Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7
Λέξη: "ὑμῶν"
- ΑΙΣΧ Ευμ 95 καὶ καθευδουσῶν τί δεῖ; | ἐγὼ δ᾽ ὑφ᾽ ὑμῶν ὧδ᾽ ἀπητιμασμένη | ἄλλοισιν ἐν
- ΑΙΣΧ Ευμ 582 ὅπως ‹τ᾽› ἐπίστᾳ τήνδε κύρωσον δίκην. | ὑμῶν ὁ μῦθος, εἰσάγω δὲ τὴν δίκην. | ὁ γὰρ
- ΑΙΣΧ Ευμ 678 πῶς ἀγὼν κριθήσεται. | τί γάρ; πρὸς ὑμῶν πῶς τιθεῖσ᾽ ἄμομφος ὦ; | ἠκούσαθ᾽ ὧν
- ΑΙΣΧ Ικ 242 δὴ κατὰ νόμους ἀφικτόρων | κεῖνται παρ᾽ ὑμῶν πρὸς θεοῖς ἀγωνίοις· | μόνον τόδ᾽
- ΑΙΣΧ Περ 522 ὅμως δ᾽, ἐπειδὴ τῇδ᾽ ἐκύρωσεν φάτις | ὑμῶν, θεοῖς μὲν πρῶτον εὔξασθαι θέλω·
- ΑΙΣΧ Πρ 1061 ποι χωρεῖτ᾽ ἐκ τῶνδε θοῶς, | μὴ φρένας ὑμῶν ἠλιθιώσῃ | βροντῆς μύκημ᾽ ἀτέραμνον.
- ΑΙΣΧΙΝ 3.6 νόμοις τοῖς κειμένοις. Μηδεὶς οὖν ὑμῶν τοῦτ᾽ ἀγνοείτω, ἀλλὰ σαφῶς ἕκαστος
- ΑΙΣΧΙΝ 3.7 ἀλλ᾽ ἕκαστον ὑπερμέγεθες, καὶ τοῦθ᾽ ὑμῶν τὸ δίκαιον μηδένα ‹ἐᾶν› ἀνθρώπων
- ΑΙΣΧΙΝ 3.7 πολιτευόμενοι· ἀλλ᾽ ὥσπερ ἂν ὑμῶν ἕκαστος αἰσχυνθείη τὴν τάξιν λιπεῖν, ἣν ἂν
- ΑΙΣΧΙΝ 3.18 μόνον λαμβάνοντας καὶ τὰς εὐχὰς ὑπὲρ ὑμῶν πρὸς τοὺς θεοὺς εὐχομένους, καὶ οὐ
- ΑΙΣΧΙΝ 3.35 μέρει τινὶ κλέπτοντες τὴν ἀκρόασιν ὑμῶν,
- ΑΙΣΧΙΝ 3.37 ἀληθές, καὶ τοιοῦτον ἔθος παραδέδυκεν ὑμῶν εἰς τὴν πολιτείαν ὥστ᾽ ἀκύρους
- ΑΙΣΧΙΝ 3.46 τὸν στεφανούμενον. Καίτοι τίς ἂν ὑμῶν τολμήσειε τοσαύτην ἀνελευθερίαν
- ΑΙΣΧΙΝ 3.53 ἀλλ᾽ ἐκεῖνο φοβούμενος μή μοι παρ᾽ ὑμῶν ἀπαντήσῃ τὸ δοκεῖν μὲν ἀληθῆ λέγειν,
- ΑΙΣΧΙΝ 3.59 Εἰ δέ τισιν ὑμῶν ἐξαίφνης ἀκούσασιν ἀπιστότερος προσπέπτωκεν ὁ τοιοῦτος λόγος,
