Ανθολογίες
Ανθολογία Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
των Θ.Κ. Στεφανόπουλου, Στ. Τσιτσιρίδη, Λ. Αντζουλή, Γ. Κριτσέλη
Αποτελέσματα για: "Ο"
- ὁ (607)
- IC IV 72 [col. I.14]μὴ ἀποπωνίοι μαῖτυς. αἰ δέ κα μωλῇ ὁ μὲν ἐλεύθε[ρ̣]ον ὁ δ[ὲ δ]ῶλον, κάρτονανς
- IC IV 72 [col. I.15]αἰ δέ κα μωλῇ ὁ μὲν ἐλεύθε[ρ̣]ον ὁ δ[ὲ δ]ῶλον, κάρτονανς ἤμην [ὅττο]ι κ᾽
- IC IV 72 [col. I.23]ὀ- μνύντα κρίνεν. Ἠ δέ κα νικαθῇ ὁ ἔκων, [τ]ὸμ μὲν ἐλεύθερον λαγ- |
- ὅ (120)
- SEG XXIII 410.5δ᾽ ἐφύπερθεν ἔασιν, οἵδε σ᾽ εἰρήσονται ὅ τι χρέος εὶσαφικάνεις· τοῖσδε σὺ εὖ
- ΑΙΣΧ Αγ 76/7ἰσόπαιδα νέμοντες ἐπὶ σκήπτροις· ὅ τε γὰρ νεαρὸς μυελὸς στέρνων ἐντὸς ἀνάσσων
- ΑΙΣΧ Αγ 115βασιλεῦσι νε- ῶν, ὁ κελαινὸς ὅ τ᾽ ἐξόπιν ἀργᾶς, φανέντες ἴκταρ μελάθρων χερὸς
- ὀ (5)
- ΗΡΩΔ Μιμ 3.26τὸν Μάρων᾽ ἐποίησεν οὖτος Σίμων᾽ ὀ χρηστός· ὥστ᾽ ἔγωγ᾽ εἶπα ἄνουν ἐμαυτήν, ἤτις
- ΗΡΩΔ Μιμ 3.31οἶα παιδίσκον ἢ ᾽γώ μιν εἰπεῖν ἢ ὀ πατὴρ ἀνώγωμεν, γέρων ἀνὴρ ὠσίν τε κὤμμασιν
- ΗΡΩΔ Μιμ 3.44ἴδωμι; κοὐ τόσος λόγος τοῦδε· ἀλλ᾽ ὀ κέραμος πᾶς ὤσπερ ἴτ‹ρ›ια θλῆται, κἠπὴν ὀ
- ΗΡΩΔ Μιμ 3.45πᾶς ὤσπερ ἴτ‹ρ›ια θλῆται, κἠπὴν ὀ χειμὼν ἐγγὺς ᾖ, τρί᾽ ἤμαιθα κλαίουσ᾽ ἐκάστου
- ΣΑΠΦΩ απ 2.6δι᾽ ὔσδων μαλίνων, βρόδοισι δὲ παῖς ὀ χῶρος ἐσκίαστ᾽, αἰθυσσομένων δὲ φύλλων |
- ὀάροισι (1)
- ΠΙΝΔ Πυθ 1.98κοινανίαν μαλθακὰν παίδων ὀάροισι δέκονται. τὸ δὲ παθεῖν εὖ πρῶτον ἀέθλων· ||
- ὀβελούς (2)
- ΙΩΣ ΙΠολ 6.278τὸ μὲν πρῶτον ἀπὸ τοῦ ναοῦ τούς τε ὀβελοὺς καὶ τὰς ἕδρας αὐτῶν μολίβου
- ΣΤΡΑΤΩΝ Φοιν απ 1.42ἄν, μίστυλλα, μοίρας, δίπτυχ᾽, ὀβελούς· ὥστ᾽ ἔδει τὰ τοῦ Φιλίτα λαμβάνοντα
- ὀβολόν (2)
- ΛΟΥΚ ΝΔιαλ 2.1τοῦ μὴ ἔχοντος. ΧΑΡΩΝ ἔστι δέ τις ὀβολὸν μὴ ἔχων; ΜΕΝΙΠΠΟΣ εἰ μὲν καὶ ἄλλος τις
- ΛΟΥΚ ΝΔιαλ 2.2οὐδὲν ταῦτα πρὸς τὰ πορθμεῖα· τὸν ὀβολὸν ἀποδοῦναί σε δεῖ· οὐ γὰρ θέμις ἄλλως
- ὀβολούς (2)
- ΑΡΙΣΤ ΑθΠολ 42.3ᾱ ἑκάστῳ, τοῖς δ᾽ ἐφήβοις τέτταρας ὀβολοὺς ἑκάστῳ· τὰ δὲ τῶν φυλετῶν τῶν αὑτοῦ
- ΛΥΣ απ 1.2δὲ δέομαι, καὶ οἴσω δέ σοι ἐννέ᾽ ὀβολοὺς τῆς μνᾶς τόκους.» πεισθεὶς δ᾽ ὑπ᾽
- ὀβολῶν (1)
- ΓΡΗΓ ΝΑΖ ΕπηΗθ 29.24καὶ ὤνιόν ἐστι γυναιξὶ πανδήμοις, ὀβολῶν περνομέναις ὀλίγων κάλλος, ὃ
- ὀβρικάλοισι (1)
- ΑΙΣΧ Αγ 143τ᾽ ἀγρονόμων φιλομάστοις θηρῶν ὀβρικάλοισι τερπνά· τούτων αἰτεῖ ξύμβολα κρᾶναι.
