Ανθολογίες
Ανθολογία Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
των Θ.Κ. Στεφανόπουλου, Στ. Τσιτσιρίδη, Λ. Αντζουλή, Γ. Κριτσέλη
Λημματικός τύπος: "δ᾽"
- IC IV 72 [col. I.11]ὰν ὀμνύντα κρίνειν. ― αἰ δ᾽ ἀννίοιτο μὴ ἄγεν, τὸν δικαστὰν ὀμνύντ- |
- SEG XXIII 410.1εὑρήσεις Ἀΐδαο δόμοις ἐνδέξια κρήνην, πάρ δ᾽ αὐτῇ λευκὴν ἑστηκυῖαν κυπάρισσον·
- SEG XXIII 410.3μηδὲ σχεδόθεν πελάσῃσθα· πρόσσω δ᾽ εὑρήσεις τὸ Μνη- μοσύνης ἀπὸ λίμνης ψυχρὸν
- SEG XXIII 410.5ψυχρὸν ὕδωρ προ(ρρέον)· φύλακες δ᾽ ἐφύπερθεν ἔασιν, οἵδε σ᾽ εἰρήσονται ὅ τι χρέος
- SEG XXIII 410.8ἀστ(ερόεντος), Ἀστέριος ὄνομα· δίψῃ δ᾽ εἰμ᾽ αὖος ἀλλὰ δότε πιεῖν ἀπὸ τῆς
- ΑΙΣΧ Αγ 16βλέφαρα συμβαλεῖν ὕπνῳ— ὅταν δ᾽ ἀείδειν ἢ μινύρεσθαι δοκῶ, ὕπνου τόδ᾽
- ΑΙΣΧ Αγ 20τὰ πρόσθ᾽ ἄριστα διαπονουμένου. νῦν δ᾽ εὐτυχὴς γένοιτ᾽ ἀπαλλαγὴ πόνων εὐαγγέλου
- ΑΙΣΧ Αγ 34τῆσδέ μοι φρυκτωρίας. γένοιτο δ᾽ οὖν μολόντος εὐφιλῆ χέρα ἄνακτος οἴκων τῇδε
- ΑΙΣΧ Αγ 36οἴκων τῇδε βαστάσαι χερί. τὰ δ᾽ ἄλλα σιγῶ· βοῦς ἐπὶ γλώσσῃ μέγας βέβηκεν· οἶκος
- ΑΙΣΧ Αγ 37βοῦς ἐπὶ γλώσσῃ μέγας βέβηκεν· οἶκος δ᾽ αὐτός, εἰ φθογγὴν λάβοι, σαφέστατ᾽ ἂν
- ΑΙΣΧ Αγ 55πόνον ὀρταλίχων ὀλέσαντες· ὕπατος δ᾽ ἀΐων ἤ τις Ἀπόλλων ἢ Πὰν ἢ Ζεὺς οἰωνόθροον
- ΑΙΣΧ Αγ 60πέμπει παραβᾶσιν Ἐρινύν. οὕτω δ᾽ Ἀτρέως παῖδας ὁ κρείσσων ἐπ᾽ Ἀλεξάνδρῳ πέμπει
- ΑΙΣΧ Αγ 67Δαναοῖσιν Τρωσὶ θ᾽ ὁμοίως. ἔστι δ᾽ ὅπῃ νῦν ἐστι· τελεῖται δ᾽ εἰς τὸ πεπρωμένον·
- ΑΙΣΧ Αγ 68ἔστι δ᾽ ὅπῃ νῦν ἐστι· τελεῖται δ᾽ εἰς τὸ πεπρωμένον· οὔθ᾽ ὑποκαίων οὔτ᾽
- ΑΙΣΧ Αγ 72ὀργὰς ἀτενεῖς παραθέλξει. ἡμεῖς δ᾽ ἀτίται σαρκὶ παλαιᾷ τῆς τότ᾽ ἀρωγῆς
