Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7
Αποτελέσματα για: "Τ"
- τ (3)
- ΘΟΥΚ 3.114.4 δὲ ταῦτα Κορίνθιοι φυλακὴν ἑαυτῶν ἐς τ ὴν Ἀμπρακίαν ἀπέστειλαν ἐς τριακοσίους
- ΘΟΥΚ 7.64.1 τ ούς τε Ἀθηναίους ὑμῶν πάλιν αὖ καὶ τάδε ὑπομιμνῄσκω, ὅτι οὔτε ναῦς ἐν τοῖς
- ΜΕΝ Σαμ 459 φίλους | προσδοκᾷς ἐρεῖν πυθομένους; τ[. . . . . . . .]κω Μοσχίων, | τοὺς φίλους —
- τ᾽ (3221)
- ΑΙΣΧ Αγ 12 εὖτ᾽ ἂν δὲ νυκτίπλαγκτον ἔνδροσόν τ᾽ ἔχων | εὐνὴν ὀνείροις οὐκ ἐπισκοπουμένην
- ΑΙΣΧ Αγ 31 ὡς ὁ φρυκτὸς ἀγγέλλων πρέπει· | αὐτός τ᾽ ἔγωγε φροίμιον χορεύσομαι. | τὰ δεσποτῶν
- ΑΙΣΧ Αγ 65 κονίαισιν ἐρειδομένου | διακναιομένης τ᾽ ἐν προτελείοις | κάμακος, θήσων Δαναοῖσιν
- τά (11384)
- ΑΙΣΧ Αγ 19 οἴκου τοῦδε συμφορὰν στένων | οὐχ ὡς τὰ πρόσθ᾽ ἄριστα διαπονουμένου. | νῦν δ᾽
- ΑΙΣΧ Αγ 32 αὐτός τ᾽ ἔγωγε φροίμιον χορεύσομαι. | τὰ δεσποτῶν γὰρ εὖ πεσόντα θήσομαι | τρὶς ἓξ
- ΑΙΣΧ Αγ 36 ἄνακτος οἴκων τῇδε βαστάσαι χερί. | τὰ δ᾽ ἄλλα σιγῶ· βοῦς ἐπὶ γλώσσῃ μέγας
- τᾷ (43)
- ΑΙΣΧ Πρ 594 ἐμοῦ σὺ πατρὸς ὄνομ᾽ ἀπύεις; | εἰπέ μοι τᾷ μογερᾷ τίς ὤν, | τίς ἄρα μ᾽, ὦ τάλας,
- ΑΙΣΧ Πρ 608 δεῖξον, εἴπερ οἶσθα· | θρόει, φράζε τᾷ δυσπλάνῳ παρθένῳ.
- ΑΡΙΣΤΟΦ Λυσιστ 174 τριήρεες | καὶ τὠργύριον τὤβυσσον ᾖ πὰρ τᾷ σιῷ. | ἀλλ᾽ ἔστι καὶ τοῦτ᾽ εὖ
- τᾶ (1)
- ΕΥΡ Ελ 1473 †τροχῶ τέρμονι δίσκου† | ἔκανε Φοῖβος, †τᾶ† Λακαί- | ναι γᾶι βούθυτον ἁμέραν
- τα. (1)
- ΜΕΝ Σαμ 166 οὐκ εἰδὼς ἔχον[τα τουτονὶ | ἐρωτικῶς, τα.[ | (desunt uersus fere xvii)
- Τάβαλον (2)
- ΗΡΟΔ 1.154.1 ἐλάσας δὲ ἐπὶ τὰς Σάρδις ἐπολιόρκεε Τάβαλον ἀπεργμένον ἐν τῇ ἀκροπόλι.
- ΗΡΟΔ 1.161.1 ἐπὶ τοὺς συμπολιορκήσαντας Τάβαλον,καὶ τοῦτο μὲν Πριηνέας ἐξηνδραποδίσατο,
- Ταβάλου (1)
- ΗΡΟΔ 1.154.1 Λυδοὺς ἀπέστησε ὁ Πακτύης ἀπό τε Ταβάλου καὶ Κύρου, καταβὰς δὲ ἐπὶ θάλασσαν,
- Ταβάλῳ (1)
- ΗΡΟΔ 1.153.3 μετὰ ταῦτα ἐπιτρέψας τὰς μὲν Σάρδις Ταβάλῳ ἀνδρὶ Πέρσῃ, τὸν δὲ χρυσὸν τόν τε
- Ταβιτί (1)
- ΗΡΟΔ 4.59.2 ὀνομάζεται δὲ σκυθιστὶ Ἱστίη μὲν Ταβιτί,Ζεὺς δέ, ὀρθότατα κατὰ γνώμην γε τὴν
- τἀγάθ᾽ (5)
- ΕΥΡ Βακχ 285 θεὸς γεγώς, | ὥστε διὰ τοῦτον τἀγάθ᾽ ἀνθρώπους ἔχειν. | καὶ διαγελᾶις νιν ὡς
- ΕΥΡ Ελ 719 εἶχε· νῦν δ᾽ ἔχει | αὐτόματα πράξας τἀγάθ᾽ εὐτυχέστατα. | οὐκ ἄρα γέροντα πατέρα
- ΕΥΡ Ηλ 230 ἢ τεθνηκότος; | ζῆι· πρῶτα γάρ σοι τἀγάθ᾽ ἀγγέλλειν θέλω. | εὐδαιμονοίης μισθὸν
- ΕΥΡ Μηδ 621 καὶ τέκνοις θέλω· | σοὶ δ᾽ οὐκ ἀρέσκει τἀγάθ᾽, ἀλλ᾽ αὐθαδίᾳ | φίλους ἀπωθῇ· τοιγὰρ
- ΕΥΡ Τρ 472 λάβῃ τύχην. | πρῶτον μὲν οὖν μοι τἀγάθ᾽ ἐξᾷσαι φίλον· | τοῖς γὰρ κακοῖσι πλείον᾽
- τἀγαθά (65)
- ΑΙΣΧ Ευμ 881 δόλοι. | οὔτοι καμοῦμαί σοι λέγουσα τἀγαθά, | ὡς μήποτ᾽ εἴπῃς πρὸς νεωτέρας ἐμοῦ
- ΑΙΣΧΙΝ 3.120 θύματα, μέλλετε δ᾽ αἰτεῖν τοὺς θεοὺς τἀγαθὰ καὶ κοινῇ καὶ ἰδίᾳ.
