Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7
Λέξη: "τἀγαθά"
- ΑΙΣΧ Ευμ 881 δόλοι. | οὔτοι καμοῦμαί σοι λέγουσα τἀγαθά, | ὡς μήποτ᾽ εἴπῃς πρὸς νεωτέρας ἐμοῦ
- ΑΙΣΧΙΝ 3.120 θύματα, μέλλετε δ᾽ αἰτεῖν τοὺς θεοὺς τἀγαθὰ καὶ κοινῇ καὶ ἰδίᾳ.
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1094b μή. τοιαύτην δέ τινα πλάνην ἔχει καὶ τἀγαθὰ διὰ τὸ πολλοῖς συμβαίνειν βλάβας
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1096b δῆλον οὖν ὅτι διττῶς λέγοιτ᾽ ἂν τἀγαθά,καὶ τὰ μὲν καθ᾽ αὑτά, θάτερα δὲ διὰ
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1112a ἀλλ᾽ οὐδὲ τινί· τῷ γὰρ προαιρεῖσθαι τἀγαθὰ ἢ τὰ κακὰ ποιοί τινές ἐσμεν, τῷ δὲ
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1129b ἐπεὶ δὲ πλεονέκτης ὁ ἄδικος, περὶ τἀγαθὰ ἔσται, οὐ πάντα, ἀλλὰ περὶ ὅσα εὐτυχία
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1146a διὰ τὴν ἀκρασίαν, ὑπολαμβάνει δὲ τἀγαθὰ κακὰ εἶναι καὶ οὐ δεῖν πράττειν, ὥστε
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1146a εἶναι καὶ οὐ δεῖν πράττειν, ὥστε τἀγαθὰ καὶ οὐ τὰ κακὰ πράξει. ἔτι ὁ τῷ
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1155b (γελοῖον γὰρ ἴσως τῷ οἴνῳ βούλεσθαι τἀγαθά,ἀλλ᾽ εἴπερ, σῴζεσθαι βούλεται αὐτόν,
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1155b ἔχῃ)· τῷ δὲ φίλῳ φασὶ δεῖν βούλεσθαι τἀγαθὰ ἐκείνου ἕνεκα. τοὺς δὲ βουλομένους
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1155b ἕνεκα. τοὺς δὲ βουλομένους οὕτω τἀγαθὰ εὔνους λέγουσιν, ἂν μὴ ταὐτὸ καὶ παρ᾽
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1156a ἄρα εὐνοεῖν ἀλλήλοις καὶ βούλεσθαι τἀγαθὰ μὴ λανθάνοντας δι᾽ ἕν τι τῶν
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1156a οἱ δὲ φιλοῦντες ἀλλήλους βούλονται τἀγαθὰ ἀλλήλοις ταύτῃ ᾗ φιλοῦσιν. οἱ μὲν οὖν
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1156b καὶ κατ᾽ ἀρετὴν ὁμοίων· οὗτοι γὰρ τἀγαθὰ ὁμοίως βούλονται ἀλλήλοις ᾗ ἀγαθοί,
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1156b εἰσὶ καθ᾽ αὑτούς. οἱ δὲ βουλόμενοι τἀγαθὰ τοῖς φίλοις ἐκείνων ἕνεκα μάλιστα
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1157b χαίρουσιν ἀλλήλοις καὶ πορίζουσι τἀγαθά,οἱ δὲ καθεύδοντες ἢ κεχωρισμένοι τοῖς
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1157b ἡ δὲ προαίρεσις ἀφ᾽ ἕξεως· καὶ τἀγαθὰ βούλονται τοῖς φιλουμένοις ἐκείνων ἕνεκα,
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1158a μέν εἰσιν ἀλλήλοις· βούλονται γὰρ τἀγαθὰ καὶ ἀπαντῶσιν εἰς τὰς χρείας· φίλοι δ᾽
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1159a εἴρηται ὅτι ὁ φίλος τῷ φίλῳ βούλεται τἀγαθὰ ἐκείνου ἕνεκα, μένειν ἂν δέοι οἷός
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1159a γὰρ μάλισθ᾽ ἕκαστος βούλεται τἀγαθά. .
