Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7
Λέξη: "ἦ"
- ΑΙΣΧ Αγ 269 ἐξ ἀπιστίας. | Τροίαν Ἀχαιῶν οὖσαν· ἦ τορῶς λέγω; | χαρά μ᾽ ὑφέρπει δάκρυον
- ΑΙΣΧ Αγ 276 ἂν λάκοιμι βριζούσης φρενός. | ἀλλ᾽ ἦ σ᾽ ἐπίανέν τις ἄπτερος φάτις; | παιδὸς νέας
- ΑΙΣΧ Αγ 592 Τροίαν νῦν πεπορθῆσθαι δοκεῖς; | ἦ κάρτα πρὸς γυναικὸς αἴρεσθαι κέαρ.» | λόγοις
- ΑΙΣΧ Αγ 942 δ᾽ ὀλβίοις γε καὶ τὸ νικᾶσθαι πρέπει. | ἦ καὶ σὺ νίκην τήνδε δήριος τίεις;
- ΑΙΣΧ Αγ 1064 δεῖσθαι. τρόπος δὲ θηρὸς ὡς νεαιρέτου. | ἦ μαίνεταί γε καὶ κακῶν κλύει φρενῶν,
- ΑΙΣΧ Αγ 1098 τε σάρκας πρὸς πατρὸς βεβρωμένας. | †ἦ μὴν κλέος σοῦ μαντικὸν πεπυσμένοι | ἦμεν·
- ΑΙΣΧ Αγ 1115 ἒ ἔ, παπαῖ παπαῖ, τί τόδε φαίνεται; | ἦ δίκτυόν τί γ᾽ Ἅιδου. | ἀλλ᾽ ἄρκυς ἡ
- ΑΙΣΧ Αγ 1207 ἦν παλαιστὴς κάρτ᾽ ἐμοὶ πνέων χάριν. | ἦ καὶ τέκνων εἰς ἔργον ἤλθετον νόμῳ;
- ΑΙΣΧ Αγ 1252 πρὸς ἀνδρὸς τοῦτ᾽ ἄχος πορσύνεται; | ἦ κάρτα χρησμῶν παρεκόπης ἐμῶν ἄρα. | τοῦ γὰρ
- ΑΙΣΧ Αγ 1362 λόγοισι τὸν θανόντ᾽ ἀνιστάναι πάλιν. | ― ἦ καὶ βίον τείνοντες ὧδ᾽ ὑπείξομεν | δόμων
- ΑΙΣΧ Αγ 1366 πεπαιτέρα γὰρ μοῖρα τῆς τυραννίδος. | ― ἦ γὰρ τεκμηρίοισιν ἐξ οἰμωγμάτων
- ΑΙΣΧ Αγ 1481 ἦ μέγαν οἴκοις τοῖσδε | δαίμονα καὶ βαρύμηνιν αἰνεῖς,
- ΑΙΣΧ Αγ 1542 τίς ὁ θάψων νιν; τίς ὁ θρηνήσων; | ἦ σὺ τόδ᾽ ἔρξαι τλήσῃ, κτείνασ᾽ | ἄνδρα τὸν αὑτῆς
- ΑΙΣΧ Αγ 1566e τίς ὁ θάψων νιν; τίς ὁ θρηνήσων; | ἦ σὺ τόδ᾽ ἔρξαι τλήσῃ, κτείνασ᾽ | ἄνδρα τὸν αὑτῆς
- ΑΙΣΧ Αγ 1637 ἦν σαφῶς, | ἐγὼ δ᾽ ὕποπτος ἐχθρὸς ἦ παλαιγενής. | ἐκ τῶν δὲ τοῦδε χρημάτων
- ΑΙΣΧ Επτ 183 ὑμᾶς ἐρωτῶ, θρέμματ᾽ οὐκ ἀνασχετά, | ἦ ταῦτ᾽ ἀρωγὰ καὶ πόλει σωτήρια, | στρατῷ τε
- ΑΙΣΧ Επτ 531 σέβειν πεποιθὼς ὀμμάτων θ᾽ ὑπέρτερον, | ἦ μὴν λαπάξειν ἄστυ Καδμείων βίᾳ | Διός·
- ΑΙΣΧ Επτ 552 αὐτοῖς ἐκείνοις ἀνοσίοις κομπάσμασιν· | ἦ τἂν πανώλεις παγκάκως τ᾽ ὀλοίατο. | ἔστιν
- ΑΙΣΧ Επτ 580 καλεῖ. λέγει δὲ τοῦτ᾽ ἔπος διὰ στόμα· | «Ἦ τοῖον ἔργον καὶ θεοῖσι προσφιλές,
- ΑΙΣΧ Επτ 670 οἶμαί νιν αὐτῷ νῦν παραστατεῖν πέλας. | ἦ δῆτ᾽ ἂν εἴη πανδίκως ψευδώνυμος | Δίκη,
- ΑΙΣΧ Επτ 838 νεκροὺς κλύουσα δυσμόρως | θανόντας· ἦ δύσορνις ἅ- | δε ξυναυλία δορός.