- ΑΙΣΧΙΝ 3.60 νῦν τὴν ἀκρόασιν ποιήσασθε. Εἴ τινες ὑμῶν ἐκ τῶν ἔμπροσθεν χρόνων ἥκουσιν
- ΑΙΣΧΙΝ 3.61 ταῦθ᾽ ὑμῖν σαφῶς ἐπιδείξω, δεήσομαι ὑμῶν μετρίαν δέησιν· ἐπινεύσατέ μοι πρὸς
- ΑΙΣΧΙΝ 3.67 τὴν ἐκκλησίαν, καὶ τοὺς χρόνους ὑμῶν ὑποτεμνόμενος καὶ τὸ πρᾶγμα κατασπεύδων,
- ΑΙΣΧΙΝ 3.86 Καὶ τηλικαῦθ᾽ ὑφ᾽ ὑμῶν εὖ πεπονθότες οἱ Χαλκιδεῖς, οὐ τὰς ὁμοίας ὑμῖν ἀπέδοσαν
- ΑΙΣΧΙΝ 3.89 Τυχὼν δὲ παρ᾽ ὑμῶν συγγνώμης Καλλίας ὁ Χαλκιδεύς, μικρὸν διαλιπὼν χρόνον πάλιν
- ΑΙΣΧΙΝ 3.94 ζώντων φρονούντων βλεπόντων ἔλαθον ὑμῶν ὑφελόμενοι, καὶ τοὺς ἐκ τῶν πόλεων
- ΑΙΣΧΙΝ 3.94 ἐκ τῶν πόλεων τούτων συνέδρους παρ᾽ ὑμῶν μὲν ἀνέστησαν, πάλιν δὲ εἰς Χαλκίδα
- ΑΙΣΧΙΝ 3.112 τῆς ἀρᾶς. Ἀναμνήσθητε τῶν ὅρκων οὓς ὑμῶν οἱ πρόγονοι μετὰ τῶν Ἀμφικτυόνων
- ΑΙΣΧΙΝ 3.114 Χειροτονηθεὶς γὰρ ὑφ᾽ ὑμῶν πυλάγορος, λαμβάνει δισχιλίας δραχμὰς παρὰ τῶν
- ΑΙΣΧΙΝ 3.120 πρὸς τοὺς θεοὺς ἀφοσιῶ· ὑμεῖς δ᾽ ὑπὲρ ὑμῶν αὐτῶν ἤδη βουλεύεσθε. Ἐνῆρκται μὲν
- ΑΙΣΧΙΝ 3.125 καὶ ἐμοῦ φανερῶς ἐναντίον ὑμῶν ἐξελέγχοντος, ἐπειδὴ ἐκ τοῦ φανεροῦ τὴν πόλιν
- ΑΙΣΧΙΝ 3.130 καὶ ἐμπιπλάμενος τῆς δεδομένης ὑφ᾽ ὑμῶν αὐτῷ ἐξουσίας;
- ΑΙΣΧΙΝ 3.147 οὐδ᾽ ἱκανόν ἐστιν αὐτῷ ἐναντίον ὑμῶν κηρύττεσθαι, ἀλλ᾽ εἰ μὴ τῶν Ἑλλήνων
- ΑΙΣΧΙΝ 3.156 Ἀθηναῖοι, μὴ τρόπαιον ἵστατε ἀφ᾽ ὑμῶν αὐτῶν ἐν τῇ τοῦ Διονύσου ὀρχήστρᾳ, μηδ᾽
- ΑΙΣΧΙΝ 3.159 τὴν ἐκ τῆς πόλεως, τριήρη προσλαβὼν ὑμῶν,καὶ τοὺς Ἕλληνας ἀργυρολογήσας.