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1166a φίλον τὸν βουλόμενον καὶ πράττοντα τἀγαθὰ ἢ τὰ φαινόμενα ἐκείνου ἕνεκα, ἢ τὸν
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1166a τὴν ψυχήν· καὶ βούλεται δὴ ἑαυτῷ τἀγαθὰ καὶ τὰ φαινόμενα καὶ πράττει (τοῦ γὰρ
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1166a τὸ εἶναι, ἕκαστος δ᾽ ἑαυτῷ βούλεται τἀγαθά,γενόμενος δ᾽ ἄλλος αἱρεῖται οὐδεὶς
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1167a μᾶλλον φιλοῦσιν· βούλονται γὰρ μόνον τἀγαθὰ οἷς εἰσὶν εὖνοι, συμπράξαιεν δ᾽ ἂν
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1168b δὲ μάλιστα ὁ βουλόμενος ᾧ βούλεται τἀγαθὰ ἐκείνου ἕνεκα, καὶ εἰ μηδεὶς εἴσεται·
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1169b καὶ αὐτάρκεσιν· ὑπάρχειν γὰρ αὐτοῖς τἀγαθά·αὐτάρκεις οὖν ὄντας οὐδενὸς
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1169b ἔοικε δ᾽ ἀτόπῳ τὸ πάντ᾽ ἀπονέμοντας τἀγαθὰ τῷ εὐδαίμονι φίλους μὴ ἀποδιδόναι, ὃ
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1169b οὐδὲν δεήσεται ὁ μακάριος, ἐπειδὴ τἀγαθὰ ὑπάρχει αὐτῷ· οὐδὲ δὴ τῶν διὰ τὸ ἡδύ,
- ΑΡΙΣΤ Ρητ 1378b φαινόμενον (καὶ γὰρ τὰ κακὰ καὶ τἀγαθὰ ἄξια οἰόμεθα σπουδῆς εἶναι, καὶ τὰ
- ΑΡΙΣΤ Ρητ 1381b τῶν πλησίον κακὰ μήτε τὰ αὐτῶν, ἀλλὰ τἀγαθά·ὁ γὰρ ἀγαθὸς ταῦτα δρᾷ. καὶ τοὺς μὴ
- ΑΡΙΣΤ Ρητ 1381b ἢ βούλονται φίλοι εἶναι. καὶ οἷς ἂν τἀγαθὰ συμπράττωσιν, ἐὰν μὴ μέλλῃ αὐτοῖς
- ΑΡΙΣΤ Ρητ 1383b ἐπαινεῖν παρόντας κολακείας, καὶ τὸ τἀγαθὰ μὲν ὑπερεπαινεῖν τὰ δὲ φαῦλα
- ΑΡΙΣΤ Ρητ 1385b εἰ γὰρ ἅπαντα οἴονται ὑπάρχειν τἀγαθά,δῆλον ὅτι καὶ τὸ μὴ ἐνδέχεσθαι παθεῖν
- ΑΡΙΣΤ Ρητ 1390b πλούτου· ὥσπερ γὰρ ἔχοντες ἅπαντα τἀγαθὰ οὕτω διάκεινται·
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 1462 μὴ δῆτα σύ γ᾽, ἀλλ᾽ ἐνθένδ᾽ ἀνίει τἀγαθά. | τὴν γῆν ὅταν νομίσωσι τὴν τῶν
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ειρ 1198 ὦ φίλτατ᾽, ὦ Τρυγαῖ᾽, ὅσ᾽ ἡμᾶς τἀγαθὰ | δέδρακας εἰρήνην ποήσας· ὡς πρὸ τοῦ
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ειρ 1326 τάς τε γυναῖκας τίκτειν ἡμῖν, | καὶ τἀγαθὰ πάνθ᾽ ὅσ᾽ ἀπωλέσαμεν | συλλέξασθαι πάλιν
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ειρ 1334 ὦ τρισμάκαρ, ὡς δικαί- | ως τἀγαθὰ νῦν ἔχεις. | Ὑμήν, Ὑμέναι᾽ ὤ.
- ΑΡΙΣΤΟΦ Εκκλ 781 ὅταν γὰρ εὐχώμεσθα διδόναι τἀγαθά, | ἕστηκεν ἐκτείνοντα τὴν χεῖρ᾽ ὑπτίαν
- ΑΡΙΣΤΟΦ Πλουτ 651 μὴ δῆτ᾽ ἔμοιγ᾽ εἰς τὴν κεφαλήν. μὴ τἀγαθὰ | ἃ νῦν γεγένηται; μὴ μὲν οὖν τὰ
- ΑΡΙΣΤΟΦ Σφ 577 τὴν τοῦ πλούτου καταχήνην· | καὶ τἀγαθά μοι μέμνησ᾽ ἅχεις φάσκων τῆς Ἑλλάδος ἄρχειν.
- ΔΗΜ 1.23 διόπερ πολλάκις δοκεῖ τὸ φυλάξαι τἀγαθὰ τοῦ κτήσασθαι χαλεπώτερον εἶναι.
- ΘΟΥΚ 3.43.2 καθέστηκε δὲ τἀγαθὰ ἀπὸ τοῦ εὐθέος λεγόμενα μηδὲν ἀνυποπτότερα εἶναι τῶν κακῶν,
- ΘΟΥΚ 4.18.4 σωφρόνων δὲ ἀνδρῶν οἵτινες τἀγαθὰ ἐς ἀμφίβολον ἀσφαλῶς ἔθεντο (καὶ ταῖς
- ΛΥΣ 12.33 τὰ κακὰ εἰργασμένοις τὴν πόλιν πάντα τἀγαθὰ περὶ αὑτῶν λέγειν.
- ΞΕΝ Ελλ 5.1.16 ἣ δοκεῖ εὐδαίμων εἶναι, εὖ ἴστε ὅτι τἀγαθὰ καὶ τὰ καλὰ ἐκτήσατο οὐ ῥᾳθυμοῦσα,
- ΞΕΝ ΚΑναβ 3.2.26 ἀλλὰ γάρ, ὦ ἄνδρες, πάντα ταῦτα τἀγαθὰ δῆλον ὅτι τῶν κρατούντων ἐστί·
- ΞΕΝ Οικ 3.11 εἰ μὲν διδασκομένη ὑπὸ τοῦ ἀνδρὸς τἀγαθὰ κακοποιεῖ, ἴσως δικαίως ἂν ἡ γυνὴ τὴν
- ΞΕΝ Οικ 5.4 παρέχουσα δ᾽ ἀφθονώτατα τἀγαθὰ οὐκ ἐᾷ ταῦτα μετὰ μαλακίας λαμβάνειν, ἀλλὰ ψύχη
- ΞΕΝ Οικ 15.1 τινὶ τὸ βούλεσθαί σοι εἶναι τἀγαθά,ἐμποιήσῃς δὲ τῷ αὐτῷ τούτῳ ‹τὸ› ἐπιμελεῖσθαι