- ΑΙΣΧ Επτ 977 πότνιά τ᾽ Οἰδίπου σκιά· | μέλαιν᾽ Ἐρινύς, ἦ μεγασθενής τις εἶ. | ― ἠέ. ― ἠέ.
- ΑΙΣΧ Επτ 988 πότνιά τ᾽ Οἰδίπου σκιά· | μέλαιν᾽ Ἐρινύς, ἦ μεγασθενής τις εἶ. | ― σὺ τοί νιν οἶσθα
- ΑΙΣΧ Ευμ 34 ἦ δεινὰ λέξαι, δεινὰ δ᾽ ὀφθαλμοῖς δρακεῖν, | πάλιν μ᾽ ἔπεμψεν ἐκ δόμων τῶν
- ΑΙΣΧ Ευμ 106 ἡμέρᾳ δὲ μοῖρ᾽ ἀπρόσκοπος βροτῶν.] 105 | ἦ πολλὰ μὲν δὴ τῶν ἐμῶν ἐλείξατε· | χοάς
- ΑΙΣΧ Ευμ 144 ― ἰοὺ ἰοὺ πόπαξ. ἐπάθομεν, φίλαι, | (― ἦ πολλὰ δὴ παθοῦσα καὶ μάτην ἐγώ.)
- ΑΙΣΧ Ευμ 213 ἦ κάρτ᾽ ἄτιμα καὶ παρ᾽ οὐδὲν ἠργάσω | Ἥρας τελείας καὶ Διὸς πιστώματα.
- ΑΙΣΧ Ευμ 424 ὅπου τὸ χαίρειν μηδαμοῦ νομίζεται. | ἦ καὶ τοιαύτας τῷδ᾽ ἐπιρροιζεῖς φυγάς;
- ΑΙΣΧ Ευμ 434 ἀλλ᾽ ἐξέλεγχε, κρῖνε δ᾽ εὐθεῖαν δίκην. | ἦ κἀπ᾽ ἐμοὶ τρέποιτ᾽ ἂν αἰτίας τέλος;
- ΑΙΣΧ Ευμ 717 μαντεῖα δ᾽ οὐκέθ᾽ ἁγνὰ μαντεύσῃ νέμων. | ἦ καὶ πατήρ τι σφάλλεται βουλευμάτων
- ΑΙΣΧ Ευμ 949 δαιμόνων δόσιν τίοι. | ἦ τάδ᾽ ἀκούετε, πόλεως φρούριον, | οἷ᾽ ἐπικρανεῖ;
- ΑΙΣΧ Ικ 452 θεοῖσι πολλοῖς πολλά, πημονῆς ἄκη.] | ἦ κάρτα νείκους τοῦδ᾽ ἐγὼ παροίχομαι· | θέλω
- ΑΙΣΧ Ικ 468 ἦ πολλαχῇ γε δυσπάλαιστα πράγματα, | κακῶν δὲ πλῆθος ποταμὸς ὣς ἐπέρχεται·
- ΑΙΣΧ Ικ 848 †αἵμον᾽ ἕσω σ᾽ ἐπ᾽ ἀμάδα· | ἦ σὺ δουπια τάπιτα;† | κελεύω βίᾳ μεθέσθαι
- ΑΙΣΧ Ικ 913 Πελασγῶν τήνδ᾽ ἀτιμάζεις χθόνα; | ἀλλ᾽ ἦ γυναικῶν ἐς πόλιν δοκεῖς μολεῖν;
- ΑΙΣΧ Περ 263 καὐτὸς δ᾽ ἀέλπτως νόστιμον βλέπω φάος. | ἦ μακροβίοτος ὅδε γέ τις | αἰὼν ἐφάνθη
- ΑΙΣΧ Περ 633 μόνος ἂν θνητῶν πέρας εἴποι. | ἦ ῥ᾽ ἀίει μου μακαρίτας | ἰσοδαίμων βασιλεὺς βάρ-
- ΑΙΣΧ Περ 647 Περσὶς αἶ᾽ ἐκάλυψεν. | ἦ φίλος ἀνήρ, φίλος ὄχθος· | φίλα γὰρ κέκευθεν ἤθη.
