Αποτελέσματα για: "Κ"

Εργαλεία

Κατάλογος ρηματικών τύπων της Αρχαίας Ελληνικής

του John J. Bodoh

Αποτελέσματα για: "Κ"

Βρέθηκαν 3.276 ρηματικοί τύποι [1 - 20]

κα^{1 1 Ρηματικές Καταλήξεις ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΕΝΕΡΓ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ω ΜΕΛΛΩΝ (σιγματικός), ΕΝΕΡΓ. ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΜΕΣ.-ΠΑΘ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ω ΜΕΛΛΩΝ (σιγματικός), ΜΕΣ. ΜΕΛΛΩΝ & ΣΥΝΤ. ΜΕΛΛ., ΠΑΘ. Ορ. Υπ. Ευκτ. Πρ. Ορ. Υπ. Ευκτ. Πρ. Εν. 1 2 3 ω εις ει ω ῃς ῃ οιμι οις οι ε έτω Εν. 1 2 3 ομαι ει, ῃ εται ωμαι ῃ ηται οίμην οιο οιτο ου, εο^2Σ έσθω Δυ. 2 3 ετον ετον ητον ητον οιτον οίτην ετον έτων Δυ. 2 3 εσθον εσθον ησθον ησθον οισθον οίσθην εσθον έσθων Πλ. 1 2 3 ομεν ετε ουσι(ν) ωμεν ητε ωσι(ν) οιμεν οιτε οιεν ετε όντων Πλ. 1 2 3 όμε(σ)θα εσθε ονται ώμε(σ)θα ησθε ωνται οίμε(σ)θα οισθε οιντο εσθε έσθων Απρφ.: ειν, έμεναι^1Σ Μτχ.: ων, ουσα, ον (=> Μετοχικές Καταλήξεις) Απρφ.: εσθαι Μτχ.: όμενος, ομένη/α, όμενον (=> Μετοχικές Καταλήξεις) Μετοχικές Καταλήξεις ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΕΝΕΡΓ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ω ΜΕΛΛΩΝ (σιγματικός), ΕΝΕΡΓ. ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΜΕΣ.-ΠΑΘ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ω ΜΕΛΛΩΝ (σιγματικός), ΜΕΣ. ΜΕΛΛΩΝ & ΣΥΝΤ. ΜΕΛΛΩΝ, ΠΑΘ. Αρ. Θ. Ουδ. Αρ. Θ.^1Σ Ουδ. Εν. Ον. / Κλ. ων ουσα ον Εν. Ον. / Κλ. όμενος/ε ομένη/α όμενον Γεν. οντος ούσης οντος Γεν. ομένου ομένης/ας ομένου Δοτ. οντι ούσῃ οντι Δοτ. ομένῳ ομένῃ/ᾳ ομένῳ Αιτ. οντα ουσαν ον Αιτ. όμενον ομένην/αν όμενον Δυ. Ον. / Κλ. οντε ουσα οντε Δυ. Ον. / Κλ. ομένω ομένα ομένω Γεν. όντοιν ούσαιν όντοιν Γεν. ομένοιν ομέναιν ομένοιν Δοτ. όντοιν ούσαιν όντοιν Δοτ. ομένοιν ομέναιν ομένοιν Αιτ. οντε ουσα οντε Αιτ. ομένω ομένα ομένω Πλ. Ον. / Κλ. οντες ουσαι οντα Πλ. Ον. / Κλ. όμενοι όμεναι όμενα Γεν. όντων ουσῶν όντων Γεν. ομένων ομένων ομένων Δοτ. ουσι(ν) ούσαις ουσι(ν) Δοτ. ομένοις ομέναις ομένοις Αιτ. οντας ούσας οντα Αιτ. ομένους ομένας όμενα Close}: Αττ. ενστ. ρ. καίω
κα^{8ε 8ε Ρηματικές Καταλήξεις ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ ΕΝΕΡΓ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ημι (-μι) ΑΟΡΙΣΤΟΣ Β΄ (αθέματος) ΕΝΕΡΓ., ΘΕΜΑΤΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ε^6Σ ΑΟΡΙΣΤΟΣ ΠΑΘ. (Α΄ & Β΄) Ορ.^8Σ Υπ. Ευκτ. Πρ. ΠΡΤ ΑΟΡ. Β΄ ΑΟΡ. ΠΑΘ. ΑΟΡ. ΑΟΡ. ΠΑΘ. Εν. 1 2 3 ην εις ει - - - ην ης η ῶ ῇς ῇ είην είης είη ες^7Σ έτω ητι, ηθι^9Σ ήτω Δυ. 2 3 ετον έτην ετον έτην ητον ήτην ῆτον ῆτον εῖτον είτην ετον^7Σ έτων ητον ήτων Πλ. 1 2 3 εμεν ετε εσαν εμεν ετε εσαν ημεν ητε ησαν ῶμεν ῆτε ῶσι(ν) εῖμεν εῖτε εῖεν ετε^7Σ έντων ητε έντων Απρφ.: εῖναι (αόρ.²), ῆναι (αόρ. παθ.) Μτχ.: είς, εῖσα, έν (=> Μετοχικές Καταλήξεις) ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ ΜΕΣ.-ΠΑΘ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ημι (μι) ΑΟΡΙΣΤΟΣ Β΄ (αθέματος) ΜΕΣ., ΘΕΜΑΤΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ε^6Σ Ορ. Υπ. Ευκτ.. Πρ. Εν. 1 2 3 έμην εσο (πρτ.), ου (αόρ.) ετο ῶμαι ῇ ῆται είμην εῖο εῖτο οῦ, ου έσθω Δυ. 2 3 εσθον έσθην ῆσθον ῆσθον εῖσθον είσθην εσθον^7Σ έσθων Πλ. 1 2 3 έμε(σ)θα εσθε εντο ώμε(σ)θα ῆσθε ῶνται είμε(σ)θα εῖσθε εῖντο εσθε^7Σ έσθων Απρφ.: έσθαι Μτχ.: έμενος, εμένη/α, έμενον (=> Μετοχικές Καταλήξεις) Μετοχικές Καταλήξεις ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΕΝΕΡΓ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ημι (μι) ΑΟΡΙΣΤΟΣ Β΄ (αθέματος) ΕΝΕΡΓ., ΘΕΜΑΤΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ε ΑΟΡΙΣΤΟΣ ΠΑΘ. (Α΄ & Β΄) ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΜΕΣ.