125.
- Χόρροκς, Τζ. Ελληνικά: Ιστορία της γλώσσας και των ομιλητών της, σελ. 474-476.
- Χόρροκς, Τζ. Ελληνικά: Ιστορία της γλώσσας και των ομιλητών της, σελ. 324-329.
- Χόρροκς, Τζ. Ελληνικά. Ιστορία της γλώσσας και των ομιλητών της, σελ. 524-526.
- Browning, R. Η ελληνική γλώσσα, μεσαιωνική και νέα, σελ. 121-123.
- Χόρροκς, Τζ. Ελληνικά: Ιστορία της γλώσσας και των ομιλητών της, σελ. 529.
- Καρατζόλα, Ε. Από τον Ουμανισμό στον Διαφωτισμό: Η διδασκαλία της αρχαίας ελληνικής και της γραμματικής της.
- Browning, R. Η ελληνική γλώσσα, μεσαιωνική και νέα, σελ. 137, 138-139.
- α. Browning, R. Η ελληνική γλώσσα, μεσαιωνική και νέα, σελ. 137-138, β. Συμεωνίδης, Χ. Π. Ελληνικής και τουρκικής αμοιβαίες επιδράσεις, γ. Σκοπετέα, E. «Aσθενείς» και «ισχυροί» των Bαλκανίων.
Θέματα ιστορίας της ελληνικής γλώσσας
Η Ελληνική γλώσσα από τον 12ο εως τον 17ο αιώνα: Πηγές και εξέλιξη
Michel Lassithiotakis (2007)
Cupane, C. 1995.
Romanzi cavallereschi bizantini. Τορίνο: Unione Tipografico-Editrice Torinese, σελ. 520.
(Διήγησις Φλορίου και Πλατζιαφλόρες)
Η κόρη κλαίει
Πόθε μου, αγάπη μου καλή, ψυχή μου, ενθύμησίς μου,
1010 επεθυμία μου, Φλόριε, καρδία μου, απαντοχή μου,
παρηγορία των πόνων μου, εκδικητή πειρασμών μου!
Πάλιν κινδύνοι έφτασαν 'ς την άτυχον και ξένην
και συ ουκ ηξεύρεις τίποτας και χάνεις με απέ τώρα·
ως σκλάβαν με επουλήσασιν διά να με ξενώσουν
1015 καθόλου απέ τον πόθον σου και απ' την ασχόλησίν σου.
Την που|λησίαν ουκ ήξευρα και θέλημά μου ουκ ήτον,
με επιβουλίαν το εκάμασιν κι' ο Θεός αυτούς να κρίνη·
επαίρνουν με, ξενώνουν με και πλέον ουδέν με βλέπεις.
Αγάπη, πόθε μου καλέ, δι' εμένα τι να ποίσης;
1020 Να έβγης εις αναγυρεμόν της ταπεινής εμένα,
να ψηλαφήσης να μ' ευρής; Και πού να με εφτάσης;
Και τί εγίνετον 'ς εμέν, την ταπεινήν και ξένην;
Να ενθυμάσαι πόθον μας, τον είχαμεν αντάμα,
και της αγάπης το στερρόν, το ολοεγκάρδιόν μας;
1025 Νομίζω να μου επιλαθής και να με ελησμονήσης.
Έδε ανομία, | ότι χάνεις με και εγώ να χάσω εσένα!
Έδε αδικία, ξενώνουν με διά την ασχόλησίν σου!
Έδε πικρία και συμφορά! Πώς να το υπομένω
την ξενιτείαν την με κάμνουσιν εις ξενοτάτους τόπους'';