Γραφικό

Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας

Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7

Φίλτρα αναζήτησης

Καθαρισμός

Αναζήτηση ΑΕ λέξεων

Επιλογές αναζήτησης

Λέξη: "τά"

Βρέθηκαν 11.384 εμφανίσεις [1 - 50]
ΑΙΣΧ Αγ 19 οἴκου τοῦδε συμφορὰν στένων | οὐχ ὡς τὰ πρόσθ᾽ ἄριστα διαπονουμένου. | νῦν δ᾽
ΑΙΣΧ Αγ 32 αὐτός τ᾽ ἔγωγε φροίμιον χορεύσομαι. | τὰ δεσποτῶν γὰρ εὖ πεσόντα θήσομαι | τρὶς ἓξ
ΑΙΣΧ Αγ 36 ἄνακτος οἴκων τῇδε βαστάσαι χερί. | τὰ δ᾽ ἄλλα σιγῶ· βοῦς ἐπὶ γλώσσῃ μέγας
ΑΙΣΧ Αγ 129 πάντα δὲ πύργων | κτήνη πρόσθε τὰ δημιοπληθέα | Μοῖρα λαπάξει πρὸς τὸ βίαιον·
ΑΙΣΧ Αγ 248 παιῶνα φίλως ἐτίμα. | τὰ δ᾽ ἔνθεν οὔτ᾽ εἶδον οὔτ᾽ ἐννέπω· | τέχναι δὲ Κάλχαντος οὐκ
ΑΙΣΧ Αγ 427 πτεροῖς ὀπαδοῦσ᾽ ὕπνου κελεύθοις. | τὰ μὲν κατ᾽ οἴκους ἐφ᾽ ἑστίας ἄχη | τάδ᾽ ἐστὶ
ΑΙΣΧ Αγ 552 γὰρ πέπρακται. ταῦτα δ᾽ ἐν πολλῷ χρόνῳ | τὰ μέν τις ἂν λέξειεν εὐπετῶς ἔχειν, | τὰ
ΑΙΣΧ Αγ 553 τὰ μέν τις ἂν λέξειεν εὐπετῶς ἔχειν, | τὰ δ᾽ αὖτε κἀπίμομφα. τίς δὲ πλὴν θεῶν
ΑΙΣΧ Αγ 558 στένοντες, οὐ λαχόντες ἤματος μέρος; | τὰ δ᾽ αὖτε χέρσῳ· καὶ προσῆν πλέον στύγος·
ΑΙΣΧ Αγ 598 θυηφάγον κοιμῶντες εὐώδη φλόγα. | καὶ νῦν τὰ μάσσω μὲν τί δεῖ σέ μοι λέγειν;
ΑΙΣΧ Αγ 620 φίλον κράτος. | οὐκ ἔσθ᾽ ὅπως λέξαιμι τὰ ψευδῆ καλὰ | ἐς τὸν πολὺν φίλοισι
ΑΙΣΧ Αγ 651 ἔχθιστοι τὸ πρίν, | πῦρ καὶ θάλασσα, καὶ τὰ πίστ᾽ ἐδειξάτην | φθείροντε τὸν
ΑΙΣΧ Αγ 776 τόν τ᾽ ἐναίσιμον τίει [βίον]. | τὰ χρυσόπαστα δ᾽ ἔδεθλα σὺν πίνῳ χερῶν
ΑΙΣΧ Αγ 797 οὐκ ἔστι λαθεῖν ὄμματα φωτός | † τὰ δοκοῦντ᾽ εὔφρονος ἐκ διανοίας | ὑδαρεῖ σαίνειν
ΑΙΣΧ Αγ 830 θεοῖς μὲν ἐξέτεινα φροίμιον τόδε· | τὰ δ᾽ ἐς τὸ σὸν φρόνημα, μέμνημαι κλυών, | καὶ