-ΠΑΘ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ημι (μι) ΑΟΡΙΣΤΟΣ Β΄ (αθέματος) ΜΕΣ., ΘΕΜΑΤΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ε Αρ. Θ. Ουδ. Αρ. Θ.^1Σ Ουδ. Εν. Ον. / Κλ. είς εῖσα έν Εν. Ον. / Κλ. έμενος/ε εμένη/α έμενον Γεν. έντος είσης έντος Γεν. εμένου εμένης/ας εμένου Δοτ. έντι είσῃ έντι Δοτ. εμένῳ εμένῃ/ᾳ εμένῳ Αιτ. έντα εῖσαν έν Αιτ. έμενον εμένην/αν έμενον Δυ. Ον. / Κλ. έντε είσα έντε Δυ. Ον. / Κλ. εμένω εμένα εμένω Γεν. έντοιν είσαιν έντοιν Γεν. εμένοιν εμέναιν εμένοιν Δοτ. έντοιν είσαιν έντοιν Δοτ. εμένοιν εμέναιν εμένοιν Αιτ. έντε είσα έντε Αιτ. εμένω εμένα εμένω Πλ. Ον. / Κλ. έντες εῖσαι έντα Πλ. Ον. / Κλ. έμενοι έμεναι έμενα Γεν. έντων εισῶν έντων Γεν. εμένων εμένων εμένων Δοτ. εῖσι(ν) είσαις εῖσι(ν) Δοτ. εμένοις εμέναις εμένοις Αιτ. έντας είσας έντα Αιτ. εμένους εμένας έμενα Close}: αόρ.² παθ. ρ. καίω
κάβ-: καὶ ἐβ-
καβαιν^{1 1 Ρηματικές Καταλήξεις ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΕΝΕΡΓ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ω ΜΕΛΛΩΝ (σιγματικός), ΕΝΕΡΓ. ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΜΕΣ.-ΠΑΘ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ω ΜΕΛΛΩΝ (σιγματικός), ΜΕΣ. ΜΕΛΛΩΝ & ΣΥΝΤ. ΜΕΛΛ., ΠΑΘ. Ορ. Υπ. Ευκτ. Πρ. Ορ. Υπ. Ευκτ. Πρ. Εν. 1 2 3 ω εις ει ω ῃς ῃ οιμι οις οι ε έτω Εν. 1 2 3 ομαι ει, ῃ εται ωμαι ῃ ηται οίμην οιο οιτο ου, εο^2Σ έσθω Δυ. 2 3 ετον ετον ητον ητον οιτον οίτην ετον έτων Δυ. 2 3 εσθον εσθον ησθον ησθον οισθον οίσθην εσθον έσθων Πλ. 1 2 3 ομεν ετε ουσι(ν) ωμεν ητε ωσι(ν) οιμεν οιτε οιεν ετε όντων Πλ. 1 2 3 όμε(σ)θα εσθε ονται ώμε(σ)θα ησθε ωνται οίμε(σ)θα οισθε οιντο εσθε έσθων Απρφ.: ειν, έμεναι^1Σ Μτχ.: ων, ουσα, ον (=> Μετοχικές Καταλήξεις) Απρφ.: εσθαι Μτχ.: όμενος, ομένη/α, όμενον (=> Μετοχικές Καταλήξεις) Μετοχικές Καταλήξεις ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΕΝΕΡΓ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ω ΜΕΛΛΩΝ (σιγματικός), ΕΝΕΡΓ. ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΜΕΣ.-ΠΑΘ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ω ΜΕΛΛΩΝ (σιγματικός), ΜΕΣ. ΜΕΛΛΩΝ & ΣΥΝΤ. ΜΕΛΛΩΝ, ΠΑΘ. Αρ. Θ. Ουδ. Αρ. Θ.^1Σ Ουδ. Εν. Ον. / Κλ. ων ουσα ον Εν. Ον. / Κλ. όμενος/ε ομένη/α όμενον Γεν. οντος ούσης οντος Γεν. ομένου ομένης/ας ομένου Δοτ. οντι ούσῃ οντι Δοτ. ομένῳ ομένῃ/ᾳ ομένῳ Αιτ. οντα ουσαν ον Αιτ. όμενον ομένην/αν όμενον Δυ. Ον. / Κλ. οντε ουσα οντε Δυ. Ον. / Κλ. ομένω ομένα ομένω Γεν. όντοιν ούσαιν όντοιν Γεν. ομένοιν ομέναιν ομένοιν Δοτ. όντοιν ούσαιν όντοιν Δοτ. ομένοιν ομέναιν ομένοιν Αιτ. οντε ουσα οντε Αιτ. ομένω ομένα ομένω Πλ. Ον. / Κλ. οντες ουσαι οντα Πλ. Ον. / Κλ. όμενοι όμεναι όμενα Γεν. όντων ουσῶν όντων Γεν. ομένων ομένων ομένων Δοτ. ουσι(ν) ούσαις ουσι(ν) Δοτ. ομένοις ομέναις ομένοις Αιτ. οντας ούσας οντα Αιτ. ομένους ομένας όμενα Close}: Δωρ. ενστ. ρ. καταβαίνω (Αλκμ. 58.2 Page)
