Ανθολογίες
Ανθολογία Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
των Θ.Κ. Στεφανόπουλου, Στ. Τσιτσιρίδη, Λ. Αντζουλή, Γ. Κριτσέλη
Αποτελέσματα για: "Δ"
- δ᾽ (1032)
- IC IV 72 [col. I.11]ὰν ὀμνύντα κρίνειν. ― αἰ δ᾽ ἀννίοιτο μὴ ἄγεν, τὸν δικαστὰν ὀμνύντ- |
- SEG XXIII 410.1εὑρήσεις Ἀΐδαο δόμοις ἐνδέξια κρήνην, πάρ δ᾽ αὐτῇ λευκὴν ἑστηκυῖαν κυπάρισσον·
- SEG XXIII 410.3μηδὲ σχεδόθεν πελάσῃσθα· πρόσσω δ᾽ εὑρήσεις τὸ Μνη- μοσύνης ἀπὸ λίμνης ψυχρὸν
- δ᾽ἐχθράν (1)
- ΕΥΡ Κρεσ απ 453/71.10ἴθι μοι, πότνα, πόλιν. τὰν δ᾽ἐχθρὰν στάσιν εἶργ᾽ ἀπ᾽ οἴ- κων τὰν μαινομέναν τ᾽
- δ' (3)
- ΣΤΗΣΙΧ απ 222b.207βροτοῖσιν οὐδέ γα μὰν φιλότατ', ἐπὶ δ' ἀ….αννόον ἀνδρῶν θεοὶ τιθεῖσι. |
- ΣΤΗΣΙΧ απ 222b.221ναίειν πα[ρὰ νάμασι Δίρκας, τὸν δ' ἀπίμεν κτεάνη καὶ χρυσὸν ἔχοντα φίλου
- ΣΤΗΣΙΧ απ 222b.234ἐν μεγάροις […]ισα παίδας, σὺν δ' ἅμα Τειρ[ε]σίας τ[ερασπό]λος· οἱ δ᾽ [ἐ]πίθο[ντο
- Δᾶ᾽ (1)
- ΜΕΝ Επιτρ 304καὶ γνωρίσματα οὗτός σ᾽ ἀπαιτεῖ Δᾶ᾽· ἑαυτῷ φησι γὰρ ταῦτ᾽ ἐπιτεθῆναι κόσμον, οὐ
- δᾷδας (1)
- ΛΥΣ 1.24ἐκ τῶν παρόντων ἐβάδιζον. καὶ δᾷδας λαβόντες ἐκ τοῦ ἐγγύτατα καπηλείου
- Δᾶε (1)
- ΜΕΝ Επιτρ 265ἐδεῖθ᾽, «οὕτω τί σοι ἀγαθὸν γένοιτο Δᾶε» παρ᾽ ἕκαστον λέγων, «ἐμοὶ τὸ παιδίον
- δἄερρε (1)
- ΑΛΚ απ 346.2ὀμμένομεν; δάκτυλος ἀμέρα· κὰδ δἄερρε κυλίχναις μεγάλαις, ἄϊτα, ποικίλλαις·
- δαίδαλα (1)
- ΟΜ Ιλ 18.482πτύχες· αὐτὰρ ἐν αὐτῷ ποίει δαίδαλα πολλὰ ἰδυίῃσι πραπίδεσσιν. ἐν μὲν γαῖαν
- δαιδαλέᾳ (1)
- ΣΙΜΩΝ απ 543.2ὅτε λάρνακι ἐν δαιδαλέᾳ ἄνεμός τε †μην† πνέων |
- δαιδαλέοισιν (2)
- ΟΜ Ιλ 17.448ἀλλ᾽ οὐ μὰν ὑμῖν γε καὶ ἅρμασι δαιδαλέοισιν Ἕκτωρ Πριαμίδης ἐποχήσεται· οὐ γὰρ
- ΟΜ Ιλ 6.418ἀλλ᾽ ἄρα μιν κατέκηε σὺν ἔντεσι δαιδαλέοισιν ἠδ᾽ ἐπὶ σῆμ᾽ ἔχεεν· περὶ δὲ
- δαιδαλέων (1)
- ΒΑΚΧ Παιαν 4.64καὶ μελιγλώσσων ἀοιδᾶν ἄνθεα δαιδαλέων τ᾽ ἐπὶ βωμῶν θεοῖσιν αἴθεσθαι βοῶν ξανθᾷ
- δαιδάλλων (1)
- ΟΜ Ιλ 18.479μέγα τε στιβαρόν τε πάντοσε δαιδάλλων, περὶ δ᾽ ἄντυγα βάλλε φαεινὴν τρίπλακα