ΑΙΣΧ Αγ 844 θανόντος εἴτε καὶ ζῶντος πέρι | λέγω. τὰ δ᾽ ἄλλα πρὸς πόλιν τε καὶ θεοὺς | κοινοὺς
ΑΙΣΧ Αγ 904 φθόνος δ᾽ ἀπέστω. πολλὰ γὰρ τὰ πρὶν κακὰ | ἠνειχόμεσθα. νῦν δέ μοι, φίλον κάρα,
ΑΙΣΧ Αγ 912 ἐς δῶμ᾽ ἄελπτον ὡς ἂν ἡγῆται Δίκη. | τὰ δ᾽ ἄλλα φροντὶς οὐχ ὕπνῳ νικωμένη | θήσει —
ΑΙΣΧ Αγ 1053 φρενῶν λέγουσα πείθω νιν λόγῳ. | ἕπου. τὰ λῷστα τῶν παρεστώτων λέγει. | πείθου
ΑΙΣΧ Αγ 1056 θυραίᾳ τῇδ᾽ ἐμοὶ σχολὴ πάρα | τρίβειν· τὰ μὲν γὰρ ἑστίας μεσομφάλου | ἕστηκεν ἤδη
ΑΙΣΧ Αγ 1152 ματαίους δύας; | τὰ δ᾽ ἐπίφοβα δυσφάτῳ κλαγγᾷ | μελοτυπεῖς ὁμοῦ τ᾽ ὀρθίοις ἐν νόμοις.
ΑΙΣΧ Αγ 1245 κλύοντ᾽ ἀληθῶς οὐδὲν ἐξῃκασμένα. | τὰ δ᾽ ἄλλ᾽ ἀκούσας ἐκ δρόμου πεσὼν τρέχω.
ΑΙΣΧ Αγ 1255 γ᾽ Ἕλλην᾽ ἐπίσταμαι φάτιν. | καὶ γὰρ τὰ πυθόκραντα· δυσμαθῆ δ᾽ ὅμως.
ΑΙΣΧ Αγ 1594 δοκῶν, παρέσχε δαῖτα παιδείων κρεῶν. | τὰ μὲν ποδήρη καὶ χερῶν ἄκρους κτένας
ΑΙΣΧ Επτ 1 Κάδμου πολῖται, χρὴ λέγειν τὰ καίρια | ὅστις φυλάσσει πρᾶγος ἐν πρύμνῃ πόλεως
ΑΙΣΧ Επτ 23 γὰρ ἤδη τόνδε πυργηρουμένοις | καλῶς τὰ πλείω πόλεμος ἐκ θεῶν κυρεῖ. | νῦν δ᾽ ὡς ὁ
ΑΙΣΧ Επτ 66 τῶνδε καιρὸν ὅστις ὤκιστος λαβέ· | κἀγὼ τὰ λοιπὰ πιστὸν ἡμεροσκόπον | ὀφθαλμὸν ἕξω,
ΑΙΣΧ Επτ 68 ὀφθαλμὸν ἕξω, καὶ σαφηνείᾳ λόγου | εἰδὼς τὰ τῶν θύραθεν ἀβλαβὴς ἔσῃ. | ὦ Ζεῦ τε καὶ
ΑΙΣΧ Επτ 193 θεῖσαι διερροθήσατ᾽ ἄψυχον κάκην· | τὰ τῶν θύραθεν δ᾽ ὡς ἄριστ᾽ ὀφέλλετε, | αὐτοὶ δ᾽
ΑΙΣΧ Επτ 266 τούτοις, ἐκτὸς οὖσ᾽ ἀγαλμάτων, | εὔχου τὰ κρείσσω, ξυμμάχους εἶναι θεούς· | κἀμῶν
ΑΙΣΧ Επτ 341 ἄλλος δ᾽ ἄλλον ἄγει, φονεύ- | ει, τὰ δὲ πυρφορεῖ· καπνῷ | [δὲ] χραίνεται πόλισμ᾽
ΑΙΣΧ Επτ 375 ἀπαρτίζει πόδα. | λέγοιμ᾽ ἂν εἰδὼς εὖ τὰ τῶν ἐναντίων, | ὥς τ᾽ ἐν πύλαις ἕκαστος
