Αποτελέσματα για: "Λ"
- λα1
1
Ρηματικές Καταλήξεις
ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΕΝΕΡΓ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ω
ΜΕΛΛΩΝ (σιγματικός), ΕΝΕΡΓ.
ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΜΕΣ.-ΠΑΘ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ω
ΜΕΛΛΩΝ (σιγματικός), ΜΕΣ.
ΜΕΛΛΩΝ & ΣΥΝΤ. ΜΕΛΛ., ΠΑΘ.
Ορ.
Υπ.
Ευκτ.
Πρ.
Ορ.
Υπ.
Ευκτ.
Πρ.
Εν.
1
2
3
ω
εις
ει
ω
ῃς
ῃ
οιμι
οις
οι
ε
έτω
Εν.
1
2
3
ομαι
ει, ῃ
εται
ωμαι
ῃ
ηται
οίμην
οιο
οιτο
ου, εο2Σ
έσθω
Δυ.
2
3
ετον
ετον
ητον
ητον
οιτον
οίτην
ετον
έτων
Δυ.
2
3
εσθον
εσθον
ησθον
ησθον
οισθον
οίσθην
εσθον
έσθων
Πλ.
1
2
3
ομεν
ετε
ουσι(ν)
ωμεν
ητε
ωσι(ν)
οιμεν
οιτε
οιεν
ετε
όντων
Πλ.
1
2
3
όμε(σ)θα
εσθε
ονται
ώμε(σ)θα
ησθε
ωνται
οίμε(σ)θα
οισθε
οιντο
εσθε
έσθων
Απρφ.: ειν, έμεναι1Σ
Μτχ.: ων, ουσα, ον (=> Μετοχικές Καταλήξεις)
Απρφ.: εσθαι
Μτχ.: όμενος, ομένη/α, όμενον (=> Μετοχικές Καταλήξεις)
Μετοχικές ΚαταλήξειςΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΕΝΕΡΓ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ω
ΜΕΛΛΩΝ (σιγματικός), ΕΝΕΡΓ.
ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΜΕΣ.-ΠΑΘ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ω
ΜΕΛΛΩΝ (σιγματικός), ΜΕΣ.
ΜΕΛΛΩΝ & ΣΥΝΤ. ΜΕΛΛΩΝ, ΠΑΘ.
Αρ.
Θ.
Ουδ.
Αρ.
Θ.1Σ
Ουδ.
Εν.
Ον. / Κλ.
ων
ουσα
ον
Εν.
Ον. / Κλ.
όμενος/ε
ομένη/α
όμενον
Γεν.
οντος
ούσης
οντος
Γεν.
ομένου
ομένης/ας
ομένου
Δοτ.
οντι
ούσῃ
οντι
Δοτ.
ομένῳ
ομένῃ/ᾳ
ομένῳ
Αιτ.
οντα
ουσαν
ον
Αιτ.
όμενον
ομένην/αν
όμενον
Δυ.
Ον. / Κλ.
οντε
ουσα
οντε
Δυ.
Ον. / Κλ.
ομένω
ομένα
ομένω
Γεν.
όντοιν
ούσαιν
όντοιν
Γεν.
ομένοιν
ομέναιν
ομένοιν
Δοτ.
όντοιν
ούσαιν
όντοιν
Δοτ.
ομένοιν
ομέναιν
ομένοιν
Αιτ.
οντε
ουσα
οντε
Αιτ.
ομένω
ομένα
ομένω
Πλ.
Ον. / Κλ.
οντες
ουσαι
οντα
Πλ.
Ον. / Κλ.
όμενοι
όμεναι
όμενα
Γεν.
όντων
ουσῶν
όντων
Γεν.
ομένων
ομένων
ομένων
Δοτ.
ουσι(ν)
ούσαις
ουσι(ν)
Δοτ.
ομένοις
ομέναις
ομένοις
Αιτ.
οντας
ούσας
οντα
Αιτ.
ομένους
ομένας
όμενα
- ενστ. ρ. λάω (Α) & (Β)
- λα3
3
Ρηματικές Καταλήξεις
ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ ΕΝΕΡΓ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ω
ΑΟΡΙΣΤΟΣ Β΄ (θεματικός), ΕΝΕΡΓ.
ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ ΜΕΣ.-ΠΑΘ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ω
ΑΟΡΙΣΤΟΣ Β΄ (θεματικός), ΜΕΣ.
Ορ.
Υπ.
Ευκτ.
Πρ.
Ορ.
Υπ.
Ευκτ.
Πρ.
Εν.
1
2
3
ον
ες
ε(ν)
ω
ῃς
ῃ
οιμι
οις
οι
ε
έτω
Εν.
1
2
3
όμην
ου, εο2Σ
ετο
ωμαι
ῃ
ηται
οίμην
οιο
οιτο
οῦ, εο2Σ έσθω
Δυ.
