Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7
Λέξη: "ὦγαθέ"
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ειρ 1238 ἴθι δή, ᾽ξένεγκε τἀργύριον. ἀλλ᾽, ὦγαθέ, | θλίβει τὸν ὄρρον. ἀπόφερ᾽, οὐκ
- ΑΡΙΣΤΟΦ Εκκλ 213 εὖ γ᾽, εὖ γε νὴ Δί᾽, εὖ γε. λέγε, λέγ᾽ ὦγαθέ. | «ὡς δ᾽ εἰσὶν ἡμῶν τοὺς τρόπους
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ιππ 71 νῦν οὖν ἁνύσαντε φροντίσωμεν, ὦγαθέ, | ποίαν ὁδὸν νὼ τρεπτέον καὶ πρὸς τίνα.
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ιππ 73 τίνα. | κράτιστ᾽ ἐκείνην τὴν μολωμεν, ὦγαθέ. | ἀλλ᾽ οὐχ οἷόν τε τὸν Παφλαγόν᾽
- ΑΡΙΣΤΟΦ Πλουτ 215 ἐγώ. | ὁρᾶτε— μὴ φρόντιζε μηδέν, ὦγαθέ. | ἐγὼ γάρ, εὖ τοῦτ᾽ ἴσθι, κἂν δῇ μ᾽
- ΑΡΙΣΤΟΦ Σφ 920 πρὶν ἄν γ᾽ ἀκούῃς ἀμφοτέρων. ἀλλ᾽, ὦγαθέ, | τὸ πρᾶγμα φανερόν ἐστιν· αὐτὸ γὰρ
- ΑΡΙΣΤΟΦ Σφ 1149 καλεῖν | δικαιότερόν ἢ καυνάκην; ἔχ᾽, ὦγαθέ, | καὶ στῆθ᾽ ἀναμπισχόμενος. οἴμοι
- ΑΡΙΣΤΟΦ Σφ 1152 οὐκ ἀναβαλεῖ; μὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽. ἀλλ᾽, ὦγαθέ,— | εἴπερ γ᾽ ἀνάγκη, κρίβανόν μ᾽
- ΛΟΥΚ ΒΠρασ 21 Ἐλθέ, ὦγαθέ,καὶ λέγε πρὸς τὸν ὠνητὴν ἐμὲ ποῖός τις εἶ, καὶ πρῶτον εἰ οὐκ ἄχθῃ
- ΛΟΥΚ ΒΠρασ 27 Ὅτι, ὦγαθέ, οὐ καταλαμβάνω. | ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ
- ΛΟΥΚ Μεν 2 Μὴ πρότερον εἴπῃς, ὦγαθέ,τὰ δεδογμένα πρὶν ἐκεῖνα διελθεῖν ἃ μάλιστ᾽ ἂν ἡδέως
- ΛΟΥΚ ΝΔιαλ 6.3 Κυάμους, ὦγαθέ· ὥστε οὐ τουτί σοι ἐδώδιμον.
- ΛΟΥΚ Τιμ 25 Καὶ μάλα δικαίως, ὦγαθέ,ὅς γε τυφλὸν ὄντα εἰδὼς ἔπεμπεν ἀναζητήσοντα δυσεύρετον
- ΛΟΥΚ Τιμ 37 Μηδαμῶς, ὦγαθέ·οὐ γὰρ πάντες εἰσὶν ἐπιτήδειοι πρὸς οἰμωγήν. ἀλλ᾽ ἔα τὰ ὀργίλα
- ΛΟΥΚ Τιμ 56 ὁρᾶν δυναμένῳ· μὴ μέντοι ἐς βάθος, ὦγαθέ,ἀλλ᾽ ὅσον ἐς βουβῶνας ἐπεμβὰς ὀλίγον
- ΛΟΥΚ Τιμ 57 Τί ἀγανακτεῖς, ὦγαθέ;μῶν παρακέκρουσμαί σε; καὶ μὴν ἐπεμβαλῶ χοίνικας ὑπὲρ τὸ
