Ανθολογίες
Ανθολογία Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
των Θ.Κ. Στεφανόπουλου, Στ. Τσιτσιρίδη, Λ. Αντζουλή, Γ. Κριτσέλη
Λημματικός τύπος: "ἤ"
- IC IV 72 [col. I.1]Θιοί. ὅς κ᾽ ἐλευθέρῳ ἤ δώλῳ μέλλῃ ἀν- πιμωλῆν, πρὸ δίκας μὴ ἄγεν. αἰ δ- |
- IC IV 72 [col. I.21]ατὰ τὸν μαίτυρα δικάδδεν, αἰ δέ κ᾽ ἢ ἀνποτέροις ἀποπωνίωντι ἢ μηδατέρῳ, τὸν
- IC IV 72 [col. I.22]δέ κ᾽ ἢ ἀνποτέροις ἀποπωνίωντι ἢ μηδατέρῳ, τὸν δικαστὰν ὀ- μνύντα κρίνεν. Ἠ δέ
- IC IV 72 [col. I.27]κῆρανς ἀποδόμην· αἰ δέ κα μὴ λογάσει ἢ μὴ ἀποδῷ, δικακ- σάτω νικῆν τῶ μὲν
- IC IV 72 [col. I.36]ἐνιαυτῷ π- ράδδεθθαι τὰ τρίτρα ἢ μεῖον, πλίον δὲ μή· τῶ δὲ κρόνω τὸν δι- |
- IC IV 72 [col. I.42]ω ἐπὶ τῷ ναῷ ὁπῆ κα ναεύηι ἢ α- ὐτὸς ἢ ἄλος πρὸ τούτω· αἰ δέ |
- IC IV 72 [col. I.43]ω ἐπὶ τῷ ναῷ ὁπῆ κα ναεύηι ἢ α- ὐτὸς ἢ ἄλος πρὸ τούτω· αἰ δέ κα μὴ καλῆι ἢ μὴ
- IC IV 72 [col. I.44]ἢ ἄλος πρὸ τούτω· αἰ δέ κα μὴ καλῆι ἢ μὴ δείκσει, κατισ- [τάτ]ω τὰ ἐ[γ̣ρα]μένα,
- IC IV 72 [col. I.51]― αἰ δ- έ κα κοσ̣[μ]ίων ἄγηι ἢ κοσμίοντο- ς ἄλλος, ἢ κ᾽ ἀποστᾶι, μωλῆν, καἴ κ- |
- IC IV 72 [col. I.52]ἄγηι ἢ κοσμίοντο- ς ἄλλος, ἢ κ᾽ ἀποστᾶι, μωλῆν, καἴ κ- α νικαθῆι, κατιστάμην
- PMG 848.12οὐκ ἀπωθεῖται· πότερ᾽ ἀπίωμες ἢ λαβώμεθα; εἰ μέν τι δώσεις· εἰ δὲ μή, οὐκ
- PMG 848.14τι δώσεις· εἰ δὲ μή, οὐκ ἐάσομες· ἢ τὰν θύραν φέρωμες ἢ τὸ ὑπέρθυρον ἢ τὰν
- PMG 848.14μή, οὐκ ἐάσομες· ἢ τὰν θύραν φέρωμες ἢ τὸ ὑπέρθυρον ἢ τὰν γυναῖκα τὰν ἔσω
- PMG 848.15ἢ τὰν θύραν φέρωμες ἢ τὸ ὑπέρθυρον ἢ τὰν γυναῖκα τὰν ἔσω καθημέναν· μικρὰ μέν
- ΑΙΣΧ Αγ 16συμβαλεῖν ὕπνῳ— ὅταν δ᾽ ἀείδειν ἢ μινύρεσθαι δοκῶ, ὕπνου τόδ᾽ ἀντίμολπον