ΑΙΣΧ Επτ 398 τρέσαιμ᾽ ἐγώ, | οὐδ᾽ ἑλκοποιὰ γίγνεται τὰ σήματα· | λόφοι δὲ κώδων τ᾽ οὐ δάκνουσ᾽
ΑΙΣΧ Επτ 481 μηδέ μοι φθόνει λόγων. | ἐπεύχομαι δὴ τὰ μὲν εὖ τυχεῖν, ἰὼ | πρόμαχ᾽ ἐμῶν δόμων,
ΑΙΣΧ Επτ 594 ἄλοκα διὰ φρενὸς καρπούμενος, | ἐξ ἧς τὰ κεδνὰ βλαστάνει βουλεύματα. | τούτῳ σοφούς
ΑΙΣΧ Επτ 619 Λοξίου· | φιλεῖ δὲ σιγᾶν ἢ λέγειν τὰ καίρια. | ὅμως δ᾽ ἐπ᾽ αὐτῷ φῶτα, Λασθένους
ΑΙΣΧ Επτ 646 ἡγουμένη. | Δίκη δ᾽ ἄρ᾽ εἶναί φησιν, ὡς τὰ γράμματα | λέγει· «Κατάξω δ᾽ ἄνδρα τόνδε
ΑΙΣΧ Επτ 767 γὰρ παλαιφάτων ἀρᾶν | βαρέαι καταλλαγαί· τὰ δ᾽ ὀλο- | ὰ πενομένους παρέρχεται,
ΑΙΣΧ Επτ 799 μονομάχοισι προστάταις· | καλῶς ἔχει τὰ πλεῖστ᾽ ἐν ἓξ πυλώμασιν· | τὰς δ᾽ ἑβδόμας ὁ
ΑΙΣΧ Επτ 1047 πόλις στυγεῖ, σὺ τιμήσεις τάφῳ; | † ἤδη τὰ τοῦδ᾽ οὐ διατετίμηται θεοῖς. | οὔ, πρίν
ΑΙΣΧ Επτ 1065 ἔχων θρῆνον ἀδελφῆς | εἶσιν· τίς ἂν οὖν τὰ πίθοιτο; | δράτω ‹τι› πόλις καὶ μὴ
ΑΙΣΧ Επτ 1071 ἄχος, καὶ πόλις ἄλλως | ἄλλοτ᾽ ἐπαινεῖ τὰ δίκαια. | ἡμεῖς δ᾽ ἅμα τῷδ᾽, ὥσπερ τε
ΑΙΣΧ Επτ 1078 κύματι φωτῶν | κατακλυσθῆναι τὰ μάλιστα.]
ΑΙΣΧ Ευμ 216 λόγῳ, | ὅθεν βροτοῖσι γίγνεται τὰ φίλτατα. | εὐνὴ γὰρ ἀνδρὶ καὶ γυναικὶ μόρσιμος
ΑΙΣΧ Ευμ 222 οὔ φημ᾽ Ὀρέστην σ᾽ ἐνδίκως ἀνδρηλατεῖν. | τὰ μὲν γὰρ οἶδα κάρτα σ᾽ ἐνθυμουμένην,
ΑΙΣΧ Ευμ 223 τὰ μὲν γὰρ οἶδα κάρτα σ᾽ ἐνθυμουμένην, | τὰ δ᾽ ἐμφανῶς πράσσουσιν ἡσυχαιτέραν.
ΑΙΣΧ Ευμ 310 ἀποφαίνεσθαι δεδόκηκεν, | λέξαι τε λάχη τὰ κατ᾽ ἀνθρώπους | ὡς ἐπινωμᾷ στάσις ἁμά.
ΑΙΣΧ Ευμ 415 δικαίων ἠδ᾽ ἀποστατεῖ θέμις. | πεύσῃ τὰ πάντα συντόμως, Διὸς κόρη. | ἡμεῖς γάρ
ΑΙΣΧ Ευμ 432 τῶν σοφῶν γὰρ οὐ πένῃ. | ὅρκοις τὰ μὴ δίκαια μὴ νικᾶν λέγω. | ἀλλ᾽ ἐξέλεγχε, κρῖνε
ΑΙΣΧ Ευμ 487 ὀρθώματα. | κρίνασα δ᾽ ἀστῶν τῶν ἐμῶν τὰ βέλτατα | ἥξω, διαιρεῖν τοῦτο πρᾶγμ᾽