καββαλ^{3 3 Ρηματικές Καταλήξεις ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ ΕΝΕΡΓ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ω ΑΟΡΙΣΤΟΣ Β΄ (θεματικός), ΕΝΕΡΓ. ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ ΜΕΣ.-ΠΑΘ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ω ΑΟΡΙΣΤΟΣ Β΄ (θεματικός), ΜΕΣ. Ορ. Υπ. Ευκτ. Πρ. Ορ. Υπ. Ευκτ. Πρ. Εν. 1 2 3 ον ες ε(ν) ω ῃς ῃ οιμι οις οι ε έτω Εν. 1 2 3 όμην ου, εο^2Σ ετο ωμαι ῃ ηται οίμην οιο οιτο οῦ, εο^2Σ έσθω Δυ. 2 3 ετον έτην ητον ητον οιτον οίτην ετον έτων Δυ. 2 3 εσθον έσθην ησθον ησθον οισθον οίσθην εσθον έσθων Πλ. 1 2 3 ομεν ετε ον ωμεν ητε ωσι(ν) οιμεν οιτε οιεν ετε όντων Πλ. 1 2 3 όμε(σ)θα εσθε οντο ώμε(σ)θα ησθε ωνται οίμε(σ)θα οισθε οιντο εσθε έσθων Απρφ.: εῖν, έμεναι^1Σ Μτχ.: ών, οῦσα, όν (=> Μετοχικές Καταλήξεις) Απρφ.: έσθαι Μτχ.: όμενος, ομένη/α, όμενον (=> Μετοχικές Καταλήξεις) 1. Κτλξ. απρφ. -έμεναι: συχνά Επκ.. Παραδείγματα εκτός Επκ. έχουν δοθεί σε λήμματα πλήρους μορφής. [Για τον όρο λήμμα πλήρους μορφής => Εισαγωγή] 2. Ο ασυνρ. τ. σε -εο οικείος σε όλες τις διαλέκτους εκτός Aττικής πεζογραφίας. 3. Τ. με κτλξ. -αι διακρίνονται συχνά από τον τόνο. Ενεργ. απρφ.: πέμψαι, φῆναι, καλέσαι, ἀκοῦσαι Ευκτ. ενεργ.: πέμψαι, φήναι, καλέσαι, ἀκούσαι Πρ. μέσ.: πέμψαι, φῆναι, κάλεσαι, ἄκουσαι Μετοχικές Καταλήξεις ΑΟΡΙΣΤΟΣ Β΄ (θεματικός), ΕΝΕΡΓ. ΑΟΡΙΣΤΟΣ Β΄ (θεματικός), ΜΕΣ. Αρ. Θ. Ουδ. Αρ. Θ.^1Σ Ουδ. Εν. Ον. / Κλ. ών οῦσα όν Εν. Ον. / Κλ. όμενος/ε ομένη/α όμενον Γεν. όντος ούσης όντος Γεν. ομένου ομένης/ας ομένου Δοτ. όντι ούσῃ όντι Δοτ. ομένῳ ομένῃ/ᾳ ομένῳ Αιτ. όντα οῦσαν όν Αιτ. όμενον ομένην/αν όμενον Δυ. Ον. / Κλ. όντε ούσα όντε Δυ. Ον. / Κλ. ομένω ομένα ομένω Γεν. όντοιν ούσαιν όντοιν Γεν. ομένοιν ομέναιν ομένοιν Δοτ. όντοιν ούσαιν όντοιν Δοτ. ομένοιν ομέναιν ομένοιν Αιτ. όντε ούσα όντε Αιτ. ομένω ομένα ομένω Πλ. Ον. / Κλ. όντες οῦσαι όντα Πλ. Ον. / Κλ. όμενοι όμεναι όμενα Γεν. όντων ουσῶν όντων Γεν. ομένων ομένων ομένων Δοτ. οῦσι(ν) ούσαις οῦσι(ν) Δοτ. ομένοις ομέναις ομένοις Αιτ. όντας ούσας όντα Αιτ. ομένους ομένας όμενα Close}: ποιητ. αόρ.² ρ. καταβάλλω
καββαλλ^{1 1 Ρηματικές Καταλήξεις ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΕΝΕΡΓ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ω ΜΕΛΛΩΝ (σιγματικός), ΕΝΕΡΓ. ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΜΕΣ.-ΠΑΘ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ω ΜΕΛΛΩΝ (σιγματικός), ΜΕΣ. ΜΕΛΛΩΝ & ΣΥΝΤ. ΜΕΛΛ., ΠΑΘ. Ορ. Υπ. Ευκτ. Πρ. Ορ. Υπ. Ευκτ. Πρ. Εν. 1 2 3 ω εις ει ω ῃς ῃ οιμι οις οι ε έτω Εν. 1 2 3 ομαι ει, ῃ εται ωμαι ῃ ηται οίμην οιο οιτο ου, εο^2Σ έσθω Δυ. 2 3 ετον ετον ητον ητον οιτον οίτην ετον έτων Δυ. 2 3 εσθον εσθον ησθον ησθον οισθον οίσθην εσθον έσθων Πλ. 1 2 3 ομεν ετε ουσι(ν) ωμεν ητε ωσι(ν) οιμεν οιτε οιεν ετε όντων Πλ. 1 2 3 όμε(σ)θα εσθε ονται ώμε(σ)θα ησθε ωνται οίμε(σ)θα οισθε οιντο εσθε έσθων Απρφ.: ειν, έμεναι^1Σ Μτχ.: ων, ουσα, ον (=> Μετοχικές Καταλήξεις) Απρφ.: εσθαι Μτχ.: όμενος, ομένη/α, όμενον (=> Μετοχικές Καταλήξεις) Μετοχικές Καταλήξεις ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΕΝΕΡΓ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ω ΜΕΛΛΩΝ (σιγματικός), ΕΝΕΡΓ. ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΜΕΣ.-ΠΑΘ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ω ΜΕΛΛΩΝ (σιγματικός), ΜΕΣ. ΜΕΛΛΩΝ & ΣΥΝΤ. ΜΕΛΛΩΝ, ΠΑΘ. Αρ. Θ. Ουδ. Αρ. Θ.^1Σ Ουδ. Εν. Ον. / Κλ. ων ουσα ον Εν. Ον. / Κλ. όμενος/ε ομένη/α όμενον Γεν. οντος ούσης οντος Γεν. ομένου ομένης/ας ομένου Δοτ. οντι ούσῃ οντι Δοτ. ομένῳ ομένῃ/ᾳ ομένῳ Αιτ. οντα ουσαν ον Αιτ. όμενον ομένην/αν όμενον Δυ. Ον. / Κλ. οντε ουσα οντε Δυ. Ον. / Κλ. ομένω ομένα ομένω Γεν. όντοιν ούσαιν όντοιν Γεν. ομένοιν ομέναιν ομένοιν Δοτ. όντοιν ούσαιν όντοιν Δοτ. ομένοιν ομέναιν ομένοιν Αιτ. οντε ουσα οντε Αιτ. ομένω ομένα ομένω Πλ. Ον. / Κλ. οντες ουσαι οντα Πλ. Ον. / Κλ. όμενοι όμεναι όμενα Γεν. όντων ουσῶν όντων Γεν. ομένων ομένων ομένων Δοτ. ουσι(ν) ούσαις ουσι(ν) Δοτ. ομένοις ομέναις ομένοις Αιτ. οντας ούσας οντα Αιτ. ομένους ομένας όμενα Close}: ποιητ. ενστ. ρ. καταβάλλω (Αλκ. 338.5 L‒P)