- ΑΙΣΧ Αγ 55ὀρταλίχων ὀλέσαντες· ὕπατος δ᾽ ἀΐων ἤ τις Ἀπόλλων ἢ Πὰν ἢ Ζεὺς οἰωνόθροον γόον
- ΑΙΣΧ Αγ 55ὕπατος δ᾽ ἀΐων ἤ τις Ἀπόλλων ἢ Πὰν ἢ Ζεὺς οἰωνόθροον γόον ὀξυβόαν τῶνδε
- ΑΙΣΧ Αγ 55ὕπατος δ᾽ ἀΐων ἤ τις Ἀπόλλων ἢ Πὰν ἢ Ζεὺς οἰωνόθροον γόον ὀξυβόαν τῶνδε
- ΑΙΣΧ Επτ 602{ἄτης ἄρουρα θάνατον ἐκκαρπίζεται.} ἢ γὰρ ξυνεισβὰς πλοῖον εὐσεβὴς ἀνὴρ ναύτησι
- ΑΙΣΧ Επτ 605ὄλωλεν ἀνδρῶν ξὺν θεοπτύστῳ γένει, ἢ ξὺν πολίταις ἀνδράσιν δίκαιος ὢν
- ΑΙΣΧ Επτ 619θεσφάτοισι Λοξίου· φιλεῖ δὲ σιγᾶν ἢ λέγειν τὰ καίρια. ὅμως δ᾽ ἐπ᾽ αὐτῷ φῶτα,
- ΑΙΣΧ Επτ 637ξυμφέρεσθαι καὶ κτανὼν θανεῖν πέλας ἢ ζῶντ᾽ ἀτιμαστῆρα τὼς ἀνδρηλάτην φυγῇ τὸν
- ΑΙΣΧ Πρ 440τοῖς νέοις τούτοις γέρα τίς ἄλλος ἢ ᾽γὼ παντελῶς διώρισεν; ἀλλ᾽ αὐτὰ σιγῶ, καὶ
- ΑΙΣΧΙΝ 3.169τινὰ αὐτῷ πρὸς τὸν δῆμον ὑπάρχειν, ἢ τό γ᾽ ἀναγκαιότατον μηδεμίαν ἔχθραν, ἵνα
- ΑΙΣΧΙΝ 3.175εἰ μὲν γὰρ ἠρνεῖτο μὴ δειλὸς εἶναι ἢ ὑμεῖς μὴ συνῄδετε, διατριβὴν ὁ λόγος ἄν
- ΑΙΣΧΙΝ 3.175ἐκ τῶν νόμων ζημίας φοβούμενος μᾶλλον ἢ τοὺς πολεμίους, ἀμείνων ἀγωνιστὴς ὑπὲρ
- ΑΚΟΥΣ απ 40aτότε, καὶ ὅτε τις αὐτὸν κεντοίη σιδήρῳ ἢ χαλκῷ, ἡλίσκετο μάλιστα χρημάτων. καὶ
- ΑΛΚΙΔ Σοφ 11«τίς ἀγορεύειν βούλεται τῶν πολιτῶν; » ἢ τοῦ ὕδατος ἐν τοῖς δικαστηρίοις ἤδη
- ΑΛΚΙΔ Σοφ 12ἐξειργασμένοι καὶ μᾶλλον ποιήμασιν ἢ λόγοις ἐοικότες, καὶ τὸ μὲν αὐτόματον καὶ
- ΑΛΚΙΔ Σοφ 15ὑπισχνούμενον, ἂν μὲν ἔχῃ γραμματεῖον ἢ βιβλίον, δεικνύναι δύνασθαι τὴν αὑτοῦ
- ΑΛΚΙΦΡ 4.19.3πεισθείην ἂν ὅτι βουλήσεταί μέ ποτε ἢ δυνήσεται Μένανδρος ἀπολιπὼν ἐν Ἀθήναις
- ΑΝΔΟΚ 1.51καὶ ὑποψίαν εἰς ἀλλήλους ἔχοντας, ἢ εἴπω Ἀθηναίοις ἅπερ ἤκουσα Εὐφιλήτου αὐτοῦ
- ΑΝΔΟΚ 1.53καὶ ἔχουσι τὰ σφέτερα αὐτῶν, ἢ ἐκείνους ἀποθανόντας ἀδίκως περιιδεῖν.
