Αποτελέσματα για: "ὄρος"
Βρέθηκαν 4 λήμματα [1 - 4]
-
ὄρος, Ιων. οὖρος, -εος, τό, γεν. πληθ. ὀρέων, ὀρῶν, βουνό, λόφος, σε Όμηρ. κ.λπ.· πληθ. οὔρεα, στον ίδ.
-
ὀρός, ὁ, Λατ. serum, το υδαρές μέρος, η περιεκτικότητα του γάλακτος σε νερό, ορός του γάλακτος, σε Ομήρ. Οδ.
-
ὅρος, Ιων. οὗρος, ὁ, I. 1. όριο, σημάδι που τίθεται για να δηλώνει το όριο, και στον πληθ. τα σύνορα, μεθόριος, σε Ομήρ. Ιλ. κ.λπ.· το όριο μεταξύ δύο τόπων δηλώνεται με με τη γεν. των δύο ονομάτων· οὗρος τῆς Μηδικῆς καὶ τῆς Λυδικῆς, σε Ηρόδ.· γενικά, σύνορο, όριο, ἑβδομήκοντα ἔτη οὗρον τῆς ζόης ἀνθρώπῳ προτίθημι, θέτω τα εβδομήντα χρόνια ως όριο ζωής για τον άνθρωπο, στον ίδ.· μεταφ., λέγεται για το μυαλό της γυναίκας που είναι περιορισμένο, σε Αισχύλ. II. στον πληθ., λίθοι που χρησιμ. ως όρια (στῆλαι, cippi), και έφεραν επιγραφές, σε Ηρόδ.· στην Αττ., νομοθεσία, λίθινες πινακίδες που στήνονταν σε υποθηκευμένες γαίες ως επιβεβαίωση του χρέους, σε Δημ. III. 1. όριο, κανόνας, καθεστώς, μέτρο, σε Πλάτ., Δημ. κ.λπ. 2. τέλος, σκοπός, σε Δημ. κ.λπ. IV.στη Λογική του Αριστ., κύριος όρος μιας πρότασης, ο ορισμός του, το είδος του· ομοίως, στα Μαθηματικά ὅροι είναι οι όροι ενός συλλογισμού ή μιας αναλογίας, σε Αριστ.
-
Ὀροσάγγαι, οἱ, Περσική λέξη για τους Ευεργέτες, σε Ηρόδ.