- ὄβριμον (3)
- ΑΝΤΙΠ ΣΙΔ ΠΑ 7.409.1ὄβριμον ἀκαμάτου στίχον αἴνεσον Ἀντιμάχοιο, ἄξιον ἀρχαίων ὀφρύος ἡμιθέων, |
- ΗΣ Εργ 145ὁμοῖον, ἐκ μελιᾶν, δεινόν τε καὶ ὄβριμον· οἷσιν Ἄρηος ἔργ᾽ ἔμελε στονόεντα καὶ
- ΟΜ Ιλ 4.453ἐς μισγάγκειαν συμβάλλετον ὄβριμον ὕδωρ κρουνῶν ἐκ μεγάλων κοίλης ἔντοσθε
- ὄγδοος (1)
- ΣΟΦ Ηλ 706ἕβδομος Μάγνης ἀνήρ· ὁ δ᾽ ὄγδοος λεύκιππος, Αἰνιὰν γένος· ἔνατος Ἀθηνῶν τῶν
- ὀγκήσαιτο (1)
- ΚΑΛΛ Αιτ απ 1.31θηρὶ μὲν ο]ὐατόεντι πανείκελον ὀγκήσαιτο ἄλλος, ἐγ]ὼ δ᾽ εἴην οὑλ̣[α]χύς, ὁ
- ὄγκον (2)
- ΑΡΙΣΤ Ουρ 297a20-24ἀναγκαῖον ὅμοιον γίγνεσθαι πάντῃ τὸν ὄγκον,φανερόν· ἴσου γὰρ πάντῃ
- ΑΡΙΣΤ Ουρ 298a15-19οὐ μόνον σφαιροειδῆ τὸν ὄγκον ἀναγκαῖον εἶναι τῆς γῆς, ἀλλὰ καὶ μὴ μέγαν πρὸς
- ὄγκῳ (1)
- ΛΟΓΓΙΝ ΠΥψους 12.3ἐκφλεγόμενον, ὁ δέ, καθεστὼς ἐν ὄγκῳ καὶ μεγαλοπρεπεῖ σεμνότητι, οὐκ ἔψυκται
- ὄγμους (1)
- ΟΜ Ιλ 18.546δόσκεν ἀνὴρ ἐπιών· τοὶ δὲ στρέψασκον ἀν᾽ ὄγμους, ἱέμενοι νειοῖο βαθείης τέλσον
- ὄγχνας (1)
- ΠΡΑΞΙΛ απ 747.3ἠδὲ καὶ ὡραίους σικύους καὶ μῆλα καὶ ὄγχνας·
- ὅδ᾽ (3)
- ΑΙΣΧ Επτ 424ἐπ᾽ Ἠλέκτρασιν εἴληχεν πύλαις γίγας ὅδ᾽ ἄλλος, τοῦ πάρος λελεγμένου μείζων, ὁ
- ΘΕΟΚΡ Ειδ 1.65Μοῖσαι φίλαι, ἄρχετ᾽ ἀοιδᾶς. Θύρσις ὅδ᾽ ὡξ Αἴτνας, καὶ Θύρσιδος ἁδέα φωνά. πᾷ
- ΣΟΦ ΟΤ 968δὲ θανὼν κεύθει κάτω δὴ γῆς· ἐγὼ δ᾽ ὅδ᾽ ἐνθάδε ἄψαυστος ἔγχους, εἴ τι μὴ τὠμῷ
- ὅδε (8)
- ΕΥΡ Βακχ 503λάζυσθε· καταφρονεῖ με καὶ Θήβας ὅδε. αὐδῶ με μὴ δεῖν, σωφρονῶν οὐ σώφροσιν. |
- ΕΥΡ Φοιν 561ἐρεῖς τυραννεῖν; ἢν δὲ νικήσῃ σ᾽ ὅδε Ἀργεῖά τ᾽ ἔγχη δόρυ τὸ Καδμείων ἕλῃ; |
- ΚΛΕΑΝΘ Υμν 7σὸν κράτος αἰὲν ἀείσω. σοὶ δὴ πᾶς ὅδε κόσμος ἑλισσόμενος περὶ γαῖαν πείθεται ᾗ
- ΟΜ Ιλ 6.479καί ποτέ τις εἴποι “πατρός γ᾽ ὅδε πολλὸν ἀμείνων” ἐκ πολέμου ἀνιόντα· φέροι δ᾽
- ΠΡΑΤ απ 3.1τίς ὁ θόρυβος ὅδε; τί τάδε τὰ χορεύματα; τίς ὕβρις ἔμολεν ἐπὶ Διονυσιάδα πο- ||
- ΠΥΘΩΝ Αγην απ 1.1ἔστιν δ᾽ ὅπου μὲν ὁ κάλαμος πέφυχ᾽ ὅδε †φέτωμ᾽ ἄορνον, οὑξ ἀριστερᾶς δ᾽ ὅδε |
- ΠΥΘΩΝ Αγην απ 1.2†φέτωμ᾽ ἄορνον, οὑξ ἀριστερᾶς δ᾽ ὅδε πόρνης ὁ κλεινὸς ναός, ὃν δὴ Παλλίδης |
- ΣΟΦ ΟΤ 948τὸν ἄνδρ᾽ ἔφευγε μὴ κτάνοι· καὶ νῦν ὅδε πρὸς τῆς τύχης ὄλωλεν οὐδὲ τοῦδ᾽ ὕπο. |
- ὅδιον (1)
- ΑΙΣΧ Αγ 104φρενὶ λύπην. κύριός εἰμι θροεῖν ὅδιον κράτος αἴσιον ἀνδρῶν ἐκτελέων —ἔτι γὰρ
- ὁδίων (1)
- ΑΙΣΧ Αγ 157ἀπέκλαγξεν μόρσιμ᾽ ἀπ᾽ ὀρνίθων ὁδίων οἴκοις βασιλείοις· τοῖς δ᾽ ὁμόφωνον |
