Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7
Λέξη: "μά"
- ΑΙΣΧ Αγ 1432 καὶ τήνδ᾽ ἀκούεις ὁρκίων ἐμῶν θέμιν· | μὰ τὴν τέλειον τῆς ἐμῆς παιδὸς Δίκην, | Ἄτην
- ΑΙΣΧΙΝ 3.182 Ἀλλ᾽ ἔγωγε μὰ τοὺς θεοὺς τοὺς Ὀλυμπίους οὐδ᾽ ἐν ταῖς αὐταῖς ἡμέραις ἄξιον
- ΑΙΣΧΙΝ 3.212 Οὐ γὰρ δὴ μὰ τὸν Ἡρακλέα τοῦτό γε ὑμῶν οὐδεὶς φοβήσεται, μὴ Δημοσθένης, ἀνὴρ
- ΑΙΣΧΙΝ 3.255 αὐτοῦ, ὅτ᾽ ἦν ἐν ἡλικίᾳ; Ἀλλὰ μὰ τὸν Δία τὸν Ὀλύμπιον οὐχ ὗς ἀγρίους κυνηγετῶν,
- ΑΙΣΩΠ Μυθ 297.1 καὶ αὐτὸ εἶναι δοκεῖ τοὔνομα καὶ νὴ μὰ Δία γε ὀνομάτων κάλλιστον· ὥστε καὶ
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 28 φέρει; | οὐ δῆθ᾽ ὅ γ᾽ ἔχω ᾽γὼ καὶ φέρω, μὰ τὸν Δί᾽ οὔ. | πῶς γὰρ φέρεις, ὅς γ᾽
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 42 ἔδεισε. νὴ Δία, μὴ μαίνοιό γε. | οὔ τοι μὰ τὴν Δήμητρα δύναμαι μὴ γελᾶν. | καίτοι
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 174 ταυτί. δύο δραχμὰς μισθὸν τελεῖς; | μὰ Δί᾽, ἀλλ᾽ ἔλαττον. ὑπάγεθ᾽ ὑμεῖς τῆς ὁδοῦ.
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 189 σχήσειν δοκεῖς | ἐς κόρακας ὄντως; ναὶ μὰ Δία σοῦ γ᾽ οὕνεκα. | εἴσβαινε δή. παῖ,
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 192 εἰ μὴ νεναυμάχηκε τὴν περὶ τῶν κρεῶν. | μὰ τὸν Δί᾽ οὐ γὰρ ἀλλ᾽ ἔτυχον ὀφθαλμιῶν.
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 493 ψόφον τῶν ῥημάτων | καὶ τὰς ἀπειλάς; οὐ μὰ Δί᾽ οὐδ᾽ ἐφρόντισα. | ἴθι νυν, ἐπειδὴ
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 501 ἔσομαι καὶ κατὰ σὲ τὸ λῆμ᾽ ἔχων. | μὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ἀληθῶς οὑκ Μελίτης μαστιγίας.
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 508 ἀλλ᾽ εἴσιθι. | κάλλιστ᾽, ἐπαινῶ. μὰ τὸν Ἀπόλλω οὐ μή σ᾽ ἐγὼ | περιόψομἀπελθόντ᾽,
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 559 τί δαί; τὸ πολὺ τάριχος οὐκ εἴρηκά πω. | μὰ Δί᾽ οὐδὲ τὸν τυρόν γε τὸν χλωρόν, τάλαν,
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 645 ὑποκινήσαντ᾽ ἴδῃς. | ἤδη ᾽πάταξας; οὐ μὰ Δί᾽. οὐδ᾽ ἐμοὶ δοκεῖς. | ἀλλ᾽ εἶμ᾽ ἐπὶ
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 650 τί τἀτταταῖ; | μῶν ὠδυνήθης; οὐ μὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ἐφρόντισα | ὁπόθ᾽ Ἡράκλεια τἀν
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 663 ποεῖς γάρ· ἀλλὰ τὰς λαγόνας σπόδει. | μὰ τὸν Δί᾽, ἀλλ᾽ ἤδη πάρεχε τὴν γαστέρα.