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1094b μή. τοιαύτην δέ τινα πλάνην ἔχει καὶ τἀγαθὰ διὰ τὸ πολλοῖς συμβαίνειν βλάβας
- τἀγαθῇ (1)
- ΑΡΙΣΤΟΦ Νεφ 61 οὑτοσί, | ἐμοί τε δὴ καὶ τῇ γυναικὶ τἀγαθῇ, | περὶ τοὐνόματος δὴ ᾽ντεῦθεν
- τἀγαθόν (43)
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1094a δοκεῖ· διὸ καλῶς ἀπεφήναντο τἀγαθόν,οὗ πάντ᾽ ἐφίεται. διαφορὰ δέ τις φαίνεται
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1094a τὴν ὄρεξιν), δῆλον ὡς τοῦτ᾽ ἂν εἴη τἀγαθὸν καὶ τὸ ἄριστον. ἆρ᾽ οὖν καὶ πρὸς τὸν
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1095b μᾶλλον εἶναι ἢ ἐν τῷ τιμωμένῳ, τἀγαθὸν δὲ οἰκεῖόν τι καὶ δυσαφαίρετον εἶναι
- τἀγαθοῦ (10)
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1096b καὶ ταῦτ᾽ ἐστὶ τῶν καθ᾽ αὑτά, τὸν τἀγαθοῦ λόγον ἐν ἅπασιν αὐτοῖς τὸν αὐτὸν
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1113a ἐστὶν εἴρηται, δοκεῖ δὲ τοῖς μὲν τἀγαθοῦ εἶναι, τοῖς δὲ τοῦ φαινομένου ἀγαθοῦ.
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1170a ὡρισμένον γάρ, τὸ δ᾽ ὡρισμένον τῆς τἀγαθοῦ φύσεως· τὸ δὲ τῇ φύσει ἀγαθὸν καὶ τῷ
- ΕΥΡ Ελ 311 ἀληθείας ἔπι. | ἐς ξυμφορὰν γὰρ ἀντὶ τἀγαθοῦ φέρηι. | φόβος γὰρ ἐς τὸ δεῖμα
- ΕΥΡ Ηλ 607 γίγνεται τόδε, | κοινῆι μετασχεῖν τἀγαθοῦ καὶ τοῦ κακοῦ. | σὺ δ᾽ (ἐκ βάθρων γὰρ πᾶς
- ΕΥΡ ΙΑυλ 488 χρῆν, | Ἑλένην ἕλωμαι, τὸ κακὸν ἀντὶ τἀγαθοῦ; | ἄφρων νέος τ᾽ ἦ, πρὶν τὰ πράγματ᾽
- ΛΥΣ 12.22 μετῆν γὰρ ἂν καὶ ἐμοὶ τούτου τἀγαθοῦ οὐκ ἐλάχιστον μέρος.
- ΠΛ Λυσις 220d τῶν μεταξὺ ὄντων τοῦ κακοῦ τε καὶ τἀγαθοῦ,αὐτὸ δ᾽ ἑαυτοῦ ἕνεκα οὐδεμίαν χρείαν
- ΠΛ Συμπ 206a Ἆρ᾽ οὖν, ἦ δ᾽ ἥ, οὕτως ἁπλοῦν ἐστι λέγειν ὅτι οἱ ἄνθρωποι τἀγαθοῦ ἐρῶσιν; | Ναί,
- ΣΟΦ Φιλ 456 εἰσορῶν φυλάξομαι· | ὅπου θ᾽ ὁ χείρων τἀγαθοῦ μεῖζον σθένει | κἀποφθίνει τὰ χρηστὰ
- τἀγαθῷ (1)
- ΠΛ Λυσις 216d ―Καὶ ἐμοί, ἔφη. ―Καὶ οὔτε τἀγαθὸν τἀγαθῷ οὔτε τὸ κακὸν τῷ κακῷ οὔτε τἀγαθὸν τῷ
- τἀγαθῶι (1)
- ΕΥΡ Ιππ 637 πενθεροὺς δ᾽ ἀνωφελεῖς | λαβὼν πιέζει τἀγαθῶι τὸ δυστυχές.] | ῥᾶιστον δ᾽ ὅτωι τὸ
- τἄγαλμ᾽ (1)
- ΑΡΙΣΤΟΦ Νεφ 995 αἰσχρὸν ποιεῖν, ὅτι τῆς Αἰδοῦς μέλλεις τἄγαλμ᾽ ἀναπλήσειν· | μηδ᾽ εἰς ὀρχηστρίδος
- τἀγάλματα (1)
- ΗΡΟΔ 2.51.4 ὀρθὰ ὦν ἔχειν τὰ αἰδοῖα τἀγάλματα τοῦ Ἑρμέω Ἀθηναῖοι πρῶτοι Ἑλλήνων μαθόντες
- ταγάν (1)
- ΑΙΣΧ Αγ 110 κράτος, Ἑλλάδος ἥβας | ξύμφρονα ταγάν, | πέμπει σὺν δορὶ καὶ χερὶ πράκτορι
