Ανθολογίες
Ανθολογία Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
των Θ.Κ. Στεφανόπουλου, Στ. Τσιτσιρίδη, Λ. Αντζουλή, Γ. Κριτσέλη
Αποτελέσματα για: "Τ"
- τ (1)
- ΣΑΠΦΩ απ 16.14[ ]αμπτον γὰρ [ [ ]…κούφως τ[ ]οη.[.]ν ..]με νῦν Ἀνακτορί[ας
- τ᾽ (166)
- ΑΙΣΧ Αγ 12εὖτ᾽ ἂν δὲ νυκτίπλαγκτον ἔνδροσόν τ᾽ ἔχων εὐνὴν ὀνείροις οὐκ ἐπισκοπουμένην |
- ΑΙΣΧ Αγ 31φρυκτὸς ἀγγέλ‹λ›ων πρέπει· αὐτός τ᾽ ἔγωγε φροίμιον χορεύσομαι. τὰ δεσποτῶν γὰρ
- ΑΙΣΧ Αγ 65κονίασιν ἐρειδομένου διακναιομένης τ᾽ ἐν προτελείοις κάμακος θήσων Δαναοῖσιν |
- τά (621)
- IC IV 72 [col. I.36]ὁ δικαστάς, ἐνιαυτῷ π- ράδδεθθαι τὰ τρίτρα ἢ μεῖον, πλίον δὲ μή· τῶ δὲ κρόνω
- IC IV 72 [col. I.45]μὴ καλῆι ἢ μὴ δείκσει, κατισ- [τάτ]ω τὰ ἐ[γ̣ρα]μένα, αἰ δέ κα μηδ᾽ αὐτὸν ἀποδῶι
- IC IV 72 [col. I.54]κατιστάμην ἀπ᾽ [ἇ]ς [ἀμέρα]ς ἄγαγε τὰ ἐγραμένα. ― [τὸ̣]ν δὲ νενικαμένο[ν] κα[ὶ
- τἀγαθά (2)
- ΞΕΝ Απομν 1.2.42ἅ τε δεῖ ποιεῖν καὶ ἃ μή. Πότερον δὲ τἀγαθὰ νομίσαν δεῖν ποιεῖν ἢ τὰ κακά;
- ΞΕΝ Απομν 1.2.43[1.2.43] Τἀγαθὰ νὴ Δία, φάναι, ὦ μειράκιον, τὰ δὲ κακὰ οὔ. Ἐὰν δὲ μὴ τὸ πλῆθος,
- τἀγαθόν (1)
- ΠΛ Πολ 518d[518d] τοῦτο δ᾽ εἶναί φαμεν τἀγαθόν.ἦ γάρ; Ναί. Τούτου τοίνυν, ἦν δ᾽ ἐγώ,
- ταγάν (1)
- ΑΙΣΧ Αγ 110κράτος, Ἑλλάδος ἥβας ξύμφρονα ταγάν, πέμπει ξὺν δορὶ καὶ χερὶ πράκτορι θούριος
- ταγμάτων (1)
- ΙΩΣ ΙΠολ 6.273[6.273] τῶν τε γὰρ Ῥωμαϊκῶν ταγμάτων ἀλαλαγμὸς ἦν συμφερομένων, καὶ τῶν
- τᾶδ (1)
- IC IV 72 [col. I.49]― αἰ δέ κ᾽ ἀποθάνηι μ- ωλιομένας τᾶδ δί[κα̣]ς, τὰν ἁπλ- όον τιμὰν κατ(α)στασεῖ.