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 668 πρωνὸς ἢ γλαυκᾶς μέδεις— | οὔ τοι μὰ τὴν Δήμητρα δύναμαι ᾽γὼ μαθεῖν | ὁπότερος
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 749 ἥδομαι. | τί δὲ πολλὰ πράττων; ὡς μὰ Δί᾽ οὐδὲν οἶδ᾽ ἐγώ. | ὁμόγνιε Ζεῦ· καὶ
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 753 δὲ τοῖς θύραζε ταῦτα καταλαλῶν; ἐγώ; | μὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ὅταν δρῶ τοῦτο, κἀκμιαίνομαι.
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 779 ἵν᾽ Αἰσχύλος καθῆστο. κοὐκ ἐβάλλετο; | μὰ Δί᾽, ἀλλ᾽ ὁ δῆμος ἀνεβόα κρίσιν ποεῖν
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 788 καὶ Σοφοκλέης ἀντελάβετο τοῦ θρόνου; | μὰ Δί᾽ οὐκ ἐκεῖνος, ἀλλ᾽ ἔκυσε μὲν Αἰσχύλον,
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 914 τῆς τραγῳδίας, γρύζοντας οὐδὲ τουτί. | μὰ τὸν Δί᾽ οὐ δῆθ᾽. ὁ δὲ χορός γ᾽ ἤρειδεν ὁρμαθοὺς ἂν
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 937 ἅττ᾽ ἐποίεις; | οὐχ ἱππαλεκτρυόνας μὰ Δί᾽ οὐδὲ τραγελάφους, ἅπερ σύ, | ἃν τοῖσι
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 951 οὐκ ἀποθανεῖν σε ταῦτ᾽ ἐχρῆν τολμῶντα; μὰ τὸν Ἀπόλλω· | δημοκρατικὸν γὰρ αὔτ᾽
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 1043 ὁπόταν σάλπιγγος ἀκούσῃ. | ἀλλ᾽ οὐ μὰ Δί᾽ οὐ Φαίδρας ἐποίουν πόρνας οὐδὲ Σθενεβοίας,
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 1045 ἥντιν᾽ ἐρῶσαν πώποτ᾽ ἐποίησα γυναῖκα. | μὰ Δί᾽, οὐδὲ γὰρ ἦν τῆς Ἀφροδίτης οὐδέν σοι. μηδέ γ᾽ ἐπείη·
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 1053 τοῦτον περὶ τῆς Φαίδρας ξυνέθηκα; | μὰ Δί᾽, ἀλλ᾽ ὄντ᾽· ἀλλ᾽ ἀποκρύπτειν χρὴ τὸ πονηρὸν τόν γε ποητήν,
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 1089 ὑπ᾽ ἀγυμνασίας ἔτι νυνί. | μὰ Δί᾽ οὐ δῆθ᾽, ὥστε γ᾽ ἀφαυάνθην | Παναθηναίοισι γελῶν,
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 1183 Οἰδίπους τὸ πρῶτον εὐδαίμων ἀνήρ,»— | μὰ τὸν Δί᾽ οὐ δῆτ᾽, ἀλλὰ κακοδαίμων φύσει.
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 1188 ἐγένετ᾽ αὖθις ἀθλιώτατος βροτῶν.» | μὰ τὸν Δί᾽ οὐ δῆτ᾽, οὐ μὲν οὖν ἐπαύσατο. | πῶς
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 1198 δὲ τοὺς προλόγους καλῶς ποιῶ. | καὶ μὴν μὰ τὸν Δί᾽ οὐ κατ᾽ ἔπος γέ σου κνίσω | τὸ
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 1222 γὰρ τοῦτο πνευσεῖται πολύ. | οὐδ᾽ ἂν μὰ τὴν Δήμητρα φροντίσαιμί γε· | νυνὶ γὰρ
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 1237 γὰρ ὀβολοῦ πάνυ καλήν τε κἀγαθήν. | μὰ τὸν Δί᾽ οὔπω γ᾽· ἔτι γὰρ εἰσί μοι συχνοί.