- ΑΝΤΙΦ 6.13ἀναλίσκειν εἴ τι φράζοι ὁ διδάσκαλος ἢ ἄλλος τις τούτων, ὅπως ἄριστα χορηγοῖντο
- ΑΝΤΙΦ 6.17ἐκέλευσε πιεῖν τὸν παῖδα τὸ φάρμακον ἢ ἠνάγκασεν ἢ ἔδωκεν· ἐγὼ δ᾽ ἐξ αὐτῶν
- ΑΝΤΙΦ 6.17τὸν παῖδα τὸ φάρμακον ἢ ἠνάγκασεν ἢ ἔδωκεν· ἐγὼ δ᾽ ἐξ αὐτῶν τούτων ὧν αἰτιῶνται
- ΑΝΤΙΦ 6.18τὰ λεγόμενα, καὶ εἰκάζοντας μᾶλλον ἢ σάφα εἰδότας ψηφίζεσθαι περὶ τῶν
- ΑΝΤΙΦ ΣΟΦ απ 44A.3νόμοι ἀποτρέπουσι τοὺς ἀν‹θ›ρώπ‹ους›, ἢ ἐφ᾽ ἃ ‹προ›τρέπουσιν‹·› τ‹ὸ δ᾽ αὖ› ζῆν
- ΑΝΤΙΦ ΣΟΦ απ 44A.4ὀρθῷ γε λόγῳ ὀνίνησιν τὴν φύσιν μᾶλλον ἢ τὰ εὐφραίνοντα· οὔκουν ἂν οὐδὲ
- ΑΝΤΙΦ ΣΟΦ απ 44A.4οὐδὲ ξυμφέροντ᾽ εἴη τὰ λυποῦντα μᾶλλον ἢ τὰ ἥδοντ‹α·› τὰ γὰρ τῷ ἀληθεῖ
- ΑΝΤΙΦ ΣΟΦ απ 44A.6οὐδὲν ἰδιώτερον ἐπὶ τῷ πεπονθότι ἢ τῷ δεδρακό‹τι·› πεῖ‹σ›αι γὰρ δ‹εῖ› αὐτὸ‹ν
- ΑΝΤΙΦ Τετρ 1.4.4αὐτοὺς εἰς οἶκον ἀγγεῖλαι, ἢ ἀπολιπόντα οἴχεσθαι.
- ΑΝΤΙΦ Τετρ 1.4.5πάλιν ὑποστρέψαντα φεύγειν μᾶλλον ἢ πυνθανόμενον τοὺς κακούργους περὶ τῆς ψυχῆς
- ΑΝΤΙΦ Τετρ 1.4.6[4.6] εἰ δὲ ἐκηρύσσοντο ἢ μὴ ἄλλοι τινὲς κακοῦργοι ἅμα τῷ τούτων φόνῳ, τίς
- ΑΝΤΙΦ Τετρ 1.4.7πῶς χρὴ πιστοτέραν τὴν μαρτυρίαν ἢ τῶν ἐλευθέρων ἡγεῖσθαι; οἱ μὲν γὰρ
- ΑΝΤΙΦ Τετρ 1.4.7παρασχὼν οὐδὲ βάσανον ποῦ δίκην δώσει; ἢ τίς ἔλεγχος ἔσται; ἀκινδύνως τε οὗτός
- ΑΝΤΙΦ Τετρ 1.4.8παραγενέσθαι δέ με τῷ φόνῳ ἀπιστότερον ἢ παραγενέσθαι φασὶν εἶναι. ἐγὼ δ᾽ οὐκ
- ΑΝΤΙΦ Τετρ 1.4.8παραγενόμενος. ὁπόσοι γὰρ δοῦλοί μοι ἢ δοῦλαί εἰσι, πάντας παραδίδωμι
- ΑΝΤΙΦ Τετρ 1.4.8φανῶ ταύτῃ τῇ νυκτὶ ἐν οἴκῳ καθεύδων ἢ ἐξελθών που, ὁμολογῶ φονεὺς εἶναι. ἡ δὲ
- ΑΝΤΙΦΑΝ Ποιησ απ 189.22ἂν ἕν τι τούτων παραλίπῃ Χρέμης τις ἢ Φείδων τις, ἐκσυρίττεται· Πηλεῖ δὲ πάντ᾽
