Ανθολογίες
Ανθολογία Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
των Θ.Κ. Στεφανόπουλου, Στ. Τσιτσιρίδη, Λ. Αντζουλή, Γ. Κριτσέλη
Αποτελέσματα για: "Ω"
- ὧ (2)
- IC IV 72 [col. I.39]κρίνεν. αἰ δέ κα ναεύῃ ὁ δῶλος ὧ κα νικαθῆ- ι, καλίων ἀντὶ μαιτύρων δυῶν δ- | 40
- ΘΕΟΚΡ Ειδ 15.47ὦ Πτολεμαῖε, πεποίηται καλὰ ἔργα, ἐξ ὧ ἐν ἀθανάτοις ὁ τεκών· οὐδεὶς κακοεργός
- ὤ (11)
- ΑΙΣΧ Αγ 22εὐαγγέλου φανέντος ὀρφναίου πυρός. ὢ χαῖρε λαμπτήρ, νυκτὸς ἡμερήσιον φάος
- ΘΕΟΚΡ Ειδ 15.4καθίζευ. ὢ τᾶς ἀλεμάτω ψυχᾶς· μόλις ὔμμιν ἐσώθην, Πραξινόα, πολλῶ μὲν ὄχλω,
- ΘΕΟΚΡ Ειδ 15.123πτερύγων πειρώμενοι ὄζον ἀπ᾽ ὄζω. ὢ ἔβενος, ὢ χρυσός, ὢ ἐκ λευκῶ ἐλέφαντος
- ὦ (146)
- ΑΙΣΧ Επτ 653σὺ δ᾽ αὐτὸς γνῶθι ναυκληρεῖν πόλιν. ὦ θεομανές τε καὶ θεῶν μέγα στύγος, ὦ
- ΑΙΣΧ Επτ 654ὦ θεομανές τε καὶ θεῶν μέγα στύγος, ὦ πανδάκρυτον ἁμὸν Οἰδίπου γένος· ὤμοι,
- ΑΛΚΙΦΡ 4.19.2προσώπῳ καὶ τοῖς ὀφθαλμοῖς χαίρουσαν «ὦ Γλυκέριον» ἤροντο, «τί σοι τηλικοῦτον
- ᾧ (34)
- ΑΝΤΙΦ 6.12τῶν διωκόντων, κηδεστὴν δ᾽ ἐμαυτοῦ, ᾧ ἐγὼ δέδωκα τὴν θυγατέρα, καὶ ἠξίουν αὐτὸν
- ΑΝΤΙΦ 6.13συλλέγειν· ἔτι δὲ τέταρτον Φίλιππον, ᾧ προσετέτακτο ὠνεῖσθαι καὶ ἀναλίσκειν εἴ
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ιππ 551μετώπῳ. Ἵππι᾽ ἄναξ Πόσειδον, ᾧ χαλκοκρότων ἵππων κτύπος |
- ᾦ (1)
- ΗΡΩΔ Μιμ 3.69μοι τὸ δριμὺ σκῦτος, ἠ βοὸς κέρκος, ᾦ τοὺς πεδήτας κἀποτάκτους λωβεῦμαι; δότω
- Ω (3)
- ΗΡΩΝ Πνευμ 1.16τὸ Ψ, ἡ δὲ ΦΧ εἰς κοῖλον ἀγγεῖον τὸ Ω ὑποκείμενον τῷ ΖΗ σίφωνι ἢ πνικτῷ
- ΗΡΩΝ Πνευμ 1.16ΒΓΔΕ ἀγγείου τὸ ὑγρὸν φέρεσθαι εἰς τὸ Ω ἀγγεῖον καὶ ἐπιστρέφεσθαι τήν τε ΟΠ
- ΗΡΩΝ Πνευμ 1.16δὲ τοῦ ΒΓΔΕ ἀγγείου κενοῦσθαι καὶ τὸ Ω διά τινος ἐν αὐτῷ πνικτοῦ διαβήτου ἢ
- Ὠαρίων (1)
- ΚΑΛΛ Υμν 3.265παρθένον (οὐδὲ γὰρ Ὦτος, οὐδὲ μὲν Ὠαρίων ἀγαθὸν γάμον ἐμνήστευσαν), μηδὲ χορὸν
