Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7
Αποτελέσματα για: "Ψ"
- Ψ (2)
- ΑΡΙΣΤ Ποιητ 1458a τούτου σύγκειται (ταῦτα δ᾽ ἐστὶν δύο, Ψ καὶ Ξ), θήλεα δὲ ὅσα ἐκ τῶν φωνηέντων
- ΑΡΙΣΤ Ποιητ 1458a εἰς ὅσα τὰ ἄρρενα καὶ τὰ θήλεα· τὸ γὰρ Ψ καὶ τὸ Ξ σύνθετά ἐστιν. εἰς δὲ ἄφωνον
- ψάγιον (1)
- ΠΙΝΔ Νεμ 7.69 δέ τις ἀνερεῖ, | εἰ πὰρ μέλος ἔρχομαι ψάγιον ὄαρον ἐννέπων. | Εὐξένιδα πάτραθε
- ψαίρει (1)
- ΑΙΣΧ Πρ 394 λόγον. | λευρὸν γὰρ οἷμον αἰθέρος ψαίρει πτεροῖς | τετρασκελὴς οἰωνός· ἄσμενος δέ
- ψαιστά (1)
- ΗΡΩΔ Μιμ 4.92 ἔνθες τοῦ δράκοντος εὐφήμως | καὶ ψαιστὰ δεῦσον· τἄλλα δ᾽ οἰκίης ἕδρῃ | δαισόμεθα·
- ψαιστόν (2)
- ΑΡΙΣΤΟΦ Πλουτ 138 ἀνθρώπων ἔτι | οὐ βοῦν ἄν, οὐχὶ ψαιστόν, οὐκ ἄλλ᾽ οὐδὲ ἕν, | μὴ βουλομένου σοῦ.
- ΑΡΙΣΤΟΦ Πλουτ 1115 οὐδεὶς οὐ λιβανωτόν, οὐ δάφνην, | οὐ ψαιστόν, οὐχ ἱερεῖον, οὐκ ἄλλ᾽ οὐδὲ ἓν | ἡμῖν
- ψακάδι (2)
- ΑΙΣΧ Αγ 1390 αἵματος σφαγὴν | βάλλει μ᾽ ἐρεμνῇ ψακάδι φοινίας δρόσου, | χαίρουσαν οὐδὲν ἧσσον ἢ
- ΗΡΟΔ 3.10.3 ἀλλὰ καὶ τότε ὕσθησαν αἱ Θῆβαι ψακάδι.
- ψακάδος (1)
- ΕΥΡ Ελ 2 καλλιπάρθενοι ῥοαί, | ὃς ἀντὶ δίας ψακάδος Αἰγύπτου πέδον | λευκῆς τακείσης χιόνος
- ψακάζομεν (1)
- ΑΡΙΣΤΟΦ Νεφ 580 μηδενὶ ξὺν νῷ, τότ᾽ ἢ βροντῶμεν ἢ ψακάζομεν. | εἶτα τὸν θεοῖσιν ἐχθρὸν βυρσοδέψην
- ψακαζομένῳ (1)
- ΑΡΙΣΤ Ρητ 1413a οὕτως, οἷον πιθήκῳ αὐλητήν, λύχνῳ ψακαζομένῳ [εἰς] μύωπα· ἄμφω γὰρ συνάγεται.
- ψακάς (2)
- ΑΙΣΧ Αγ 1534 κτύπον δομοσφαλῆ | τὸν αἱματηρόν. ψακὰς δὲ λήγει; | δίκην [δ᾽] ἐπ᾽ ἄλλο πρᾶγμα
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ειρ 121 με καλοῦσαι, | ἔνδον δ᾽ ἀργυρίου μηδὲ ψακὰς ᾖ πάνυ πάμπαν. | ἢν δ᾽ ἐγὼ εὖ πράξας
- ψάλια (1)
- ΑΙΣΧ Πρ 54 προσδερχθῇ πατήρ; | καὶ δὴ πρόχειρα ψάλια δέρκεσθαι πάρα. | βαλών νιν ἀμφὶ χερσὶν
- ψαλιδόστομοι (1)
- Βατρ 295 λοξοβάται, στρεβλοί, ψαλιδόστομοι, ὀστρακόδερμοι, | ὀστοφυεῖς, πλατύνωτοι,
- ψαλίοις (1)
- ΕΥΡ ΗρΜαιν 381 τεθρίππων τ᾽ ἐπέβα | καὶ ψαλίοις ἐδάμασσε πώ- | λους Διομήδεος, αἳ φονίαισι φάτ-
- ψάλιον (2)
- ΑΙΣΧ Χο 962 ἰδεῖν, μέγα τ᾽ ἀφῃρέθη [ἐφύμν. β] | ψάλιον οἴκων. | ἄναγε μὰν δόμοι· πολὺν ἄγαν
- ΑΙΣΧ Χο 972b ἰδεῖν, μέγα τ᾽ ἀφῃρέθη [ἐφύμν. β] | ψάλιον οἴκων. | ἄναγε μὰν δόμοι· πολὺν ἄγαν
- ψαλίων (1)
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ειρ 155 χώρει χαίρων, | χρυσοχάλινον πάταγον ψαλίων | διακινήσας φαιδροῖς ὠσίν.
- ψάλλ᾽ (1)
- ΑΙΣΧ Περ 1062 ἀνία, ἀνία. | καὶ ψάλλ᾽ ἔθειραν καὶ κατοίκτισαι στρατόν. | ἄπριγδ᾽ ἄπριγδα μάλα
- ψάλλειν (1)
- ΗΡΟΔ 1.155.4 δ᾽ αὐτοῖσι κιθαρίζειν τε καὶ ψάλλειν καὶ καπηλεύειν παιδεύειν τοὺς παῖδας. καὶ
- ψάλλουσι (1)
- ΕΥΡ Βακχ 784 θ᾽ ὅσοι πάλλουσι καὶ τόξων χερὶ | ψάλλουσι νευράς, ὡς ἐπιστρατεύσομεν | βάκχαισιν·
- ψάλλων (1)
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ιππ 522 πάσας δ᾽ ὑμῖν φωνὰς ἱεὶς καὶ ψάλλων καὶ πτερυγίζων | καὶ λυδίζων καὶ ψηνίζων καὶ
- ψαλμοῦ (1)
- ΠΛΟΥΤ Αλεξ 67.5 μοῦσα συρίγγων καὶ αὐλῶν ᾠδῆς τε καὶ ψαλμοῦ καὶ βακχεία γυναικῶν κατεῖχε πάντα