2
3
ετον
έτην
ητον
ητον
οιτον
οίτην
ετον
έτων
Δυ.
2
3
εσθον
έσθην
ησθον
ησθον
οισθον
οίσθην
εσθον
έσθων
Πλ.
1
2
3
ομεν
ετε
ον
ωμεν
ητε
ωσι(ν)
οιμεν
οιτε
οιεν
ετε
όντων
Πλ.
1
2
3
όμε(σ)θα
εσθε
οντο
ώμε(σ)θα
ησθε
ωνται
οίμε(σ)θα
οισθε
οιντο
εσθε
έσθων
Απρφ.: εῖν, έμεναι1Σ
Μτχ.: ών, οῦσα, όν (=> Μετοχικές Καταλήξεις)
Απρφ.: έσθαι
Μτχ.: όμενος, ομένη/α, όμενον (=> Μετοχικές Καταλήξεις)
1. Κτλξ. απρφ. -έμεναι: συχνά Επκ.. Παραδείγματα εκτός Επκ. έχουν δοθεί σε λήμματα πλήρους μορφής. [Για τον όρο λήμμα πλήρους μορφής => Εισαγωγή]
2. Ο ασυνρ. τ. σε -εο οικείος σε όλες τις διαλέκτους εκτός Aττικής πεζογραφίας.
3. Τ. με κτλξ. -αι διακρίνονται συχνά από τον τόνο.
Ενεργ. απρφ.: πέμψαι, φῆναι, καλέσαι, ἀκοῦσαι
Ευκτ. ενεργ.: πέμψαι, φήναι, καλέσαι, ἀκούσαι
Πρ. μέσ.: πέμψαι, φῆναι, κάλεσαι, ἄκουσαι
Μετοχικές Καταλήξεις
ΑΟΡΙΣΤΟΣ Β΄ (θεματικός), ΕΝΕΡΓ.
ΑΟΡΙΣΤΟΣ Β΄ (θεματικός), ΜΕΣ.
Αρ.
Θ.
Ουδ.
Αρ.
Θ.1Σ
Ουδ.
Εν.
Ον. / Κλ.
ών
οῦσα
όν
Εν.
Ον. / Κλ.
όμενος/ε
ομένη/α
όμενον
Γεν.
όντος
ούσης
όντος
Γεν.
ομένου
ομένης/ας
ομένου
Δοτ.
όντι
ούσῃ
όντι
Δοτ.
ομένῳ
ομένῃ/ᾳ
ομένῳ
Αιτ.
όντα
οῦσαν
όν
Αιτ.
όμενον
ομένην/αν
όμενον
Δυ.
Ον. / Κλ.
όντε
ούσα
όντε
Δυ.
Ον. / Κλ.
ομένω
ομένα
ομένω
Γεν.
όντοιν
ούσαιν
όντοιν
Γεν.
ομένοιν
ομέναιν
ομένοιν
Δοτ.
όντοιν
ούσαιν
όντοιν
Δοτ.
ομένοιν
ομέναιν
ομένοιν
Αιτ.
όντε
ούσα
όντε
Αιτ.
ομένω
ομένα
ομένω
Πλ.
Ον. / Κλ.
όντες
οῦσαι
όντα
Πλ.
Ον. / Κλ.
όμενοι
όμεναι
όμενα
Γεν.
όντων
ουσῶν
όντων
Γεν.
ομένων
ομένων
ομένων
Δοτ.
οῦσι(ν)
ούσαις
οῦσι(ν)
Δοτ.
ομένοις
ομέναις
ομένοις
Αιτ.
όντας
ούσας
όντα
Αιτ.
ομένους
ομένας
όμενα
- Επκ. πρτ. ρ. λάω (Β)
- λαβ3
3
Ρηματικές Καταλήξεις
ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ ΕΝΕΡΓ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ω
ΑΟΡΙΣΤΟΣ Β΄ (θεματικός), ΕΝΕΡΓ.
ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ ΜΕΣ.-ΠΑΘ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ω
ΑΟΡΙΣΤΟΣ Β΄ (θεματικός), ΜΕΣ.
Ορ.
Υπ.
Ευκτ.
Πρ.
Ορ.
Υπ.
Ευκτ.
Πρ.
Εν.
1
2
3
ον
ες
ε(ν)
ω
ῃς
ῃ
οιμι
οις
οι
ε
έτω
Εν.
1
2
3
όμην
ου, εο2Σ
ετο
ωμαι
ῃ
ηται
οίμην
οιο
οιτο
οῦ, εο2Σ έσθω
Δυ.
2
3
ετον
έτην
ητον
ητον
οιτον
οίτην
ετον
έτων
Δυ.
2
3
εσθον
έσθην
ησθον
ησθον
οισθον
οίσθην
εσθον
έσθων
Πλ.
1
2
3
ομεν
ετε
ον
ωμεν
ητε
ωσι(ν)
οιμεν
οιτε
οιεν
ετε
όντων
Πλ.
