Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7
Λέξη: "ὄναρ"
- ΑΙΣΧ Αγ 82 στείχει, παιδὸς δ᾽ οὐδὲν ἀρείων | ὄναρ ἡμερόφαντον ἀλαίνει. | σὺ δέ, Τυνδάρεω
- ΑΙΣΧ Ευμ 116 ψυχῆς· φρονήσατ᾽, ὦ κατὰ χθονὸς θεαί. | ὄναρ γὰρ ὑμᾶς νῦν Κλυταιμήστρα καλῶ.
- ΑΙΣΧ Ευμ 131 λαβὲ λαβὲ λαβὲ λαβέ, φράζου. | ὄναρ διώκεις θῆρα, κλαγγαίνεις δ᾽ ἅπερ | κύων
- ΑΙΣΧ Ικ 888 ἄραχνος ὥς, βάδην. | ὄναρ ὄναρ μέλαν, | ὀτοτοτοτοῖ,
- ΑΙΣΧ Ικ 888 ἄραχνος ὥς, βάδην. | ὄναρ ὄναρ μέλαν, | ὀτοτοτοτοῖ,
- ΑΙΣΩΠ Μυθ 28.1 αὐτὸν ἐν μέρει ἀντιβουκολῆσαι ὄναρ αὐτῷ ἔπεμψαν, παραινοῦντες ἐλθεῖν εἰς τὸν
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ιππ 1090 λείχων ἐπίπαστα. | ἀλλ᾽ ἐγὼ εἶδον ὄναρ, καί μοὐδόκει ἡ θεὸς αὐτὴ | τοῦ δήμου
- ΑΡΙΣΤΟΦ Σφ 13 τὰ βλέφαρα νυστακτὴς ὕπνος· | καὶ δῆτ᾽ ὄναρ θαυμαστὸν εἶδον ἀρτίως. | κἄγωγ᾽ ἀληθῶς
- ΒΙΩΝ ΕπιτΑδ 58 θνᾴσκεις, ὦ τριπόθητε, πόθος δέ μοι ὡς ὄναρ ἔπτα, | χήρα δ᾽ ἁ Κυθέρεια, κενοὶ δ᾽
- ΔΗΜ 13.30 γῆν συνεωνημένοι γεωργοῦσιν ὅσην οὐδ᾽ ὄναρ ἤλπισαν πώποτε.
- ΔΙΟΓ ΛΑΕΡΤ 1.117 ἐν Θαυμασίοις· προστάξαι δὲ αὐτῷ ὄναρ τοῦτο τὸν Ἡρακλέα, ὃν καὶ τῆς αὐτῆς
- ΕΥΡ ΗρΜαιν 495 σκιὰ φάνηθί μοι. | ἅλις γὰρ ἐλθὼν κἂν ὄναρ γένοιο σύ· | κακοὶ γάρ εἰσιν οἳ τέκνα
- ΕΥΡ ΙΤαυ 518 λόγος. | ὡς μήποτ᾽ ὤφελόν γε μηδ᾽ ἰδὼν ὄναρ. | φασίν νιν οὐκέτ᾽ οὖσαν οἴχεσθαι
- ΕΥΡ Κυκλ 8 δορὶ | ἔκτεινα — φέρ᾽ ἴδω, τοῦτ᾽ ἰδὼν ὄναρ λέγω; | οὐ μὰ Δί᾽, ἐπεὶ καὶ σκῦλ᾽ ἔδειξα
- ΗΡΩΔ Μιμ 1.11 δοκέω, [μῆνε]ς | ἐξ οὗ σε, Γυλλίς, οὐδ᾽ ὄναρ, μὰ τὰς Μοίρας, | πρὸς τὴν θύρην
- ΛΟΓΓ 1.7.1 καὶ ὁ Λάμων ἐπὶ μιᾶς νυκτὸς ὁρῶσιν ὄναρ τοιόνδε τι.