καββάς: ποιητ. αόρ. ενεργ. μτχ., αρ. ον. εν. ρ. καταβαίνω (Πίνδ. Νεμ. 6.51)
καβιριαρχι^{1 1 Ρηματικές Καταλήξεις ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΕΝΕΡΓ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ω ΜΕΛΛΩΝ (σιγματικός), ΕΝΕΡΓ. ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΜΕΣ.-ΠΑΘ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ω ΜΕΛΛΩΝ (σιγματικός), ΜΕΣ. ΜΕΛΛΩΝ & ΣΥΝΤ. ΜΕΛΛ., ΠΑΘ. Ορ. Υπ. Ευκτ. Πρ. Ορ. Υπ. Ευκτ. Πρ. Εν. 1 2 3 ω εις ει ω ῃς ῃ οιμι οις οι ε έτω Εν. 1 2 3 ομαι ει, ῃ εται ωμαι ῃ ηται οίμην οιο οιτο ου, εο^2Σ έσθω Δυ. 2 3 ετον ετον ητον ητον οιτον οίτην ετον έτων Δυ. 2 3 εσθον εσθον ησθον ησθον οισθον οίσθην εσθον έσθων Πλ. 1 2 3 ομεν ετε ουσι(ν) ωμεν ητε ωσι(ν) οιμεν οιτε οιεν ετε όντων Πλ. 1 2 3 όμε(σ)θα εσθε ονται ώμε(σ)θα ησθε ωνται οίμε(σ)θα οισθε οιντο εσθε έσθων Απρφ.: ειν, έμεναι^1Σ Μτχ.: ων, ουσα, ον (=> Μετοχικές Καταλήξεις) Απρφ.: εσθαι Μτχ.: όμενος, ομένη/α, όμενον (=> Μετοχικές Καταλήξεις) Μετοχικές Καταλήξεις ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΕΝΕΡΓ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ω ΜΕΛΛΩΝ (σιγματικός), ΕΝΕΡΓ. ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΜΕΣ.-ΠΑΘ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ω ΜΕΛΛΩΝ (σιγματικός), ΜΕΣ. ΜΕΛΛΩΝ & ΣΥΝΤ. ΜΕΛΛΩΝ, ΠΑΘ. Αρ. Θ. Ουδ. Αρ. Θ.^1Σ Ουδ. Εν. Ον. / Κλ. ων ουσα ον Εν. Ον. / Κλ. όμενος/ε ομένη/α όμενον Γεν. οντος ούσης οντος Γεν. ομένου ομένης/ας ομένου Δοτ. οντι ούσῃ οντι Δοτ. ομένῳ ομένῃ/ᾳ ομένῳ Αιτ. οντα ουσαν ον Αιτ. όμενον ομένην/αν όμενον Δυ. Ον. / Κλ. οντε ουσα οντε Δυ. Ον. / Κλ. ομένω ομένα ομένω Γεν. όντοιν ούσαιν όντοιν Γεν. ομένοιν ομέναιν ομένοιν Δοτ. όντοιν ούσαιν όντοιν Δοτ. ομένοιν ομέναιν ομένοιν Αιτ. οντε ουσα οντε Αιτ. ομένω ομένα ομένω Πλ. Ον. / Κλ. οντες ουσαι οντα Πλ. Ον. / Κλ. όμενοι όμεναι όμενα Γεν. όντων ουσῶν όντων Γεν. ομένων ομένων ομένων Δοτ. ουσι(ν) ούσαις ουσι(ν) Δοτ. ομένοις ομέναις ομένοις Αιτ. οντας ούσας οντα Αιτ. ομένους ομένας όμενα Close}: Βοιωτ. ενστ. ρ. καβιριαρχέω (IG 7.2420) [=> λ. Κάβειροι στο LSJ]
κἀγ-: καὶ ἐγ-
κἀγκεχόδασιν: καὶ ἐγκεχόδασιν
καγχαζ ^{1 1 Ρηματικές Καταλήξεις ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΕΝΕΡΓ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ω ΜΕΛΛΩΝ (σιγματικός), ΕΝΕΡΓ. ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΜΕΣ.-ΠΑΘ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ω ΜΕΛΛΩΝ (σιγματικός), ΜΕΣ. ΜΕΛΛΩΝ & ΣΥΝΤ. ΜΕΛΛ., ΠΑΘ. Ορ. Υπ. Ευκτ. Πρ. Ορ. Υπ. Ευκτ. Πρ. Εν. 1 2 3 ω εις ει ω ῃς ῃ οιμι οις οι ε έτω Εν. 1 2 3 ομαι ει, ῃ εται ωμαι ῃ ηται οίμην οιο οιτο ου, εο^2Σ έσθω Δυ. 2 3 ετον ετον ητον ητον οιτον οίτην ετον έτων Δυ. 2 3 εσθον εσθον ησθον ησθον οισθον οίσθην εσθον έσθων Πλ. 1 2 3 ομεν ετε ουσι(ν) ωμεν ητε ωσι(ν) οιμεν οιτε οιεν ετε όντων Πλ. 1 2 3 όμε(σ)θα εσθε ονται ώμε(σ)θα ησθε ωνται οίμε(σ)θα οισθε οιντο εσθε έσθων Απρφ.: ειν, έμεναι^1Σ Μτχ.: ων, ουσα, ον (=> Μετοχικές Καταλήξεις) Απρφ.: εσθαι Μτχ.: όμενος, ομένη/α, όμενον (=> Μετοχικές Καταλήξεις) Μετοχικές Καταλήξεις ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΕΝΕΡΓ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ω ΜΕΛΛΩΝ (σιγματικός), ΕΝΕΡΓ. ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΜΕΣ.-ΠΑΘ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ω ΜΕΛΛΩΝ (σιγματικός), ΜΕΣ. ΜΕΛΛΩΝ & ΣΥΝΤ. ΜΕΛΛΩΝ, ΠΑΘ. Αρ. Θ. Ουδ. Αρ. Θ.^1Σ Ουδ. Εν. Ον. / Κλ. ων ουσα ον Εν. Ον. / Κλ. όμενος/ε ομένη/α όμενον Γεν. οντος ούσης οντος Γεν. ομένου ομένης/ας ομένου Δοτ. οντι ούσῃ οντι Δοτ. ομένῳ ομένῃ/ᾳ ομένῳ Αιτ. οντα ουσαν ον Αιτ. όμενον ομένην/αν όμενον Δυ. Ον. / Κλ. οντε ουσα οντε Δυ. Ον. / Κλ. ομένω ομένα ομένω Γεν. όντοιν ούσαιν όντοιν Γεν. ομένοιν ομέναιν ομένοιν Δοτ. όντοιν ούσαιν όντοιν Δοτ. ομένοιν ομέναιν ομένοιν Αιτ. οντε ουσα οντε Αιτ. ομένω ομένα ομένω Πλ. Ον. / Κλ. οντες ουσαι οντα Πλ. Ον. / Κλ. όμενοι όμεναι όμενα Γεν. όντων ουσῶν όντων Γεν. ομένων ομένων ομένων Δοτ. ουσι(ν) ούσαις ουσι(ν) Δοτ. ομένοις ομέναις ομένοις Αιτ. οντας ούσας οντα Αιτ. ομένους ομένας όμενα Close}: // ενστ. ρ. καχάζω
καγχαλάᾳ: Επκ. ενστ. ενεργ. ορ., 3ο εν. ρ. καγχαλάω (Οππ. Κυν. 1.507) [=> προηγ.]
καγχαλαασκ^{3 3 Ρηματικές Καταλήξεις ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ ΕΝΕΡΓ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ω ΑΟΡΙΣΤΟΣ Β΄ (θεματικός), ΕΝΕΡΓ. ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ ΜΕΣ.-ΠΑΘ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ω ΑΟΡΙΣΤΟΣ Β΄ (θεματικός), ΜΕΣ. Ορ. Υπ. Ευκτ. Πρ. Ορ. Υπ. Ευκτ. Πρ. Εν. 1 2 3 ον ες ε(ν) ω ῃς ῃ οιμι οις οι ε έτω Εν. 1 2 3 όμην ου, εο^2Σ ετο ωμαι ῃ ηται οίμην οιο οιτο οῦ, εο^2Σ έσθω Δυ. 2 3 ετον έτην ητον ητον οιτον οίτην ετον έτων Δυ. 2 3 εσθον έσθην ησθον ησθον οισθον οίσθην εσθον έσθων Πλ. 1 2 3 ομεν ετε ον ωμεν ητε ωσι(ν) οιμεν οιτε οιεν ετε όντων Πλ. 1 2 3 όμε(σ)θα εσθε οντο ώμε(σ)θα ησθε ωνται οίμε(σ)θα οισθε οιντο εσθε έσθων Απρφ.: εῖν, έμεναι^1Σ Μτχ.: ών, οῦσα, όν (=> Μετοχικές Καταλήξεις) Απρφ.: έσθαι Μτχ.: όμενος, ομένη/α, όμενον (=> Μετοχικές Καταλήξεις) 1. Κτλξ. απρφ. -έμεναι: συχνά Επκ.. Παραδείγματα εκτός Επκ. έχουν δοθεί σε λήμματα πλήρους μορφής. [Για τον όρο λήμμα πλήρους μορφής => Εισαγωγή] 2. Ο ασυνρ. τ. σε -εο οικείος σε όλες τις διαλέκτους εκτός Aττικής πεζογραφίας. 3. Τ. με κτλξ. -αι διακρίνονται συχνά από τον τόνο. Ενεργ. απρφ.: πέμψαι, φῆναι, καλέσαι, ἀκοῦσαι Ευκτ. ενεργ.: πέμψαι, φήναι, καλέσαι, ἀκούσαι Πρ. μέσ.: πέμψαι, φῆναι, κάλεσαι, ἄκουσαι Μετοχικές Καταλήξεις ΑΟΡΙΣΤΟΣ Β΄ (θεματικός), ΕΝΕΡΓ. ΑΟΡΙΣΤΟΣ Β΄ (θεματικός), ΜΕΣ. Αρ. Θ. Ουδ. Αρ. Θ.^1Σ Ουδ. Εν. Ον. / Κλ. ών οῦσα όν Εν. Ον. / Κλ. όμενος/ε ομένη/α όμενον Γεν. όντος ούσης όντος Γεν. ομένου ομένης/ας ομένου Δοτ. όντι ούσῃ όντι Δοτ. ομένῳ ομένῃ/ᾳ ομένῳ Αιτ. όντα οῦσαν όν Αιτ. όμενον ομένην/αν όμενον Δυ. Ον. / Κλ. όντε ούσα όντε Δυ. Ον. / Κλ. ομένω ομένα ομένω Γεν. όντοιν ούσαιν όντοιν Γεν. ομένοιν ομέναιν ομένοιν Δοτ. όντοιν ούσαιν όντοιν Δοτ. ομένοιν ομέναιν ομένοιν Αιτ. όντε ούσα όντε Αιτ. ομένω ομένα ομένω Πλ. Ον. / Κλ. όντες οῦσαι όντα Πλ. Ον. / Κλ. όμενοι όμεναι όμενα Γεν. όντων ουσῶν όντων Γεν. ομένων ομένων ομένων Δοτ. οῦσι(ν) ούσαις οῦσι(ν) Δοτ. ομένοις ομέναις ομένοις Αιτ. όντας ούσας όντα Αιτ. ομένους ομένας όμενα Close}: Επκ. θαμ. πρτ. ρ. καγχαλάω (Απ. Ρ., Κό. Σμ.) [για τον τ. => ὁράᾳς, => & λαβεσκ³]
καγχαλόων: Επκ. ενστ. ενεργ. μτχ., αρ. ον. εν. ρ. καγχαλάω [για τον τ.: => ὁρόω]
καγχαλόωντος: -ι, -α, κ.λπ., Επκ. ενστ. ενεργ. μτχ., αρ. & ουδ. ρ. καγχαλάω [=> προηγ.]
καγχαλόωσα: -ης, -ῃ, κ.λπ., Επκ. ενστ. ενεργ. μτχ., θ. ρ. καγχαλάω [=> ανωτέρω]