- ὠγαθέ (1)
- ΚΑΛΛ Αιτ απ 1.24πάχιστον θρέψαι, τὴ]ν Μοῦσαν δ᾽ ὠγαθὲ λεπταλέην· πρὸς δέ σε] καὶ τόδ᾽ ἄνωγα, τὰ
- Ὠγηνόν (1)
- ΦΕΡΕΚ ΣΥΡ απ 2καὶ ἐν αὐτῷ ‹ποικίλλει Γῆν› καὶ Ὠγη‹νὸν καὶ τὰ Ὠ›γηνοῦ ‹δώματα *** βουλόμενος›
- Ὠγηνοῦ (1)
- ΦΕΡΕΚ ΣΥΡ απ 2‹ποικίλλει Γῆν› καὶ Ὠγη‹νὸν καὶ τὰ Ὠ›γηνοῦ ‹δώματα *** βουλόμενος› γὰρ σέο
- ὡγρευτής (1)
- ΚΑΛΛ ΠΑ 12.102.1ὡγρευτής, Ἐπίκυδες, ἐν οὔρεσι πάντα λαγωόν διφᾷ καὶ πάσης ἴχνια δορκαλίδος, |
- ὧδ᾽ (2)
- ΣΟΦ ΟΤ 938δ᾽ ἴσως. τί δ᾽ ἔστι; ποίαν δύναμιν ὧδ᾽ ἔχει διπλῆν; τύραννον αὐτὸν οὑπιχώριοι
- ΣΟΦ ΟΤ 1023ἴσθι, τῶν ἐμῶν χειρῶν λαβών. κᾆθ᾽ ὧδ᾽ ἀπ᾽ ἄλλης χειρὸς ἔστερξεν μέγα; ἡ γὰρ
- ᾠδαῖς (2)
- ΙΣΟΚΡ 9.11εὐλογεῖν μηδὲν χεῖρον τῶν ἐν ταῖς ᾠδαῖς καὶ τοῖς μέτροις ἐγκωμιαζόντων.
- ΛΟΓΓ 2.7.7οὐ πινόμενον, οὐκ ἐσθιόμενον, οὐκ ἐν ᾠδαῖς λαλούμενον, ὅτι μὴ φίλημα καὶ
- ᾠδάς (1)
- ΣΟΦ Ηλ 88ἀήρ, ὥς μοι πολλὰς μὲν θρήνων ᾠδάς, πολλὰς δ᾽ ἀντήρεις ᾔσθου |
- ὧδε (23)
- ΑΙΣΧ Αγ 10ἐκ Τροίας φάτιν ἁλώσιμόν τε βάξιν· ὧδε γὰρ κρατεῖ γυναικὸς ἀνδρόβουλον ἐλπίζον
- ΑΙΣΧ Πρ 438δὲ δάπτομαι κέαρ, ὁρῶν ἐμαυτὸν ὧδε προυσελούμενον. καίτοι θεοῖσι τοῖς νέοις
- ΑΝΩΝ Μοιχ 8φύλακας καλῶ·] οὐδὲν γίνεται; δὸς ὧδε τὰς μάστιγ(ας). / ] ἕστηκεν Αἴσωπ(ος) ὁ
- ὦδε (1)
- ΗΡΩΔ Μιμ 3.96ἤξω φέρουσ᾽ ὄκως νιν σύμποδ᾽ ὦδε πηδεῦντα αἰ πό̣τν̣ια̣ι βλέπω̣σ̣ι̣ν̣ ἂς
- ᾤδεε (1)
- ΟΜ Οδ 5.455ἁλὶ γὰρ δέδμητο φίλον κῆρ. ᾤδεε δὲ χρόα πάντα, θάλασσα δὲ κήκιε πολλὴ ἂν στόμα
- ᾠδή (1)
- ΦΙΛΟΔ ΠΑ 5.131.1ψαλμὸς καὶ λαλιὴ καὶ κωτίλον ὄμμα καὶ ᾠδή Ξανθίππης καὶ πῦρ ἄρτι καταρχόμενον, |
- ᾠδήν (1)
- ΠΟΛΥΒ 4.20.11οὐδὲν αἰσχρὸν ἡγοῦνται, τήν γε μὴν ᾠδὴν οὔτ᾽ ἀρνηθῆναι δύνανται διὰ τὸ κατ᾽
- ᾠδῆς (1)
- ΠΛΟΥΤ Κρασσ 33.4ἐκεῖνα τὰ μέλη μετ᾽ ἐνθουσιασμοῦ καὶ ᾠδῆς