Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7
Λέξη: "γα"
- ΑΡΙΣΤΟΦ Λυσιστ 105 τελέους ἑπτὰ μῆνας ἐν Πύλῳ. | ὁ δ᾽ ἐμός γα, καἴ κ᾽ ἐκ τᾶς ταγᾶς ἔλσῃ ποκά,
- ΑΡΙΣΤΟΦ Λυσιστ 144 ὑπνῶν ἐστ᾽ ἄνευ ψωλᾶς μόνας. | ὅμως γα μάν· δεῖ τᾶς γὰρ εἰράνας μάλ᾽ αὖ. | ὦ
- ΑΡΙΣΤΟΦ Λυσιστ 170 ἄδολον εἰράναν ἄγην· | τὸν τῶν Ἀσαναίων γα μὰν ῥυἅχετον | πᾶ κά τις ἀμπείσειεν αὖ
- ΑΡΙΣΤΟΦ Λυσιστ 988 ἦ βουβωνιᾷς | ὑπὸ τῆς ὁδοῦ; ἀλεός γα ναὶ τὸν Κάστορα | ὥνθρωπος. ἀλλ᾽ ἔστυκας, ὦ
- ΑΡΙΣΤΟΦ Λυσιστ 1096 Δί᾽ εὖ μέντοι λέγεις. ναὶ τὼ σιὼ | παντᾶ γα. φέρε τὸ ἔσθος ἀμβαλώμεθα. | ὦ χαίρεθ᾽,
- ΑΡΙΣΤΟΦ Λυσιστ 1162 διηλλάγητε; φέρε, τί τοὐμποδών, | ἁμές γα λῶμες, αἴ τις ἁμὶν τὤγκυκλον | λῇ τοῦτ᾽
- ΑΡΙΣΤΟΦ Λυσιστ 1174 ἀποδὺς βούλομαι. | ἐγὼν δὲ κοπραγωγῆν γα πρῲ ναὶ τὼ σιώ. | ἐπὴν διαλλαγῆτε, ταῦτα
- ΘΕΟΚΡ Ειδ 15.15 ―καλὸς ἀπφῦς. | ἀπφῦς μὰν τῆνός γα πρόαν—λέγομες δὲ πρόαν θην | βάντα νίτρον καὶ
- ΜΕΝ Δυσκ 935 σαυτὸν αὐτοῦ. | ἄκουε δ᾽ ἑξῆς πάντα γα[. . . ]. . .[. . .]τισ̣[ | . . . . . . . .
- ΠΛΟΥΤ Θεμ 21.3 [21.4] λέγει δ᾽ οὕτως· | ἀλλ᾽ εἰ τύ γα Παυσανίαν ἢ καὶ τύ γα Ξάνθιππον αἰνεῖς | ἢ
- ΠΛΟΥΤ Θεμ 21.3 ἀλλ᾽ εἰ τύ γα Παυσανίαν ἢ καὶ τύ γα Ξάνθιππον αἰνεῖς | ἢ τύ γα Λευτυχίδαν, ἐγὼ δ᾽
- ΠΛΟΥΤ Θεμ 21.3 ἢ καὶ τύ γα Ξάνθιππον αἰνεῖς | ἢ τύ γα Λευτυχίδαν, ἐγὼ δ᾽ Ἀριστείδαν ἐπαινέω