1
2
3
όμε(σ)θα
εσθε
οντο
ώμε(σ)θα
ησθε
ωνται
οίμε(σ)θα
οισθε
οιντο
εσθε
έσθων
Απρφ.: εῖν, έμεναι1Σ
Μτχ.: ών, οῦσα, όν (=> Μετοχικές Καταλήξεις)
Απρφ.: έσθαι
Μτχ.: όμενος, ομένη/α, όμενον (=> Μετοχικές Καταλήξεις)
1. Κτλξ. απρφ. -έμεναι: συχνά Επκ.. Παραδείγματα εκτός Επκ. έχουν δοθεί σε λήμματα πλήρους μορφής. [Για τον όρο λήμμα πλήρους μορφής => Εισαγωγή]
2. Ο ασυνρ. τ. σε -εο οικείος σε όλες τις διαλέκτους εκτός Aττικής πεζογραφίας.
3. Τ. με κτλξ. -αι διακρίνονται συχνά από τον τόνο.
Ενεργ. απρφ.: πέμψαι, φῆναι, καλέσαι, ἀκοῦσαι
Ευκτ. ενεργ.: πέμψαι, φήναι, καλέσαι, ἀκούσαι
Πρ. μέσ.: πέμψαι, φῆναι, κάλεσαι, ἄκουσαι
Μετοχικές Καταλήξεις
ΑΟΡΙΣΤΟΣ Β΄ (θεματικός), ΕΝΕΡΓ.
ΑΟΡΙΣΤΟΣ Β΄ (θεματικός), ΜΕΣ.
Αρ.
Θ.
Ουδ.
Αρ.
Θ.1Σ
Ουδ.
Εν.
Ον. / Κλ.
ών
οῦσα
όν
Εν.
Ον. / Κλ.
όμενος/ε
ομένη/α
όμενον
Γεν.
όντος
ούσης
όντος
Γεν.
ομένου
ομένης/ας
ομένου
Δοτ.
όντι
ούσῃ
όντι
Δοτ.
ομένῳ
ομένῃ/ᾳ
ομένῳ
Αιτ.
όντα
οῦσαν
όν
Αιτ.
όμενον
ομένην/αν
όμενον
Δυ.
Ον. / Κλ.
όντε
ούσα
όντε
Δυ.
Ον. / Κλ.
ομένω
ομένα
ομένω
Γεν.
όντοιν
ούσαιν
όντοιν
Γεν.
ομένοιν
ομέναιν
ομένοιν
Δοτ.
όντοιν
ούσαιν
όντοιν
Δοτ.
ομένοιν
ομέναιν
ομένοιν
Αιτ.
όντε
ούσα
όντε
Αιτ.
ομένω
ομένα
ομένω
Πλ.
Ον. / Κλ.
όντες
οῦσαι
όντα
Πλ.
Ον. / Κλ.
όμενοι
όμεναι
όμενα
Γεν.
όντων
ουσῶν
όντων
Γεν.
ομένων
ομένων
ομένων
Δοτ.
οῦσι(ν)
ούσαις
οῦσι(ν)
Δοτ.
ομένοις
ομέναις
ομένοις
Αιτ.
όντας
ούσας
όντα
Αιτ.
ομένους
ομένας
όμενα
- αόρ.2 ρ. λαμβάνω [=> & λ. πλήρ. μ.]
- λαββαν1
1
Ρηματικές Καταλήξεις
ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΕΝΕΡΓ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ω
ΜΕΛΛΩΝ (σιγματικός), ΕΝΕΡΓ.
ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΜΕΣ.-ΠΑΘ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ω
ΜΕΛΛΩΝ (σιγματικός), ΜΕΣ.
ΜΕΛΛΩΝ & ΣΥΝΤ. ΜΕΛΛ., ΠΑΘ.
Ορ.
Υπ.
Ευκτ.
Πρ.
Ορ.
Υπ.
Ευκτ.
Πρ.
Εν.
1
2
3
ω
εις
ει
ω
ῃς
ῃ
οιμι
οις
οι
ε
έτω
Εν.
1
2
3
ομαι
ει, ῃ
εται
ωμαι
ῃ
ηται
οίμην
οιο
οιτο
ου, εο2Σ
έσθω
Δυ.
2
3
ετον
ετον
ητον
ητον
οιτον
οίτην
ετον
έτων
Δυ.
2
3
εσθον
εσθον
ησθον
ησθον
οισθον
οίσθην
εσθον
έσθων
Πλ.
1
2
3
ομεν
ετε
ουσι(ν)
ωμεν
ητε
ωσι(ν)
οιμεν
οιτε
οιεν
ετε
όντων
Πλ.