- ΑΙΣΧ Αγ 78ἐντὸς ἀνάσσων ἰσόπρεσβυς, ἄρης δ᾽ οὐκ ἔνι χώρᾳ, τό θ᾽ ὑπεργήρων, φυλλάδος ἤδη
- ΑΙΣΧ Αγ 80/1τρίποδας μὲν ὁδοὺς στείχει, παιδὸς δ᾽ οὐδὲν ἀρείων ὄναρ ἠμερόφα‹ν›τον ἀλαίνει. |
- ΑΙΣΧ Αγ 85Κλυταιμήστρα, τί χρέος; τί νέον; τί δ᾽ ἐπαισθομένη, τίνος ἀγγελίας πειθοῖ
- ΑΙΣΧ Αγ 92/3βωμοὶ δώροισ‹ι› φλέγονται· ἄλλη δ᾽ ἄλλοθεν οὐρανομήκης λαμπὰς ἀνίσχει
- ΑΙΣΧ Αγ 101τοτὲ μὲν κακόφρων τελέθει, τοτὲ δ᾽ ἐκ θυσιῶν ἃς ἀναφαίνεις ἐλπὶς ἀμύνει
- ΑΙΣΧ Αγ 121δρόμων. αἴλινον αἴλινον εἰπέ, τὸ δ᾽ εὖ νικάτω. κεδνὸς δὲ στρατόμαντις ἰδὼν δύο
- ΑΙΣΧ Αγ 124/5λαγοδαίτας πομπούς τ᾽ ἀρχάς· οὕτω δ᾽ εἶπε τερᾴζων· «χρόνῳ μὲν ἀγρεῖ Πριάμου
- ΑΙΣΧ Αγ 139αἰετῶν.» αἴλινον αἴλινον εἰπέ, τὸ δ᾽ εὖ νικάτω. «τόσον περ εὔφρων ἁ καλὰ
- ΑΙΣΧ Αγ 158ὁδίων οἴκοις βασιλείοις· τοῖς δ᾽ ὁμόφωνον αἴλινον αἴλινον εἰπέ, τὸ δ᾽ εὖ
- ΑΙΣΧ Αγ 159δ᾽ ὁμόφωνον αἴλινον αἴλινον εἰπέ, τὸ δ᾽ εὖ νικάτω. Ζεύς, ὅστις ποτ᾽ ἐστίν, εἰ
- ΑΙΣΧ Αγ 171οὐδὲ λέξ‹ετ›αι πρὶν ὤν· ὃς δ᾽ ἔπειτ᾽ ἔφυ, τριακ- τῆρος οἴχεται τυχών· |
- ΑΙΣΧ Αγ 179θέντα κυρίως ἔχειν. στάζει δ᾽ ἀνθ᾽ ὕπνου πρὸ καρδίας μνησιπήμων πόνος· καὶ παρ᾽
- ΑΙΣΧ Αγ 192ἐν Αὐλίδος τόποις, πνοαὶ δ᾽ ἀπὸ Στρυμόνος μολοῦσαι κακόσχολοι, νήστιδες,
- ΑΙΣΧ Αγ 205δάκρυ μὴ κατασχεῖν, ἄναξ δ᾽ ὁ πρέσβυς τόδ᾽ εἶπε φωνῶν· «βαρεῖα μὲν κὴρ τὸ μὴ
- ΑΙΣΧ Αγ 207/8μὲν κὴρ τὸ μὴ πιθέσθαι, βαρεῖα δ᾽, εἰ τέκνον δαΐξω, δόμων ἄγαλμα, μιαίνων
- ΑΙΣΧ Αγ 216θ᾽ αἵματος ὀργᾷ περιόργως· ἀπὸ δ᾽ αὐδᾷ Θέμις. εὖ γὰρ εἴη.» |
- ΑΙΣΧ Αγ 218Θέμις. εὖ γὰρ εἴη.» ἐπεὶ δ᾽ ἀνάγκας ἔδυ λέπαδνον φρενὸς πνέων δυσσεβῆ τροπαίαν |
- ΑΙΣΧ Αγ 223τάλαινα παρακοπὰ πρωτοπήμων· ἔτλα δ᾽ οὖν θυτὴρ γενέσθαι |