- ΑΙΣΧ Περ 843 ὡς τοῖς θανοῦσι πλοῦτος οὐδὲν ὠφελεῖ. | ἦ πολλὰ καὶ παρόντα καὶ μέλλοντ᾽ ἔτι
- ΑΙΣΧ Περ 852 ὦ πόποι ἦ μεγάλας ἀγαθᾶς τε πο- | λισσονόμου βιοτᾶς ἐπεκύρσαμεν,
- ΑΙΣΧ Περ 978 ἐἕ, ἐἕ, τλάμονες ἀσπαίρουσι χέρσῳ. | ἦ καὶ τὸν Πέρσαν αὐτοῦ | τὸν σὸν πιστὸν πάντ᾽
- ΑΙΣΧ Πρ 73 ταῦτ᾽ ἀνάγκη, μηδὲν ἐγκέλευ᾽ ἄγαν. | ἦ μὴν κελεύσω κἀπιθωύξω γε πρός. | χώρει
- ΑΙΣΧ Πρ 167 τὰν δυσάλωτον ἕλῃ τις ἀρχάν. | ἦ μὴν ἔτ᾽ ἐμοῦ, καίπερ κρατεραῖς | ἐν γυιοπέδαις
- ΑΙΣΧ Πρ 302 ἄντρα, τὴν σιδηρομήτορα | ἐλθεῖν ἐς αἶαν; ἦ θεωρήσων τύχας | ἐμὰς ἀφῖξαι καὶ
- ΑΙΣΧ Πρ 389 γάρ σε θρῆνος οὑμὸς εἰς ἔχθραν βάλῃ. | ἦ τῷ νέον θακοῦντι παγκρατεῖς ἕδρας;
- ΑΙΣΧ Πρ 521 τοῦτ᾽ οὐκέτ᾽ ἂν πύθοιο, μηδὲ λιπάρει. | ἦ πού τι σεμνόν ἐστιν ὃ ξυναμπέχεις.
- ΑΙΣΧ Πρ 745 δράσεις, ὅταν τὰ λοιπὰ πυνθάνῃ κακά; | ἦ γάρ τι λοιπὸν τῇδε πημάτων ἐρεῖς;
- ΑΙΣΧ Πρ 752 ἢ τὰς ἁπάσας ἡμέρας πάσχειν κακῶς. | ἦ δυσπετῶν ἂν τοὺς ἐμοὺς ἄθλους φέροις, | ὅτῳ
- ΑΙΣΧ Πρ 757 μόχθων, πρὶν ἂν Ζεὺς ἐκπέσῃ τυραννίδος. | ἦ γάρ ποτ᾽ ἔστιν ἐκπεσεῖν ἀρχῆς Δία;
- ΑΙΣΧ Πρ 767 δ᾽ ὅντιν᾽; οὐ γὰρ ῥητὸν αὐδᾶσθαι τόδε. | ἦ πρὸς δάμαρτος ἐξανίσταται θρόνων; | ἣ