Αποτελέσματα για: "Ε"
Βρέθηκαν 2 λήμματα [1 - 2]
-
Ε, ε, ἔψιλον, το πέμπτο γράμμα του ελλ. αλφαβ.· ως αριθμητικό, εʹ= πέντε και πέμπτος, αλλά ͵ε = 5.000. Οι αρχαίοι προέφεραν αυτό το φωνήεν εἶ(όπως προέφεραν και τα ο, οὖ). Την περίοδο αρχηγίας του Ευκλείδη (403 π.Χ.) οι Αθηναίοι υιοθέτησαν το μακρό ε (Η, η) απ' το Σαμιακό αλφάβητο. Οι Γραμμ. ονόμασαν το βραχύ ε, ἒ ψιλόν, δηλ. ε χωρίς δάσυνση, διότι το Ε χρησιμοποιούνταν για να δηλωθεί η δασεία.
Στην Ιων., το ε αντικαθιστούσε το ᾰ, βέρεθρον ἔρσην τέσσερες αντί βάραθρον ἄρσην τέσσαρες, και τα συνηρ. ρημ. σε -άω, όπως ὁρέω, φοιτέω.
-
ἕ, Λατ. se, βλ. οὗ, sui.