- ΑΙΣΧ Αγ 231ἔθεντο φιλόμαχοι βραβῆς· φράσεν δ᾽ ἀόζοις πατὴρ μετ᾽ εὐχὰν δίκαν χιμαίρας
- ΑΙΣΧ Αγ 239ἀναύδῳ μένει. [στρ. Ϛ΄] κρόκου βαφὰς δ᾽ εἰς πέδον χέουσα ἔβαλλ᾽ ἕκαστον θυτήρων
- ΑΙΣΧ Αγ 245ἀνδρῶνας εὐτραπέζους ἔμελψεν, ἁγνᾷ δ᾽ ἀταύρωτος αὐδᾷ πατρὸς φίλου τριτόσπονδον
- ΑΙΣΧ Αγ 248ποτμον ‹π›αιῶνα φίλως ἐτίμα. τὰ δ᾽ ἔνθεν οὔτ᾽ εἶδον οὔτ᾽ ἐννέπω· τέχναι δὲ
- ΑΙΣΧ Αγ 252μαθεῖν ἐπιρρέπει· τὸ μέλλον ‹δ᾽› ἐπεὶ γένοιτ᾽ ἂν κλύοις· πρὸ χαιρέτω· |
- ΑΙΣΧ Αγ 255γὰρ ἥξει σύνορθρον αὐγαῖς. πέλοιτο δ᾽ οὖν τἀπὶ τούτοισιν εὖ πρᾶξις, ὡς θέλει
- ΑΙΣΧ Αγ 261ἐρημωθέντος ἄρσενος θρόνου. σὺ δ᾽ εἴ τι κεδνὸν εἴτε μὴ πεπυσμένη εὐαγγέλοισιν
- ΑΙΣΧ Αγ 273ἔστι τῶνδέ σοι τέκμαρ; ἔστιν, τί δ᾽ οὐχί; μὴ δολώσαντος θεοῦ. πότερα δ᾽ ὀνείρων
- ΑΙΣΧ Αγ 274δ᾽ οὐχί; μὴ δολώσαντος θεοῦ. πότερα δ᾽ ὀνείρων φάσματ᾽ εὐπειθῆ σέβεις; οὐ δόξαν
- ΑΙΣΧ Αγ 290παραγγείλασα Μακίστου σκοπαῖς· ὃ δ᾽ οὔ τι μέλλων οὐδ᾽ ἀφρασμόνως ὕπνῳ νικώμενος
- ΑΙΣΧ Αγ 294Μεσσαπίου φύλαξι σημαίνει μολόν. οἳ δ᾽ ἀντέλαμψαν καὶ παρήγγειλαν πρόσω, γραίας
- ΑΙΣΧ Αγ 296ἅψαντες πυρί· σθένουσα λαμπὰς δ᾽ οὐδέ πω μαυρουμένη ὑπερθοροῦσα πεδίον Ἀσωποῦ
- ΑΙΣΧ Αγ 302πλέον καίουσα τῶν εἰρημένων· λίμνην δ᾽ ὑπὲρ Γοργῶπιν ἔσκηψεν φάος, ὄρος τ᾽ ἐπ᾽
- ΑΙΣΧ Αγ 305†μὴ χαρίζεσθαι† πυρός· πέμπουσι δ᾽ ἀνδαίοντες ἀφθόνῳ μένει φλογὸς μέγαν πώγωνα,
- ΑΙΣΧ Αγ 314ἄλλου διαδοχαῖς πληρούμενοι· νικᾷ δ᾽ ὁ πρῶτος καὶ τελευταῖος δραμών. τέκμαρ
- ΑΙΣΧ επ (=ΑΘΗΝ 14.6) 3καταφθίμενον πυροφόροιο Γέλας· ἀλκὴν δ᾽ εὐδόκιμον Μαραθώνιον ἄλσος ἂν εἴποι καὶ
- ΑΙΣΧ Επτ 378πρὸς πύλησι Προιτίσιν βρέμει· πόρον δ᾽ Ἰσμηνὸν οὐκ ἐᾷ περᾶν ὁ μάντις· οὐ γὰρ