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 1374 ὃ τίς ἂν ἐπενόησεν ἄλλος; | μὰ τόν, ἐγὼ μὲν οὐκ ἂν εἴ τις | ἔλεγέ μοι τῶν
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ειρ 6 γὰρ ἣν νυνδὴ ᾽φερες; | οὐ κατέφαγεν; μὰ τὸν Δί᾽, ἀλλ᾽ ἐξαρπάσας | ὅλην ἐνέκαψε
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ειρ 16 μοι χἀτέραν, | καὶ τρῖβ᾽ ‹ἔθ᾽› ἑτέρας. μὰ τὸν Ἀπόλλω ᾽γὼ μὲν οὔ· | οὐ γὰρ ἔθ᾽ οἷός
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ειρ 109 Μήδοισιν αὐτὸν προδιδόναι τὴν Ἑλλάδα. | μὰ τὸν Διόνυσον οὐδέποτε ζῶντος γ᾽ ἐμοῦ—
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ειρ 188 τίς ἐστιν; ἐμοί; μιαρώτατος. | οὔτοι μὰ τὴν Γῆν ἔσθ᾽ ὅπως οὐκ ἀποθανεῖ, | εἰ μὴ
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ειρ 416 κύκλου παρέτρωγον ὑφ᾽ ἁρματωλίας. | ναὶ μὰ Δία. πρὸς ταῦτ᾽, ὦ φίλ᾽ Ἑρμῆ, ξύλλαβε
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ειρ 439 τὸν ἄνδρα μὴ λαβεῖν ποτ᾽ ἀσπίδα. | μὰ Δί᾽, ἀλλ᾽ ἐν εἰρήνῃ διαγαγεῖν τὸν βίον,
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ειρ 615 ἥδε δ᾽ ἠφανίζετο. | ταῦτα τοίνυν μὰ τὸν Ἀπόλλω ᾽γὼ ᾽πεπύσμην οὐδενός, | οὐδ᾽ ὅπως
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ειρ 930 σοι δῆτα τῶν λοιπῶν; ὀί. | ὀί; ναὶ μὰ Δί᾽. ἀλλὰ τοῦτό γ᾽ ἔστ᾽ Ἰωνικὸν | τὸ ῥῆμ᾽.
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ειρ 987 μὰ Δί᾽, ἀλλ᾽ ἀπόφηνον ὅλην σαυτὴν | γενναιοπρεπῶς τοῖσιν ἐρασταῖς
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ειρ 1046 φαίνεται. | μάντις τίς ἐστιν; οὐ μὰ Δί᾽, ἀλλ᾽ Ἱεροκλέης | οὗτός γέ πού ᾽σθ᾽ ὁ
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ειρ 1117 δὲ δὴ ᾽γώ; τὴν Σίβυλλαν ἔσθιε. | οὔτοι μὰ τὴν Γῆν ταῦτα κατέδεσθον μόνω, | ἀλλ᾽
- ΑΡΙΣΤΟΦ Εκκλ 155 ἐμποιεῖν | ὕδατος. ἐμοὶ μὲν οὐ δοκεῖ, μὰ τὼ θεώ,—» | μὰ τὼ θεώ, τάλαινα; ποῦ τὸν
- ΑΡΙΣΤΟΦ Εκκλ 156 ἐμοὶ μὲν οὐ δοκεῖ, μὰ τὼ θεώ,—» | μὰ τὼ θεώ, τάλαινα; ποῦ τὸν νοῦν ἔχεις; | τί δ᾽
- ΑΡΙΣΤΟΦ Εκκλ 158 ἐστίν; οὐ γὰρ δὴ πιεῖν γ᾽ ᾔτησά σε. | μὰ Δί᾽, ἀλλ᾽ ἀνὴρ ὢν τὼ θεὼ κατώμοσας,
- ΑΡΙΣΤΟΦ Εκκλ 336 τὴν γυναῖκ᾽ ἐκέλευσάς σοι φράσαι; | μὰ τὸν Δί᾽· οὐ γὰρ ἔνδον οὖσα τυγχάνει, | ἀλλ᾽