- ΑΙΣΧΙΝ 3.161 ἦν τὸ στρατόπεδον, πρεσβευτὴς ὑφ᾽ ὑμῶν χειροτονηθείς, ἀποδρὰς ἐκ μέσου τοῦ
- ΑΙΣΧΙΝ 3.162 τοῦ φαρμακοπώλου υἱός, εἴ τις ἄρα καὶ ὑμῶν γιγνώσκει. Οὗτός ποθ᾽ ὁ νεανίσκος
- ΑΙΣΧΙΝ 3.168 παρ᾽ αὐτοῦ λόγον. Ἐγὼ μὲν μεθ᾽ ὑμῶν λογιοῦμαι ἃ δεῖ ὑπάρξαι ἐν τῇ φύσει τῷ
- ΑΙΣΧΙΝ 3.175 γραφαί. Καίτοι θαυμάσειεν ἄν τις ὑμῶν εἰ εἰσὶ φύσεως γραφαί. Εἰσίν. Τίνος
- ΑΙΣΧΙΝ 3.201 παραναγνῶναι. Ἐὰν δὲ μὴ προσποιῆται ὑμῶν ἀκούειν, μηδὲ ὑμεῖς ἐκείνου ἐθέλετε
- ΑΙΣΧΙΝ 3.202 ἀναιρήσειν, μηδ᾽ ἐν ἀρετῇ τοῦθ᾽ ὑμῶν μηδεὶς καταλογιζέσθω, ὃς ἂν ἐπανερομένου
- ΑΙΣΧΙΝ 3.203 δῷ τὰς εὐθύνας,» ἀλλὰ παντελῶς καὶ ὑμῶν καὶ τῶν νόμων καταπεφρονηκότα· καὶ τὰς
- ΑΙΣΧΙΝ 3.205 οὐδὲ ἀνάξιός ἐστι τῆς δωρεᾶς. Ἐὰν δ᾽ ὑμῶν δέηται συγχωρῆσαι αὑτῷ περὶ τῆς
- ΑΙΣΧΙΝ 3.212 Οὐ γὰρ δὴ μὰ τὸν Ἡρακλέα τοῦτό γε ὑμῶν οὐδεὶς φοβήσεται, μὴ Δημοσθένης, ἀνὴρ
- ΑΙΣΧΙΝ 3.230 Θαυμάζω δ᾽ ἔγωγε ὑμῶν,ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ ζητῶ πρὸς τί ἂν ἀποβλέψαντες
- ΑΙΣΧΙΝ 3.231 τῶν Ἑλλήνων στεφανούμενον, οὐδεὶς ἂν ὑμῶν ὑπομείνειεν, ὅτι φησὶν Ὅμηρος
- ΑΙΣΧΙΝ 3.231 συρίττεσθαι; οἱ μὲν γὰρ πατέρες ὑμῶν τὰ μὲν ἔνδοξα καὶ λαμπρὰ τῶν πραγμάτων
- ΑΙΣΧΙΝ 3.236 ἂν ἔγωγε, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἐναντίον ὑμῶν ἀναλογισαίμην πρὸς τὸν γράψαντα τὸ
- ΑΙΣΧΙΝ 3.244 ἀτιμωρήτους ἐάσετε καὶ τοὺς ὑπὲρ ὑμῶν ἐν τῇ μάχῃ τελευτήσαντας; οὓς νομίσαθ᾽
- ΑΙΣΧΙΝ 3.255 εἰς ὑμᾶς αὐτοὺς βουλεύσασθε τίνες ὑμῶν εἰσιν οἱ βοηθήσοντες Δημοσθένει, πότερον
- ΑΙΣΧΙΝ 3.257 σωφρόνως, ὡς προσῆκον αὐτῷ, δεόμενον ὑμῶν μηδενὶ τρόπῳ τοὺς Δημοσθένους λόγους
- ΑΙΣΧΙΝ 3.258 εἰ οὐκ αἰσχύνεσθε, εἰ οἱ μὲν πατέρες ὑμῶν Ἄρθμιον τὸν Ζελείτην κομίσαντα εἰς
- ΑΙΣΩΠ Μυθ 8.1 τὸ τρίτον ἐκπιεῖν τὸ ὕδωρ, ἄχρηστος ὑμῶν ἡ τέχνη γενήσεται».
- ΑΙΣΩΠ Μυθ 54.1 ἔφη· «ὦ κάκιστα ζῷα, τῶν οἰκιῶν ὑμῶν ἐμπιπραμένων αὐτοὶ ᾄδετε;»
- ΑΙΣΩΠ Μυθ 74.1 κάκιστα ζῷα, ὑμεῖς τὸν μὲν κλέψαντα ὑμῶν τὰ κηρία ἀθῷον ἀφήκατε, ἐμὲ δὲ τὸν