- τάδ᾽ (12)
- ΕΥΡ Βακχ 378δαί- μονα πρῶτον μακάρων; ὃς τάδ᾽ ἔχει, θιασεύειν τε χοροῖς |
- ΕΥΡ Βακχ 482δαίμονα; πᾶς ἀναχορεύει βαρβάρων τάδ᾽ ὄργια. φρονοῦσι γὰρ κάκιον Ἑλλήνων πολύ. |
- ΕΥΡ Βακχ 484φρονοῦσι γὰρ κάκιον Ἑλλήνων πολύ. τάδ᾽ εὖ γε μᾶλλον· οἱ νόμοι δὲ διάφοροι. τὰ
- τάδε (19)
- ΑΙΣΧΙΝ 3.169τοίνυν ἅπαντας ἂν ὑμᾶς ὁμολογῆσαι τάδε δεῖν ὑπάρξαι τῷ δημοτικῷ, πρῶτον μὲν
- ΔΗΜ 47.69τὸ μνῆμα φυλάττειν ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας. τάδε δὲ συμβουλεύομέν σοι, ἐπειδὴ αὐτὸς
- ΕΥΡ Βακχ 373χρυσέᾳ πτέρυγι φέρῃ, τάδε Πενθέως ἀίεις; ἀίεις οὐχ ὁσίαν |
- τᾷδε (1)
- ΣΤΗΣΙΧ απ 222b.219ἐμοῖς μύθοις, φίλα [ˉ ˘ ˘ ˉ [αντ.] τᾷδε γὰρ ὑμὶν ἐγὼν τέλος προφα[ίνω· τὸν μὲν
- ταδί (1)
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ειρ 213ὑπερβάλοιντο μικρόν, ἔλεγον ἂν ταδί· «ναὶ τὼ σιώ, νῦν Ὡττικίων δωσεῖ δίκαν.» |
- τἀδικεῖν (1)
- ΜΕΝ Επιτρ 357τοῦ βοηθοῦντος δὲ καὶ ἐπεξιόντος τἀδικεῖν μέλλοντί σοι. πόλλ᾽ ἀγαθά σοι
- ταθείς (1)
- ΣΙΜΩΝ απ 543.12‹τῷ›δε νυκτιλαμπεῖ, κυανέῳ δνόφῳ ταθείς· ἄχναν δ᾽ ὕπερθε τεᾶν κομᾶν |
- ταί (9)
- ΑΛΚΜ απ 1.60ἵππος Ἰβηνῷ Κολαξαῖος δραμήται· ταὶ Πεληάδες γὰρ ἇμιν ὀρθρίαι φᾶρος φεροίσαις |
- ΑΛΚΜ απ 1.70ἰανογ[λ]εφάρων ἄγαλμα, οὐδὲ ταὶ Ναννῶς κόμαι, ἀλλ᾽ οὐ[δ᾽] Ἀρέτα σιειδής, |
- ΘΕΟΚΡ Ειδ 1.9καταλείβεται ὑψόθεν ὕδωρ. αἴ κα ταὶ Μοῖσαι τὰν οἴιδα δῶρον ἄγωνται, ἄρνα τὺ
- ΜΟΣΧ Ευρ 112ἑταίρας χεῖρας ὀρεγνυμένη, ταὶ δ᾽ οὐκ ἐδύναντο κιχάνειν. ἀκτάων δ᾽ ἐπιβὰς
- ΟΜ Οδ 24.5ἐγείρει· τῇ ῥ᾽ ἄγε κινήσας· ταὶ δὲ τρίζουσαι ἕποντο. ὡς δ᾽ ὅτε νυκτερίδες μυχῷ
- ΠΑΡΜ απ 1.1ἵπποι ταί με φέρουσιν ὅσον τ᾽ ἐπὶ θυμὸς ἱκάνοι πέμπον, ἐπεί μ᾽ ἐς ὁδὸν βῆσαν
- ΠΑΡΜ απ 1.17ὀχῆα ἀπτερέως ὤσειε πυλέων ἄπο· ταὶ δὲ θυρέτρων χάσμ᾽ ἀχανὲς ποίησαν
- ΠΑΡΜ απ 1.25συνάορος ἡνιόχοισιν, ἵπποις ταί σε φέρουσιν ἱκάνων ἡμέτερον δῶ, χαῖρ᾽, ἐπεὶ
- ΠΙΝΔ Πυθ 1.18πολυώνυμον ἄντρον· νῦν γε μάν ταί θ᾽ ὑπὲρ Κύμας ἁλιερκέες ὄχθαι Σικελία τ᾽
- Ταινάρῳ (1)
- ΑΡΙΣΤΟΦ Αχ 510σφόδρα, καὐτοῖς ὁ Ποσειδῶν, οὑπὶ Ταινάρῳ θεός, σείσας ἅπασιν ἐμβάλοι τὰς
- ταινίαι (1)
- ΒΑΚΧ Διθ 17.107δὲ χρυσεόπλοκοι δίνηντο ταινίαι· χορῷ δ᾽ ἔτερ- πον κέαρ ὑγροῖσιν ποσσίν. |
- ταῖς (91)
- IC IV 72 [col. I.6]ὅτι ἄγει καὶ δικακσάτω λαγάσαι ἐν ταῖς τρισὶ ἀμέραις. αἰ [δέ] κα μὴ [λαγ]άσει,
- SIG3 284.15[ἰ]οῦ ἔσται ὁ ἀνδριὰς καὶ στεφανωθήσεται ἀεὶ ταῖς νουμηνίαις καὶ ταῖς ἄλλαις
- SIG3 284.16ἀεὶ ταῖς νουμηνίαις καὶ ταῖς ἄλλαις ἑορταῖς, ἐπιμελεῖσθαι τοὺς ἀγορανόμους.
- ταῖσι (1)
- ΠΙΝΔ Πυθ 1.78νος μαχᾶν, ταῖσι Μήδειοι κάμον ἀγκυλότοξοι, παρὰ δὲ τὰν εὔυδρον ἀκτὰν ||
- τακείμενον (1)
- IC IV 72 [col. II.1]νενικαμένο[ν] κα[ὶ τὸν κα-] τακείμενον ἄγοντι ἄπατον ἤμην. |