1
2
3
όμε(σ)θα
εσθε
ονται
ώμε(σ)θα
ησθε
ωνται
οίμε(σ)θα
οισθε
οιντο
εσθε
έσθων
Απρφ.: ειν, έμεναι1Σ
Μτχ.: ων, ουσα, ον (=> Μετοχικές Καταλήξεις)
Απρφ.: εσθαι
Μτχ.: όμενος, ομένη/α, όμενον (=> Μετοχικές Καταλήξεις)
Μετοχικές ΚαταλήξειςΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΕΝΕΡΓ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ω
ΜΕΛΛΩΝ (σιγματικός), ΕΝΕΡΓ.
ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΜΕΣ.-ΠΑΘ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ω
ΜΕΛΛΩΝ (σιγματικός), ΜΕΣ.
ΜΕΛΛΩΝ & ΣΥΝΤ. ΜΕΛΛΩΝ, ΠΑΘ.
Αρ.
Θ.
Ουδ.
Αρ.
Θ.1Σ
Ουδ.
Εν.
Ον. / Κλ.
ων
ουσα
ον
Εν.
Ον. / Κλ.
όμενος/ε
ομένη/α
όμενον
Γεν.
οντος
ούσης
οντος
Γεν.
ομένου
ομένης/ας
ομένου
Δοτ.
οντι
ούσῃ
οντι
Δοτ.
ομένῳ
ομένῃ/ᾳ
ομένῳ
Αιτ.
οντα
ουσαν
ον
Αιτ.
όμενον
ομένην/αν
όμενον
Δυ.
Ον. / Κλ.
οντε
ουσα
οντε
Δυ.
Ον. / Κλ.
ομένω
ομένα
ομένω
Γεν.
όντοιν
ούσαιν
όντοιν
Γεν.
ομένοιν
ομέναιν
ομένοιν
Δοτ.
όντοιν
ούσαιν
όντοιν
Δοτ.
ομένοιν
ομέναιν
ομένοιν
Αιτ.
οντε
ουσα
οντε
Αιτ.
ομένω
ομένα
ομένω
Πλ.
Ον. / Κλ.
οντες
ουσαι
οντα
Πλ.
Ον. / Κλ.
όμενοι
όμεναι
όμενα
Γεν.
όντων
ουσῶν
όντων
Γεν.
ομένων
ομένων
ομένων
Δοτ.
ουσι(ν)
ούσαις
ουσι(ν)
Δοτ.
ομένοις
ομέναις
ομένοις
Αιτ.
οντας
ούσας
οντα
Αιτ.
ομένους
ομένας
όμενα
- // ενστ. ρ. λαμβάνω (Foed Delph Pell 1B.14)
- λαβέ
- αόρ.2 ενεργ. πρ., 2ο εν. ρ. λαμβάνω [για τον τονισμό: => Smyth 424b]
- λάβε
- Επκ. αόρ.2 ενεργ. ορ., 3ο εν. ρ. λαμβάνω
- λάβει
- Δωρ. αόρ. ενεργ. υπ., 3ο εν. ρ. λαμβάνω [=> Th‒K 104.14]
- λαβεσκ3
3
Ρηματικές Καταλήξεις
ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ ΕΝΕΡΓ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ω
ΑΟΡΙΣΤΟΣ Β΄ (θεματικός), ΕΝΕΡΓ.
ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ ΜΕΣ.-ΠΑΘ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ω
ΑΟΡΙΣΤΟΣ Β΄ (θεματικός), ΜΕΣ.
Ορ.
Υπ.
Ευκτ.
Πρ.
Ορ.
Υπ.
Ευκτ.
Πρ.
Εν.
1
2
3
ον
ες
ε(ν)
ω
ῃς
ῃ
οιμι
οις
οι
ε
έτω
Εν.
1
2
3
όμην
ου, εο2Σ
ετο
ωμαι
ῃ
ηται
οίμην
οιο
οιτο
οῦ, εο2Σ έσθω
Δυ.
2
3
ετον
έτην
ητον
ητον
οιτον
οίτην
ετον
έτων
Δυ.
2
3
εσθον
έσθην
ησθον
ησθον
οισθον
οίσθην
εσθον
έσθων
Πλ.
1
2
3
ομεν
ετε
ον
ωμεν
ητε
ωσι(ν)
οιμεν
οιτε
οιεν
ετε
όντων
Πλ.
1
2
3
όμε(σ)θα
εσθε
οντο
ώμε(σ)θα
ησθε
ωνται
οίμε(σ)θα
οισθε
οιντο
εσθε
έσθων
Απρφ.: εῖν, έμεναι1Σ
Μτχ.: ών, οῦσα, όν (=> Μετοχικές Καταλήξεις)
Απρφ.: έσθαι
Μτχ.: όμενος, ομένη/α, όμενον (=> Μετοχικές Καταλήξεις)
1. Κτλξ. απρφ. -έμεναι: συχνά Επκ.. Παραδείγματα εκτός Επκ. έχουν δοθεί σε λήμματα πλήρους μορφής. [Για τον όρο λήμμα πλήρους μορφής => Εισαγωγή]
2. Ο ασυνρ. τ. σε -εο οικείος σε όλες τις διαλέκτους εκτός Aττικής πεζογραφίας.
