Άρτεμη και ανθρωποθυσίες

Η Άρτεμη απαιτεί ανθρωποθυσίες, όπως της Ιφιγένειας ή των ξένων στην Ταυρίδα. Είναι όμως και αυτή που σταδιακά επιβάλλει τον περιορισμό των ανθρωποθυσιών και την υποκατάσταση του ανθρώπινου θύματος με ζώο ή με ένα τελετουργικό αιματοχυσίας, όχι όμως φόνου. Την ημέρα της γιορτής της στις Αλές, στην ανατολική πλευρά του κόλπου της Αταλάντης, ο ιερέας τελούσε συμβολικά μιαν ανθρωποκτονία, καθώς πλήγωνε ελαφρά με το σπαθί τον λαιμό ενός άνδρα, απ' όπου έτρεχε λίγο αίμα. Κατάλοιπο ανθρωποθυσίας ήταν και το μαστίγωμα των νέων στη Σπάρτη μπροστά στο λατρευτικό είδωλο της θεάς, πράξη που μπορεί να αντανακλά την προσπάθεια για σκληραγωγία στη δωρική κοινωνία της Σπάρτης.

Στη θεά αποδιδόταν και η μεγάλη θνησιμότητα των παιδιών, κάτι που σε μυθολογικό επίπεδο μεταφράζεται ως διεκδίκηση για παιδοθυσίες και ως πράξη εξιλασμού, ώστε να μην πάρει περισσότερα παιδιά.