- ΛΟΓΓ 1.8.1 Τοῦτο τὸ ὄναρ ἰδόντες ἤχθοντο μὲν εἰ ποιμένες ἔσοιντο καὶ αἰπόλοι ‹οἱ› τύχην ἐκ
- ΛΟΓΓ 1.8.2 Καὶ κοινώσαντες ἀλλήλοις τὸ ὄναρ καὶ θύσαντες τῷ τὰ πτερὰ ἔχοντι παιδίῳ παρὰ
- ΛΟΓΓ 2.8.4 παιδίον ὤφθη καὶ τοῖς πατράσιν ἡμῶν ὄναρ ἐκεῖνο καὶ νέμειν ἡμᾶς τὰς ἀγέλας
- ΛΟΓΓ 2.10.1 ὅσα δὲ μεθ᾽ ἡμέραν οὐκ ἔπραξαν, ταῦτα ὄναρ ἔπραξαν· γυμνοὶ μετ᾽ ἀλλήλων
- ΛΟΓΓ 2.24.4 ἀλλ᾽ εὐχόμενος μὲν αὖθις τὰς Νύμφας ὄναρ ἰδεῖν, εὐχόμενος δὲ τὴν ἡμέραν
- ΛΟΓΓ 3.29.1 παρὰ τὴν Χλόην διηγεῖται αὐτῇ τὸ ὄναρ,δείκνυσι τὸ βαλάντιον, κελεύει τὰς ἀγέλας
- ΛΟΓΓ 4.34.1 Ὄναρ δὲ Διονυσοφάνει μετὰ φροντίδα πολλὴν εἰς βαθὺν ὕπνον κατενεχθέντι τοιόνδε
- ΛΟΥΚ Τιμ 20 οὐδ᾽ αὐτοὶ πιστεύοντες οἶμαι ὅτι μὴ ὄναρ πλουτοῦσιν.
- ΛΟΥΚ Τιμ 41 κερδῷε, πόθεν τοσοῦτον χρυσίον; ἦ που ὄναρ ταῦτά ἐστι; δέδια γοῦν μὴ ἄνθρακας
- ΞΕΝ ΚΑναβ 3.1.11 μικρὸν δ᾽ ὕπνου λαχὼν εἶδεν ὄναρ.ἔδοξεν αὐτῷ βροντῆς γενομένης σκηπτὸς πεσεῖν
- ΞΕΝ ΚΑναβ 3.1.12 περίφοβος δ᾽ εὐθὺς ἀνηγέρθη, καὶ τὸ ὄναρ τῇ μὲν ἔκρινεν ἀγαθόν, ὅτι ἐν πόνοις
- ΞΕΝ ΚΑναβ 3.1.12 ὅτι ἀπὸ Διὸς μὲν βασιλέως τὸ ὄναρ ἐδόκει αὐτῷ εἶναι, κύκλῳ δὲ ἐδόκει λάμπεσθαι
- ΞΕΝ ΚΑναβ 3.1.13 ὁποῖόν τι μὲν δὴ ἐστὶ τὸ τοιοῦτον ὄναρ ἰδεῖν ἔξεστι σκοπεῖν ἐκ τῶν συμβάντων
- ΞΕΝ ΚΑναβ 3.1.13 σκοπεῖν ἐκ τῶν συμβάντων μετὰ τὸ ὄναρ.γίγνεται γὰρ τάδε. εὐθὺς ἐπειδὴ ἀνηγέρθη
- ΞΕΝ ΚΑναβ 4.3.8 ἐν πολλῇ ἀπορίᾳ ὄντες. Ξενοφῶν δὲ ὄναρ εἶδεν· ἔδοξεν ἐν πέδαις δεδέσθαι, αὗται
- ΞΕΝ ΚΑναβ 4.3.8 καλῶς ἔσεσθαι, καὶ διηγεῖται αὐτῷ τὸ ὄναρ.