3. Τ. με κτλξ. -αι διακρίνονται συχνά από τον τόνο.
Ενεργ. απρφ.: πέμψαι, φῆναι, καλέσαι, ἀκοῦσαι
Ευκτ. ενεργ.: πέμψαι, φήναι, καλέσαι, ἀκούσαι
Πρ. μέσ.: πέμψαι, φῆναι, κάλεσαι, ἄκουσαι
Μετοχικές Καταλήξεις
ΑΟΡΙΣΤΟΣ Β΄ (θεματικός), ΕΝΕΡΓ.
ΑΟΡΙΣΤΟΣ Β΄ (θεματικός), ΜΕΣ.
Αρ.
Θ.
Ουδ.
Αρ.
Θ.1Σ
Ουδ.
Εν.
Ον. / Κλ.
ών
οῦσα
όν
Εν.
Ον. / Κλ.
όμενος/ε
ομένη/α
όμενον
Γεν.
όντος
ούσης
όντος
Γεν.
ομένου
ομένης/ας
ομένου
Δοτ.
όντι
ούσῃ
όντι
Δοτ.
ομένῳ
ομένῃ/ᾳ
ομένῳ
Αιτ.
όντα
οῦσαν
όν
Αιτ.
όμενον
ομένην/αν
όμενον
Δυ.
Ον. / Κλ.
όντε
ούσα
όντε
Δυ.
Ον. / Κλ.
ομένω
ομένα
ομένω
Γεν.
όντοιν
ούσαιν
όντοιν
Γεν.
ομένοιν
ομέναιν
ομένοιν
Δοτ.
όντοιν
ούσαιν
όντοιν
Δοτ.
ομένοιν
ομέναιν
ομένοιν
Αιτ.
όντε
ούσα
όντε
Αιτ.
ομένω
ομένα
ομένω
Πλ.
Ον. / Κλ.
όντες
οῦσαι
όντα
Πλ.
Ον. / Κλ.
όμενοι
όμεναι
όμενα
Γεν.
όντων
ουσῶν
όντων
Γεν.
ομένων
ομένων
ομένων
Δοτ.
οῦσι(ν)
ούσαις
οῦσι(ν)
Δοτ.
ομένοις
ομέναις
ομένοις
Αιτ.
όντας
ούσας
όντα
Αιτ.
ομένους
ομένας
όμενα
- θαμ. αόρ.2 ρ. λαμβάνω (Ηρόδ. 4.78.4) [θαμ. πρτ. & αόρ.: Επκ. & Ιων., κανονικά: αναύξ. (ενίοτε ποιητ.: αύξ.). => K‒B II, σ. 79 κ.ε.]
- λαβέτην
- Επκ. αόρ.2 ενεργ. ορ., 3ο δυ. ρ. λαμβάνω
- λάβετον
- Επκ. αόρ.2 ορ., 2ο δυ. ρ. λαμβάνω (Ἰλ. 10.545)
- λάβετον
- αόρ.2 ενεργ. πρ., 2ο δυ. ρ. λαμβάνω (Πλάτ. Εὐθύδ. 275b)
- λάβῃσι(ν)
- Επκ. αόρ.2 ενεργ. υπ., 3ο εν. ρ. λαμβάνω
- λάβοισα
- Λεσβ. αόρ.2 ενεργ. μτχ., θ. ον. εν. ρ. λαμβάνω (Σαπφ. 22.10 Page)
- λαβοῖσα
- Δωρ. [=> λιποῖσα] αόρ.2 ενεργ. μτχ., θ. ον. εν. ρ. λαμβάνω (Καλλμ. Εἰς Λουτ. Παλλ.25, διάφ. γρ.)
- λαβόντε
- αόρ.2 ενεργ. μτχ., δυ. ρ. λαμβάνω
- λαβραζ 1
1
Ρηματικές Καταλήξεις
ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΕΝΕΡΓ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ω
ΜΕΛΛΩΝ (σιγματικός), ΕΝΕΡΓ.
ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΜΕΣ.-ΠΑΘ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ω
ΜΕΛΛΩΝ (σιγματικός), ΜΕΣ.
ΜΕΛΛΩΝ & ΣΥΝΤ. ΜΕΛΛ., ΠΑΘ.
Ορ.
Υπ.
Ευκτ.
Πρ.
Ορ.
Υπ.
Ευκτ.
Πρ.
Εν.
1
2
3
ω
εις
ει
ω
ῃς
ῃ
οιμι
οις
οι
ε
έτω
Εν.
1
2
3
ομαι
ει, ῃ
εται
ωμαι
ῃ
ηται
οίμην
οιο
οιτο
ου, εο2Σ
έσθω
Δυ.
2
3
ετον
ετον
ητον
ητον
οιτον
οίτην
ετον
έτων
Δυ.