- Δαίδαλος (1)
- ΟΜ Ιλ 18.592ἴκελον οἷόν ποτ᾽ ἐνὶ Κνωσῷ εὐρείῃ Δαίδαλος ἤσκησεν καλλιπλοκάμῳ Ἀριάδνῃ. ἔνθα
- δαΐδων (1)
- ΟΜ Ιλ 18.492εἰλαπίναι τε, νύμφας δ᾽ ἐκ θαλάμων δαΐδων ὕπο λαμπομενάων ἠγίνεον ἀνὰ ἄστυ,
- δαῖμον (3)
- ΕΥΡ Βακχ 413με, Βρόμιε Βρόμιε, πρόβακχ᾽ εὔιε δαῖμον. ἐκεῖ Χάριτες, ἐκεῖ δὲ Πόθος, ἐκεῖ δὲ
- ΚΑΛΛ Υμν 3.86ἔννεπες· οἱ δ᾽ ἐτέλεσσαν· ἄφαρ δ᾽ ὡπλίσσαο, δαῖμον. πότνια Μουνιχίη
- ΚΛΕΑΝΘ Υμν 15οὐδέ τι γίγνεται ἔργον ἐπὶ χθονὶ σοῦ δίχα, δαῖμον, οὔτε κατ᾽ αἰθέριον θεῖον
- δαίμον᾽ (2)
- ΕΥΡ Κυκλ 606βροτῶν μέλει. ἢ τὴν τύχην μὲν δαίμον᾽ ἡγεῖσθαι χρεών, τὰ δαιμόνων δὲ τῆς τύχης
- ΚΡΙΤ Σισ απ 19.39καλῶς τε τῷ λόγῳ κατῴκισεν τὸν δαίμον᾽ οὗτος ἐν πρέποντι χωρίῳ, τὴν ἀνομίαν τε
- δαίμονα (3)
- ΕΥΡ Βακχ 378στεφάνοις εὐφροσύναις δαί- μονα πρῶτον μακάρων; ὃς τάδ᾽ ἔχει, θιασεύειν τε
- ΕΥΡ Βακχ 481ἦλθες δὲ πρῶτα δεῦρ᾽ ἄγων τὸν δαίμονα; πᾶς ἀναχορεύει βαρβάρων τάδ᾽ ὄργια. |
- ΜΑΡΚ ΑΥΡ 2.17τοῦτο δὲ ἐν τῷ τηρεῖν τὸν ἔνδον δαίμονα ἀνύβριστον καὶ ἀσινῆ, ἡδονῶν καὶ πόνων
- δαίμονας (2)
- ΕΥΡ Φοιν 491δρᾶν. μάρτυρας δὲ τῶνδε δαίμονας καλῶ ὡς πάντα πράσσων σὺν δίκῃ δίκης ἄτερ |
- ΚΑΛΛ ΠΑ 12.134.5χαμαί. ὤπτηται μέγα δή τι. μὰ δαίμονας, οὐκ ἀπὸ ῥυσμοῦ εἰκάζω, φωρὸς δ᾽ ἴχνια
- δαίμονες (4)
- ΒΑΚΧ Διθ 17.117ῥόδοις ἐρεμνόν. ἄπιστον ὅ τι δαίμονες θέλωσιν οὐδὲν φρενοάραις βροτοῖς· |
- ΗΣ Εργ 122κατὰ γαῖα κάλυψε, τοὶ μὲν δαίμονες ἁγνοὶ ἐπιχθόνιοι τελέθουσιν ἐσθλοί,
- ΙΩΑΝ ΧΡΥΣ Κατηχ 59.724ἀνέστη Χριστός, καὶ πεπτώκασι δαίμονες·ἀνέστη Χριστός, καὶ χαίρουσιν ἄγγελοι·
- ΠΛ Συμπ 203aτινὰς βάναυσος. οὗτοι δὴ οἱ δαίμονες πολλοὶ καὶ παντοδαποί εἰσιν, εἷς δὲ τούτων
- δαίμονι (3)
- ΕΜΠ απ 59.1αὐτὰρ ἐπεὶ κατὰ μεῖζον ἐμίσγετο δαίμονι δαίμων ταῦτά τε συμπίπτεσκον, ὅπῃ
- ΟΜ Ιλ 21.227ὣς εἰπὼν Τρώεσσιν ἐπέσσυτο δαίμονι ἶσος· καὶ τότ᾽ Ἀπόλλωνα προσέφη ποταμὸς
- ΣΟΦ Αι 1215νῦν δ᾽ οὗτος ἀνεῖται στυγερῷ δαί- μονι. τίς μοι, τίς ἔτ᾽ οὖν τέρψις ἐπέσται;