Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7
Λέξη: "ῥάβδον"
- ΑΙΣΧ Ικ 248 πότερον ὡς ἔτην λέγω, | ἢ τηρὸν ἱεροῦ ῥάβδον, ἢ πόλεως ἀγόν; | πρὸς ταῦτ᾽ ἀμείβου
- ΑΙΣΩΠ Μυθ 53.1 λύσας τὴν δέσμην ἀνὰ μίαν αὐτοῖς ῥάβδον ἐδίδου. τῶν δὲ ῥᾳδίως κατακλώντων ἔφη·
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ειρ 1243 τουτὶ τὸ κοῖλον ἐγχέας | ἔπειτ᾽ ἄνωθεν ῥάβδον ἐνθεὶς ὑπόμακρον, | γενήσεταί σοι τῶν
- Βατρ 136 ὁ θρύλλος, | κῆρυξ ἐγγύθεν ἦλθε φέρων ῥάβδον μετὰ χερσίν, | Τυρογλύφου υἱὸς
- ΗΡΟΔ 4.67.1 αὐτούς, καὶ ἐπὶ μίαν ἑκάστην ῥάβδον τιθέντες θεσπίζουσι, ἅμα τε λέγοντες ταῦτα
- ΜΟΣΧ απ 4.1 Λαμπάδα θεὶς καὶ τόξα βοηλάτιν εἵλετο ῥάβδον | οὖλος Ἔρως, πήρην δ᾽ εἶχε
- ΟΜ Ιλ 24.343 γαῖαν ἅμα πνοιῇς ἀνέμοιο· | εἵλετο δὲ ῥάβδον, τῇ τ᾽ ἀνδρῶν ὄμματα θέλγει | ὧν
- ΟΜ Οδ 5.47 γαῖαν ἅμα πνοιῇς ἀνέμοιο. | εἵλετο δὲ ῥάβδον, τῇ τ᾽ ἀνδρῶν ὄμματα θέλγει | ὧν
- ΟΜ Οδ 10.389 Κίρκη δὲ διὲκ μεγάροιο βεβήκει | ῥάβδον ἔχουσ᾽ ἐν χειρί, θύρας δ᾽ ἀνέῳξε συφειοῦ,
- ΟΜ Οδ 24.2 ἐξεκαλεῖτο | ἀνδρῶν μνηστήρων· ἔχε δὲ ῥάβδον μετὰ χερσὶ | καλὴν χρυσείην, τῇ τ᾽
- ΠΙΝΔ Ολ 9.33 Φοῖβος, οὐδ᾽ Ἀΐδας ἀκινήταν ἔχε ῥάβδον, | βρότεα σώμαθ᾽ ᾇ κατάγει κοίλαν πρὸς