2
3
εσθον
εσθον
ησθον
ησθον
οισθον
οίσθην
εσθον
έσθων
Πλ.
1
2
3
ομεν
ετε
ουσι(ν)
ωμεν
ητε
ωσι(ν)
οιμεν
οιτε
οιεν
ετε
όντων
Πλ.
1
2
3
όμε(σ)θα
εσθε
ονται
ώμε(σ)θα
ησθε
ωνται
οίμε(σ)θα
οισθε
οιντο
εσθε
έσθων
Απρφ.: ειν, έμεναι1Σ
Μτχ.: ων, ουσα, ον (=> Μετοχικές Καταλήξεις)
Απρφ.: εσθαι
Μτχ.: όμενος, ομένη/α, όμενον (=> Μετοχικές Καταλήξεις)
Μετοχικές ΚαταλήξειςΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΕΝΕΡΓ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ω
ΜΕΛΛΩΝ (σιγματικός), ΕΝΕΡΓ.
ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΜΕΣ.-ΠΑΘ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ω
ΜΕΛΛΩΝ (σιγματικός), ΜΕΣ.
ΜΕΛΛΩΝ & ΣΥΝΤ. ΜΕΛΛΩΝ, ΠΑΘ.
Αρ.
Θ.
Ουδ.
Αρ.
Θ.1Σ
Ουδ.
Εν.
Ον. / Κλ.
ων
ουσα
ον
Εν.
Ον. / Κλ.
όμενος/ε
ομένη/α
όμενον
Γεν.
οντος
ούσης
οντος
Γεν.
ομένου
ομένης/ας
ομένου
Δοτ.
οντι
ούσῃ
οντι
Δοτ.
ομένῳ
ομένῃ/ᾳ
ομένῳ
Αιτ.
οντα
ουσαν
ον
Αιτ.
όμενον
ομένην/αν
όμενον
Δυ.
Ον. / Κλ.
οντε
ουσα
οντε
Δυ.
Ον. / Κλ.
ομένω
ομένα
ομένω
Γεν.
όντοιν
ούσαιν
όντοιν
Γεν.
ομένοιν
ομέναιν
ομένοιν
Δοτ.
όντοιν
ούσαιν
όντοιν
Δοτ.
ομένοιν
ομέναιν
ομένοιν
Αιτ.
οντε
ουσα
οντε
Αιτ.
ομένω
ομένα
ομένω
Πλ.
Ον. / Κλ.
οντες
ουσαι
οντα
Πλ.
Ον. / Κλ.
όμενοι
όμεναι
όμενα
Γεν.
όντων
ουσῶν
όντων
Γεν.
ομένων
ομένων
ομένων
Δοτ.
ουσι(ν)
ούσαις
ουσι(ν)
Δοτ.
ομένοις
ομέναις
ομένοις
Αιτ.
οντας
ούσας
οντα
Αιτ.
ομένους
ομένας
όμενα
- // ενστ. ρ. λαβρεύομαι
- λαβρεύεαι
- Επκ. ενστ. απθ. ορ., 2ο εν. ρ. λαβρεύομαι
- λαβροστομ4ε
4ε
Ρηματικές Καταλήξεις
ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΕΝΕΡΓ., ΣΥΝΡ. ΣΕ -εω
«ΑΤΤΙΚΟΣ ΜΕΛΛΩΝ» ΕΝΕΡΓ.,
ΘΕΜΑΤΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ε4Σ
ΔΩΡΙΚΟΣ ΜΕΛΛΩΝ ΕΝΕΡΓ.4Σ
ΜΕΛΛΩΝ ΕΝΕΡΓ. ΡΗΜΑΤΩΝ
ΜΕ ΘΕΜΑΤΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΥΓΡΟ/ΕΡΡΙΝΟ
ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΜΕΣ.-ΠΑΘ., ΣΥΝΡ. ΣΕ -εω
«ΑΤΤΙΚΟΣ ΜΕΛΛΩΝ» ΜΕΣ.,
ΘΕΜΑΤΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ε4Σ
ΔΩΡΙΚΟΣ ΜΕΛΛΩΝ ΜΕΣ.4Σ
ΜΕΛΛΩΝ ΜΕΣ. ΡΗΜΑΤΩΝ
ΜΕ ΘΕΜΑΤΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΥΓΡΟ/ΕΡΡΙΝΟ
Ορ.
Υπ.
Ευκτ.
Πρ.
Ορ.
Υπ.
Ευκτ.
Πρ.
Εν.
1
2
3
ῶ
εῖς
εῖ
ῶ
ῇς
ῇ
οίην
οίης
οίη
ει
είτω
Εν.
1
2
3
οῦμαι
ῇ, εῖ
εῖται
ῶμαι
ῇ
ῆται
οίμην
οῖο
οῖτο
οῦ
είσθω
Δυ.