καγχαλόωσι: Επκ. ενστ. ενεργ. ορ., 3ο πλ. ρ. καγχαλάω [=> ανωτέρω]
καγχασ^{2 2 Ρηματικές Καταλήξεις ΑΟΡΙΣΤΟΣ Α΄ ΕΝΕΡΓ. ΑΟΡΙΣΤΟΣ Α΄ ΜΕΣ. Ορ. Υπ. Ευκτ. Πρ. Ορ. Υπ. Ευκτ. Πρ. Εν. 1 2 3 α ας ε(ν) ω ῃς ῃ αιμι ειας ειε(ν), αι^3Σ ον άτω Εν. 1 2 3 άμην ω ατο ωμαι ῃ ηται αίμην αιο αιτο αι^3Σ άσθω Δυ. 2 3 ατον άτην ητον ητον αιτον αίτην ατον άτων Δυ. 2 3 ασθον άσθην ησθον ησθον αισθον αίσθην ασθον άσθων Πλ. 1 2 3 αμεν ατε αν ωμεν ητε ωσι(ν) αιμεν αιτε ειαν ατε άντων Πλ. 1 2 3 άμε(σ)θα ασθε αντο ώμε(σ)θα ησθε ωνται αίμε(σ)θα αισθε αιντο ασθε άσθων Απρφ.: αι^3Σ Μτχ.: ας, ασα, αν (=> Μετοχικές καταλήξεις) Απρφ.: ασθαι Μτχ.: άμενος, αμένη/α, άμενον (=> Μετοχικές Καταλήξεις) Μετοχικές Καταλήξεις ΑΟΡΙΣΤΟΣ Α΄, ΕΝΕΡΓ. ΑΟΡΙΣΤΟΣ Α΄, ΜΕΣ. Αρ. Θ. Ουδ. Αρ. Θ.^1Σ Ουδ. Εν. Ον. / Κλ. ας ασα αν Εν. Ον. / Κλ. άμενος/ε αμένη/α άμενον Γεν. αντος άσης αντος Γεν. αμένου αμένης/ας αμένου Δοτ. αντι άσῃ αντι Δοτ. αμένῳ αμένῃ/ᾳ αμένῳ Αιτ. αντα ασαν αν Αιτ. άμενον αμένην/αν άμενον Δυ. Ον. / Κλ. αντε άσα αντε Δυ. Ον. / Κλ. αμένω αμένα αμένω Γεν. άντοιν άσαιν άντοιν Γεν. αμένοιν αμέναιν αμένοιν Δοτ. άντοιν άσαιν άντοιν Δοτ. αμένοιν αμέναιν αμένοιν Αιτ. αντε άσα αντε Αιτ. αμένω αμένα αμένω Πλ. Ον. / Κλ. αντες ασαι αντα Πλ. Ον. / Κλ. άμενοι άμεναι άμενα Γεν. άντων ασῶν άντων Γεν. αμένων αμένων αμένων Δοτ. ασι(ν) άσαις ασι(ν) Δοτ. αμένοις αμέναις αμένοις Αιτ. αντας άσας αντα Αιτ. αμένους αμένας άμενα Close}: // αόρ. ρ. καχάζω
καγχλαζ ^{1 1 Ρηματικές Καταλήξεις ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΕΝΕΡΓ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ω ΜΕΛΛΩΝ (σιγματικός), ΕΝΕΡΓ. ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΜΕΣ.-ΠΑΘ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ω ΜΕΛΛΩΝ (σιγματικός), ΜΕΣ. ΜΕΛΛΩΝ & ΣΥΝΤ. ΜΕΛΛ., ΠΑΘ. Ορ. Υπ. Ευκτ. Πρ. Ορ. Υπ. Ευκτ. Πρ. Εν. 1 2 3 ω εις ει ω ῃς ῃ οιμι οις οι ε έτω Εν. 1 2 3 ομαι ει, ῃ εται ωμαι ῃ ηται οίμην οιο οιτο ου, εο^2Σ έσθω Δυ. 2 3 ετον ετον ητον ητον οιτον οίτην ετον έτων Δυ. 2 3 εσθον εσθον ησθον ησθον οισθον οίσθην εσθον έσθων Πλ. 1 2 3 ομεν ετε ουσι(ν) ωμεν ητε ωσι(ν) οιμεν οιτε οιεν ετε όντων Πλ. 1 2 3 όμε(σ)θα εσθε ονται ώμε(σ)θα ησθε ωνται οίμε(σ)θα οισθε οιντο εσθε έσθων Απρφ.: ειν, έμεναι^1Σ Μτχ.: ων, ουσα, ον (=> Μετοχικές Καταλήξεις) Απρφ.: εσθαι Μτχ.: όμενος, ομένη/α, όμενον (=> Μετοχικές Καταλήξεις) Μετοχικές Καταλήξεις ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΕΝΕΡΓ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ω ΜΕΛΛΩΝ (σιγματικός), ΕΝΕΡΓ. ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΜΕΣ.-ΠΑΘ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ω ΜΕΛΛΩΝ (σιγματικός), ΜΕΣ. ΜΕΛΛΩΝ & ΣΥΝΤ. ΜΕΛΛΩΝ, ΠΑΘ. Αρ. Θ. Ουδ. Αρ. Θ.^1Σ Ουδ. Εν. Ον. / Κλ. ων ουσα ον Εν. Ον. / Κλ. όμενος/ε ομένη/α όμενον Γεν. οντος ούσης οντος Γεν. ομένου ομένης/ας ομένου Δοτ. οντι ούσῃ οντι Δοτ. ομένῳ ομένῃ/ᾳ ομένῳ Αιτ. οντα ουσαν ον Αιτ. όμενον ομένην/αν όμενον Δυ. Ον. / Κλ. οντε ουσα οντε Δυ. Ον. / Κλ. ομένω ομένα ομένω Γεν. όντοιν ούσαιν όντοιν Γεν. ομένοιν ομέναιν ομένοιν Δοτ. όντοιν ούσαιν όντοιν Δοτ. ομένοιν ομέναιν ομένοιν Αιτ. οντε ουσα οντε Αιτ. ομένω ομένα ομένω Πλ. Ον. / Κλ. οντες ουσαι οντα Πλ. Ον. / Κλ. όμενοι όμεναι όμενα Γεν. όντων ουσῶν όντων Γεν. ομένων ομένων ομένων Δοτ. ουσι(ν) ούσαις ουσι(ν) Δοτ. ομένοις ομέναις ομένοις Αιτ. οντας ούσας οντα Αιτ. ομένους ομένας όμενα Close}: μτγν. ενστ. ρ. καχάζω (Αθήν. 10.438 κ.ε.)
κάδ-: καὶ ἐδ-