- ΞΕΝ ΚΑναβ 6.1.22 αὐτῷ μαντευτὸς ἦν ἐκ Δελφῶν· καὶ τὸ ὄναρ δὴ ἀπὸ τούτου τοῦ θεοῦ ἐνόμιζεν
- ΟΜ Ιλ 1.63 ἱερῆα, | ἢ καὶ ὀνειροπόλον, καὶ γάρ τ᾽ ὄναρ ἐκ Διός ἐστιν, | ὅς κ᾽ εἴποι ὅ τι
- ΟΜ Ιλ 10.496 θυμὸν ἀπηύρα | ἀσθμαίνοντα· κακὸν γὰρ ὄναρ κεφαλῆφιν ἐπέστη | τὴν νύκτ᾽, Οἰνεΐδαο
- ΟΜ Οδ 19.547 Ἰκαρίου κούρη τηλεκλειτοῖο· | οὐκ ὄναρ, ἀλλ᾽ ὕπαρ ἐσθλόν, ὅ τοι τετελεσμένον ἔσται.
- ΟΜ Οδ 20.90 ἐμὸν κῆρ | χαῖρ᾽, ἐπεὶ οὐκ ἐφάμην ὄναρ ἔμμεναι, ἀλλ᾽ ὕπαρ ἤδη.» | Ὣς ἔφατ᾽, αὐτίκα
- ΠΙΝΔ Πυθ 8.95 ἐπάμεροι· τί δέ τις; τί δ᾽ οὔ τις; σκιᾶς ὄναρ | ἄνθρωπος. ἀλλ᾽ ὅταν αἴγλα
- ΠΛ Απολ 40d οἷον ὕπνος ἐπειδάν τις καθεύδων μηδ᾽ ὄναρ μηδὲν ὁρᾷ, θαυμάσιον κέρδος ἂν εἴη ὁ
- ΠΛ Απολ 40d νύκτα ἐν ᾗ οὕτω κατέδαρθεν ὥστε μηδὲ ὄναρ ἰδεῖν, καὶ τὰς ἄλλας νύκτας τε καὶ
- ΠΛ Λυσις 218c ὦ Λύσι τε καὶ Μενέξενε, κινδυνεύομεν ὄναρ πεπλουτηκέναι.
- ΠΛ Πολ 382e κατὰ σημείων πομπάς, οὔθ᾽ ὕπαρ οὐδ᾽ ὄναρ.
- ΠΛ Πολ 476c τὴν γνῶσιν αὐτοῦ, δυνάμενος ἕπεσθαι, ὄναρ ἢ ὕπαρ δοκεῖ σοι ζῆν; σκόπει δέ. τὸ
- ΠΛ Πολ 476d αὐτὸ τὰ μετέχοντα ἡγούμενος, ὕπαρ ἢ ὄναρ αὖ καὶ οὗτος δοκεῖ σοι ζῆν;
- ΠΛ Πολ 520c καὶ ὑμῖν ἡ πόλις οἰκήσεται ἀλλ᾽ οὐκ ὄναρ,ὡς νῦν αἱ πολλαὶ ὑπὸ σκιαμαχούντων τε
- ΠΛ Πολ 563d Τὸ ἐμόν γ᾽, ἔφη, ἐμοὶ λέγεις ὄναρ·αὐτὸς γὰρ εἰς ἀγρὸν πορευόμενος θαμὰ αὐτὸ
- ΠΛ Πολ 574d μετ᾽ ἐκείνου, αἳ πρότερον μὲν ὄναρ
- ΠΛ Πολ 574e δὲ ὑπὸ Ἔρωτος, οἷος ὀλιγάκις ἐγίγνετο ὄναρ,ὕπαρ τοιοῦτος ἀεὶ γενόμενος, οὔτε
- ΠΛ Πολ 576b ἐγώ, τὸν κάκιστον. ἔστιν δέ που, οἷον ὄναρ διήλθομεν, ὃς ἂν ὕπαρ τοιοῦτος ᾖ.
- ΠΛ Συμπ 175e ἂν εἴη, ἢ καὶ ἀμφισβητήσιμος ὥσπερ ὄναρ οὖσα, ἡ δὲ σὴ λαμπρά τε καὶ πολλὴν