2
3
εῖτον
εῖτον
ῆτον
ῆτον
οῖτον
οίτην
εῖτον
είτων
Δυ.
2
3
εῖσθον
εῖσθον
ῆσθον
ῆσθον
οῖσθον
οίσθην
εῖσθον
είσθων
Πλ.
1
2
3
οῦμεν
εῖτε
οῦσι(ν)
ῶμεν
ῆτε
ῶσι(ν)
οῖμεν
οῖτε
οῖεν
εῖτε
ούντων
Πλ.
1
2
3
ούμε(σ)θα
εῖσθε
οῦνται
ώμε(σ)θα
ῆσθε
ῶνται
οίμε(σ)θα
οῖσθε
οῖντο
εῖσθε
είσθων
Απρφ.: εῖν
Μτχ.: ῶν, οῦσα, οῦν (=> Μετοχικές Καταλήξεις)
Απρφ.: εῖσθαι
Μτχ.: ούμενος, ουμένη/α, ούμενον (=> Μετοχικές Καταλήξεις)
4. «Αττικός Μέλλων»: δεν περιορίζεται μόνο στην Αττ. διάλεκτο, αλλά ο όρος έχει καθιερωθεί από τη συνήθεια. «Δωρικός Μέλλων»: ο όρος επεκτείνεται από την κανονική χρήση του και στους συνρ. μέλλ. απθ. ρ., γνωστούς από τον Όμηρο και τους Αττ. συγγραφείς. => G&G § 678 κ.ε., Smyth § 538 κ.ε., K‒B II, σσ. 105-110, Schwyzer I, σσ. 784 κ.ε.
Μετοχικές Καταλήξεις
ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΕΝΕΡΓ., ΣΥΝΡ. ΣΕ -εω
«ΑΤΤΙΚΟΣ ΜΕΛΛΩΝ» ΕΝΕΡΓ.,
ΘΕΜΑΤΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ε
ΔΩΡΙΚΟΣ ΜΕΛΛΩΝ ΕΝΕΡΓ.
ΜΕΛΛΩΝ ΕΝΕΡΓ. ΡΗΜΑΤΩΝ
ΜΕ ΘΕΜΑΤΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ
ΥΓΡΟ/ΕΡΡΙΝΟ
ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΜΕΣ.-ΠΑΘ., ΣΥΝΡ. ΣΕ -εω
«ΑΤΤΙΚΟΣ ΜΕΛΛΩΝ» ΜΕΣ.,
ΘΕΜΑΤΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ε
ΔΩΡΙΚΟΣ ΜΕΛΛΩΝ ΜΕΣ.
ΜΕΛΛΩΝ ΜΕΣ. ΡΗΜΑΤΩΝ
ΜΕ ΘΕΜΑΤΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ
ΥΓΡΟ/ΕΡΡΙΝΟ
Αρ.
Θ.
Ουδ.
Αρ.
Θ.1Σ
Ουδ.
Εν.
Ον. / Κλ.
ῶν
οῦσα
οῦν
Εν.
Ον. / Κλ.
ούμενος/ε
ουμένη/α
ούμενον
Γεν.
οῦντος
ούσης
οῦντος
Γεν.
ουμένου
ουμένης/ας
ουμένου
Δοτ.
οῦντι
ούσῃ
οῦντι
Δοτ.
ουμένῳ
ουμένῃ/ᾳ
ουμένῳ
Αιτ.
οῦντα
οῦσαν
οῦν
Αιτ.
ούμενον
ουμένην/αν
ούμενον
Δυ.
Ον. / Κλ.
οῦντε
ούσα
οῦντε
Δυ.
Ον. / Κλ.
ουμένω
ουμένα
ουμένω
Γεν.
ούντοιν
ούσαιν
ούντοιν
Γεν.
ουμένοιν
ουμέναιν
ουμένοιν
Δοτ.
ούντοιν
ούσαιν
ούντοιν
Δοτ.
ουμένοιν
ουμέναιν
ουμένοιν
Αιτ.
οῦντε
ούσα
οῦντε
Αιτ.
ουμένω
ουμένα
ουμένω
Πλ.
Ον. / Κλ.
οῦντες
οῦσαι
οῦντα
Πλ.
Ον. / Κλ.
ούμενοι
ούμεναι
ούμενα
Γεν.
ούντων
ουσῶν
ούντων
Γεν.
ουμένων
ουμένων
ουμένων
Δοτ.
οῦσι(ν)
ούσαις
οῦσι(ν)
Δοτ.
ουμένοις
ουμέναις
ουμένοις
Αιτ.
οῦντας
ούσας
οῦντα
Αιτ.
