Ψηφίδες για την ελληνική γλώσσα

10. Επιγραφικό χάραγμα στον πάτο Αττικής μελανομόρφης κύλικος.

Από το νησί Berezan (αρχαία Ολβία) της βόρειας Μαύρης Θάλασσας.

Έκδ. P. A. Hansen, Carmina epigraphica Graeca saec. viii-v a. Chr. n., Berlin 1983, 464. L. Dubois, Inscriptions grecques dialectales dʼOlbia du Pont, Geneva 1996, αρ. 29.

5ος αι. π.Χ.

Και εδώ (πρβλ. τον αρ. 3) χαρακτηρίζεται το κύπελλο πόσεως αντί του κρασιού. Είναι σύνηθες το παράλληλο σχήμα της δήλωσης του περιέχοντος αντί του περιεχόμενου και στη νέα Ελληνική γλώσσα.

ἡδύποτος, -ον· πρβλ. τον Ομηρ. Ύμνο στον Διόνυσο 35-37:

οἶνος μὲν πρώτιστα θοὴν ἀνὰ νῆα μέλαιναν

ἡδύποτος κελάρυζ᾽ εὐώδης, ὤρνυτο δʼ ὀδμὴ

ἀμβροσίη.

[(Μετ.) Πρώτα απʼ όλα στο μαύρο γοργοτάξιδο πλοίο το γλυκόπιοτο κελάρυζε κρασί όλο μυρωδιά, και αναδυόταν θεϊκή οσμή.]

Οι στίχοι ανακαλούν το Παπαδιαμάντειο εκείνο:

ήτο ωραίον ρετσινάτο, όλον άρωμα και πτήσις και αφρός.