Ψηφίδες για την ελληνική γλώσσα

Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία

Εργαλεία

Κατάλογος ρηματικών τύπων της Αρχαίας Ελληνικής

Αρχική

Αναζήτηση

Βραχυγραφίες

Παραρτήματα

Συστατικά στοιχεία

Επιλογές αναζήτησης

Αποτελέσματα για: "Κ"

ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΕΝΕΡΓ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ω ΜΕΛΛΩΝ (σιγματικός), ΕΝΕΡΓ.					ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΜΕΣ.-ΠΑΘ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ω ΜΕΛΛΩΝ (σιγματικός), ΜΕΣ. ΜΕΛΛΩΝ & ΣΥΝΤ. ΜΕΛΛΩΝ, ΠΑΘ.
		Αρ.	Θ.	Ουδ.			Αρ.	Θ.^1Σ	Ουδ.
Εν.	Ον. / Κλ.	ων	ουσα	ον	Εν.	Ον. / Κλ.	όμενος/ε	ομένη/α	όμενον
	Γεν.	οντος	ούσης	οντος		Γεν.	ομένου	ομένης/ας	ομένου
	Δοτ.	οντι	ούσῃ	οντι		Δοτ.	ομένῳ	ομένῃ/ᾳ	ομένῳ
	Αιτ.	οντα	ουσαν	ον		Αιτ.	όμενον	ομένην/αν	όμενον

Δυ.	Ον. / Κλ.	οντε	ουσα	οντε	Δυ.	Ον. / Κλ.	ομένω	ομένα	ομένω
	Γεν.	όντοιν	ούσαιν	όντοιν		Γεν.	ομένοιν	ομέναιν	ομένοιν
	Δοτ.	όντοιν	ούσαιν	όντοιν		Δοτ.	ομένοιν	ομέναιν	ομένοιν
	Αιτ.	οντε	ουσα	οντε		Αιτ.	ομένω	ομένα	ομένω

Πλ.	Ον. / Κλ.	οντες	ουσαι	οντα	Πλ.	Ον. / Κλ.	όμενοι	όμεναι	όμενα
	Γεν.	όντων	ουσῶν	όντων		Γεν.	ομένων	ομένων	ομένων
	Δοτ.	ουσι(ν)	ούσαις	ουσι(ν)		Δοτ.	ομένοις	ομέναις	ομένοις
	Αιτ.	οντας	ούσας	οντα		Αιτ.	ομένους	ομένας	όμενα

ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΕΝΕΡΓ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ημι (μι) ΑΟΡΙΣΤΟΣ Β΄ (αθέματος) ΕΝΕΡΓ., ΘΕΜΑΤΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ε ΑΟΡΙΣΤΟΣ ΠΑΘ. (Α΄ & Β΄)					ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΜΕΣ.-ΠΑΘ., ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -ημι (μι) ΑΟΡΙΣΤΟΣ Β΄ (αθέματος) ΜΕΣ., ΘΕΜΑΤΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ε
		Αρ.	Θ.	Ουδ.			Αρ.	Θ.^1Σ	Ουδ.
Εν.	Ον. / Κλ.	είς	εῖσα	έν	Εν.	Ον. / Κλ.	έμενος/ε	εμένη/α	έμενον
	Γεν.	έντος	είσης	έντος		Γεν.	εμένου	εμένης/ας	εμένου
	Δοτ.	έντι	είσῃ	έντι		Δοτ.	εμένῳ	εμένῃ/ᾳ	εμένῳ
	Αιτ.	έντα	εῖσαν	έν		Αιτ.	έμενον	εμένην/αν	έμενον

Δυ.	Ον. / Κλ.	έντε	είσα	έντε	Δυ.	Ον. / Κλ.	εμένω	εμένα	εμένω
	Γεν.	έντοιν	είσαιν	έντοιν		Γεν.	εμένοιν	εμέναιν	εμένοιν
	Δοτ.	έντοιν	είσαιν	έντοιν		Δοτ.	εμένοιν	εμέναιν	εμένοιν
	Αιτ.	έντε	είσα	έντε		Αιτ.	εμένω	εμένα	εμένω

Πλ.	Ον. / Κλ.	έντες	εῖσαι	έντα	Πλ.	Ον. / Κλ.	έμενοι	έμεναι	έμενα
	Γεν.	έντων	εισῶν	έντων		Γεν.	εμένων	εμένων	εμένων
	Δοτ.	εῖσι(ν)	είσαις	εῖσι(ν)		Δοτ.	εμένοις	εμέναις	εμένοις
	Αιτ.	έντας	είσας	έντα		Αιτ.	εμένους	εμένας	έμενα

ΑΟΡΙΣΤΟΣ Β΄ (θεματικός), ΕΝΕΡΓ.					ΑΟΡΙΣΤΟΣ Β΄ (θεματικός), ΜΕΣ.
		Αρ.	Θ.	Ουδ.			Αρ.	Θ.^1Σ	Ουδ.
Εν.	Ον. / Κλ.	ών	οῦσα	όν	Εν.	Ον. / Κλ.	όμενος/ε	ομένη/α	όμενον
	Γεν.	όντος	ούσης	όντος		Γεν.	ομένου	ομένης/ας	ομένου
	Δοτ.	όντι	ούσῃ	όντι		Δοτ.	ομένῳ	ομένῃ/ᾳ	ομένῳ
	Αιτ.	όντα	οῦσαν	όν		Αιτ.	όμενον	ομένην/αν	όμενον

Δυ.	Ον. / Κλ.	όντε	ούσα	όντε	Δυ.	Ον. / Κλ.	ομένω	ομένα	ομένω
	Γεν.	όντοιν	ούσαιν	όντοιν		Γεν.	ομένοιν	ομέναιν	ομένοιν
	Δοτ.	όντοιν	ούσαιν	όντοιν		Δοτ.	ομένοιν	ομέναιν	ομένοιν
	Αιτ.	όντε	ούσα	όντε		Αιτ.	ομένω	ομένα	ομένω

Πλ.	Ον. / Κλ.	όντες	οῦσαι	όντα	Πλ.	Ον. / Κλ.	όμενοι	όμεναι	όμενα
	Γεν.	όντων	ουσῶν	όντων		Γεν.	ομένων	ομένων	ομένων
	Δοτ.	οῦσι(ν)	ούσαις	οῦσι(ν)		Δοτ.	ομένοις	ομέναις	ομένοις
	Αιτ.	όντας	ούσας	όντα		Αιτ.	ομένους	ομένας	όμενα

ΑΟΡΙΣΤΟΣ Α΄, ΕΝΕΡΓ.					ΑΟΡΙΣΤΟΣ Α΄, ΜΕΣ.
		Αρ.	Θ.	Ουδ.			Αρ.	Θ.^1Σ	Ουδ.
Εν.	Ον. / Κλ.	ας	ασα	αν	Εν.	Ον. / Κλ.	άμενος/ε	αμένη/α	άμενον
	Γεν.	αντος	άσης	αντος		Γεν.	αμένου	αμένης/ας	αμένου
	Δοτ.	αντι	άσῃ	αντι		Δοτ.	αμένῳ	αμένῃ/ᾳ	αμένῳ
	Αιτ.	αντα	ασαν	αν		Αιτ.	άμενον	αμένην/αν	άμενον

Δυ.	Ον. / Κλ.	αντε	άσα	αντε	Δυ.	Ον. / Κλ.	αμένω	αμένα	αμένω
	Γεν.	άντοιν	άσαιν	άντοιν		Γεν.	αμένοιν	αμέναιν	αμένοιν
	Δοτ.	άντοιν	άσαιν	άντοιν		Δοτ.	αμένοιν	αμέναιν	αμένοιν
	Αιτ.	αντε	άσα	αντε		Αιτ.	αμένω	αμένα	αμένω

Πλ.	Ον. / Κλ.	αντες	ασαι	αντα	Πλ.	Ον. / Κλ.	άμενοι	άμεναι	άμενα
	Γεν.	άντων	ασῶν	άντων		Γεν.	αμένων	αμένων	αμένων
	Δοτ.	ασι(ν)	άσαις	ασι(ν)		Δοτ.	αμένοις	αμέναις	αμένοις
	Αιτ.	αντας	άσας	αντα		Αιτ.	αμένους	αμένας	άμενα

Ψηφίδες για την ελληνική γλώσσα

Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία

Εργαλεία

Κατάλογος ρηματικών τύπων της Αρχαίας Ελληνικής

Αρχική

Αναζήτηση

Βραχυγραφίες

Παραρτήματα

Συστατικά στοιχεία

Οδηγίες αναζήτησης

Επιλογές αναζήτησης

Αποτελέσματα για: "Κ"

1

8ε

1

3

1

1

1

3

2

1

Μη διαθέσιμο