ουμένους
ουμένας
ούμενα
- ενστ. ρ. λαβροστομέω
- λαβρωθ8ε
8ε
Ρηματικές Καταλήξεις
ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ ΕΝΕΡΓ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ημι (-μι)
ΑΟΡΙΣΤΟΣ Β΄ (αθέματος) ΕΝΕΡΓ., ΘΕΜΑΤΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ε6Σ
ΑΟΡΙΣΤΟΣ ΠΑΘ. (Α΄ & Β΄)
Ορ.8Σ
Υπ.
Ευκτ.
Πρ.
ΠΡΤ
ΑΟΡ. Β΄
ΑΟΡ.
ΠΑΘ.
ΑΟΡ.
ΑΟΡ.
ΠΑΘ.
Εν.
1
2
3
ην
εις
ει
-
-
-
ην
ης
η
ῶ
ῇς
ῇ
είην
είης
είη
ες7Σ
έτω
ητι, ηθι9Σ
ήτω
Δυ.
2
3
ετον
έτην
ετον
έτην
ητον
ήτην
ῆτον
ῆτον
εῖτον
είτην
ετον7Σ
έτων
ητον
ήτων
Πλ.
1
2
3
εμεν
ετε
εσαν
εμεν
ετε
εσαν
ημεν
ητε
ησαν
ῶμεν
ῆτε
ῶσι(ν)
εῖμεν
εῖτε
εῖεν
ετε7Σ
έντων
ητε
έντων
Απρφ.: εῖναι (αόρ.2), ῆναι (αόρ. παθ.)
Μτχ.: είς, εῖσα, έν (=> Μετοχικές Καταλήξεις)
ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ ΜΕΣ.-ΠΑΘ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ημι (μι)
ΑΟΡΙΣΤΟΣ Β΄ (αθέματος) ΜΕΣ.,
ΘΕΜΑΤΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ε6Σ
Ορ.
Υπ.
Ευκτ..
Πρ.
Εν.
1
2
3
έμην
εσο (πρτ.), ου (αόρ.)
ετο
ῶμαι
ῇ
ῆται
είμην
εῖο
εῖτο
οῦ, ου
έσθω
Δυ.
2
3
εσθον
έσθην
ῆσθον
ῆσθον
εῖσθον
είσθην
εσθον7Σ
έσθων
Πλ.
1
2
3
έμε(σ)θα
εσθε
εντο
ώμε(σ)θα
ῆσθε
ῶνται
είμε(σ)θα
εῖσθε
εῖντο
εσθε7Σ
έσθων
Απρφ.: έσθαι
Μτχ.: έμενος, εμένη/α, έμενον (=> Μετοχικές Καταλήξεις)
Μετοχικές Καταλήξεις
ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΕΝΕΡΓ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ημι (μι)
ΑΟΡΙΣΤΟΣ Β΄ (αθέματος) ΕΝΕΡΓ.,
ΘΕΜΑΤΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ε
ΑΟΡΙΣΤΟΣ ΠΑΘ. (Α΄ & Β΄)
ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΜΕΣ.-ΠΑΘ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ημι (μι)
ΑΟΡΙΣΤΟΣ Β΄ (αθέματος) ΜΕΣ.,
ΘΕΜΑΤΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ε
Αρ.
Θ.
Ουδ.
Αρ.
Θ.1Σ
Ουδ.
Εν.
Ον. / Κλ.
είς
εῖσα
έν
Εν.
Ον. / Κλ.
έμενος/ε
εμένη/α
έμενον
Γεν.
έντος
είσης
έντος
Γεν.
εμένου
εμένης/ας
εμένου
Δοτ.
έντι
είσῃ
έντι
Δοτ.
εμένῳ
εμένῃ/ᾳ
εμένῳ
Αιτ.
έντα
εῖσαν
έν
Αιτ.
έμενον
εμένην/αν
έμενον
Δυ.
Ον. / Κλ.
έντε
είσα
έντε
Δυ.
Ον. / Κλ.
εμένω
εμένα
εμένω
Γεν.
έντοιν
είσαιν
έντοιν
Γεν.
εμένοιν
εμέναιν
εμένοιν
Δοτ.
έντοιν
είσαιν
έντοιν
Δοτ.
εμένοιν
εμέναιν
εμένοιν
Αιτ.
έντε
είσα
έντε
Αιτ.
εμένω
εμένα
εμένω
Πλ.
Ον. / Κλ.
έντες
εῖσαι
έντα
Πλ.
Ον. / Κλ.
έμενοι
έμεναι
έμενα
Γεν.
έντων
εισῶν
έντων
Γεν.
εμένων
εμένων
εμένων
Δοτ.
εῖσι(ν)
είσαις
εῖσι(ν)
Δοτ.
εμένοις
εμέναις
εμένοις
Αιτ.
έντας
είσας
έντα
Αιτ.
εμένους
εμένας
έμενα
- αόρ. παθ. ρ. λαβρόομαι
- λαβῶσαν
- Βοιωτ. αόρ.2 ενεργ. μτχ., θ. αιτ. εν. ρ. λαμβάνω (SIG 1185.20, Τανάγρα)
