Μεταφόρτωση ως PDF Εκτύπωση <^>

6.2. Απόψεις των φιλολόγων για τις ΤΠΕ και τα φιλολογικά μαθήματα πριν και μετά την επιμόρφωση.

Ασχοληθήκαμε εκτενώς στην ενότητα 5.0 με τις δυσκολίες που υπήρξαν αλλά και με τις προσδοκίες και απόψεις των φιλολόγων πριν από την επιμόρφωση. Επισημάναμε ότι στην αρχή οι επιμορφωτές πιστεύουν πως οι εκπαιδευτικοί έρχονταν διστακτικοί, γιατί ουσιαστικά δεν πίστευαν πως είναι δυνατόν οι υπολογιστές να χρησιμοποιηθούν μέσα στις τάξεις κατά την ώρα της διδασκαλίας. Το μόνο που ήθελαν αρχικά ήταν να παρακολουθήσουν κάποιο πρόγραμμα εκμάθησης ηλεκτρονικών υπολογιστών. Στη συνέχεια όμως, όσο εξοικειώνονταν και με το μέσο, όλο και πείθονταν ότι θα μπορούσαν να το χρησιμοποιήσουν και μάλιστα πως μπορεί να χρησιμεύσει για να κινητοποιήσει το ενδιαφέρον των μαθητών κατά τη διδασκαλία. Παραθέτουμε κάποια επιπλέον αποσπάσματα πάνω στο θέμα αυτό.

Ήταν επτά φιλόλογοι, μπορώ να πω ότι υπήρχανε, που οι άνθρωποι έκαναν εξαιρετική δουλειά και πίστεψαν και στις νέες τεχνολογίες, πίστεψαν δηλαδή ότι η δουλειά τους αυτή θα μπορούσε να είναι πιο δημιουργική και πιο αποτελεσματική με την αξιοποίηση των τεχνολογιών. Υπήρχαν βέβαια και μονάδες οι οποίοι είδαν τα πράγματα πάρα πολύ έτσι πεζά θα έλεγα, και επιφανειακά και αυτό άνηκε και από το γεγονός ότι έφυγαν αμέσως από το πρόγραμμα επιμόρφωσης και δεν παρέμειναν σ' αυτό, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι μερικοί δεν πίστεψαν για διάφορους λόγους στο πρόγραμμα. Νομίζω ότι αρκετοί πείστηκαν, βεβαίως όλοι στη αρχή κι εγώ προσωπικά, για να μην εξαιρέσω τον εαυτό μου, είχαμε ενδοιασμούς να δεχτούμε το καινούριο. Στη συνέχεια, όμως, διαμορφώθηκα και άλλαξα άποψη, πιστεύω ότι ένα μεγάλο μέρος των συναδέλφων τουλάχιστον σ' αυτούς που απευθύνθηκα εγώ, ενώ τους έβλεπα να ξεκινούν όλοι με την ίδια αντίληψη ότι όλα αυτά τα πράγματα δεν γίνονται, φτάνω στο τέλος του σεμιναρίου, στο τέλος της χρονιάς, γιατί όλα αυτά ήταν ετήσια τα σεμινάρια, δηλαδή φτάσαμε μετά από 25 περίπου συναντήσεις να φεύγουν ικανοποιημένοι, πράγμα το οποίο σήμαινε κάνανε πράγματα και προβληματίζονταν και σε σχέση με τη διδακτική του αντικειμένου και σε σχέση με την εμπλοκή των τεχνολογιών στην υποστήριξη της διδακτικής του αντικειμένου.

Στην αρχή αιφνιδιάστηκαν, δηλαδή φανήκαμε λίγο σαν αρειανοί, όταν παρουσιαστήκαμε στα σχολεία να τους λέμε ότι αυτό το εργαστήριο είναι δικό μας, δηλαδή είναι το εργαστήριο των φιλολόγων, των μαθηματικών, των φυσικών, των πληροφορικών. Γιατί χρειάστηκε αυτό το πρώτο βήμα για να τους δείξουμε πώς μπορούν αυτά να εξυπηρετήσουν την καθημερινότητά τους, την επαγγελματική τους καθημερινότητα, αυτό τους αιφνιδίασε, δηλαδή δεν περίμεναν ότι υπάρχει τέτοιο πράγμα.

Την πρώτη χρονιά αλλά και τις επόμενες τους φέραμε σε επαφή με μια καινούργια αντίληψη για τις τεχνολογίες που δεν υπήρχε στην αντίληψη των περισσότερων συναδέλφων. Οι τεχνολογίες για αυτούς ήταν κάτι πολύ τεχνικό με τη διαχείριση ενός εργαλείου που μπορεί να υπηρετήσει περισσότερο διοικητικούς σκοπούς και όχι παιδαγωγικούς εάν το βάλουμε στο σχολείο. Αυτή η αντίληψη νομίζω ξεπεράστηκε, μολονότι είχε πολλές αντιδράσεις, ξεπεράστηκε την πορεία του προγράμματος, όπου φάνηκε καθαρά ποια ήταν η αντίληψη που θέλαμε να υπηρετήσουμε με τις νέες τεχνολογίες.

Νομίζω ότι δεν το ήξεραν αυτό, δεν είχαν σαφή απάντηση σ' αυτό πως θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν οι νέες τεχνολογίες στα μαθήματά τους. Προφανώς ήρθαν στο σεμινάριο για να δουν πώς θα μπορούσε να γίνει αυτό. Προφανώς όμως πιστεύανε ότι κάπως θα μπορούσε να γίνει για να έρθουν.