Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7
Λέξη: "ἦα"
- ΟΜ Ιλ 5.808 ῥηϊδίως· τοίη οἱ ἐγὼν ἐπιτάρροθος ἦα. | σοὶ δ᾽ ἤτοι μὲν ἐγὼ παρά θ᾽ ἵσταμαι ἠδὲ
- ΟΜ Οδ 2.313 κτήματ᾽ ἐμά, μνηστῆρες, ἐγὼ δ᾽ ἔτι νήπιος ἦα; | νῦν δ᾽ ὅτε δὴ μέγας εἰμὶ καὶ
- ΟΜ Οδ 10.156 τε πυθέσθαι. | ἀλλ᾽ ὅτε δὴ σχεδὸν ἦα κιὼν νεὸς ἀμφιελίσσης, | καὶ τότε τίς με θεῶν
- ΟΜ Οδ 11.620 ὑπ᾽ αὐγὰς ἠελίοιο. | Ζηνὸς μὲν πάϊς ἦα Κρονίονος, αὐτὰρ ὀϊζὺν | εἶχον ἀπειρεσίην·
- ΟΜ Οδ 12.368 καὶ θῖνα θαλάσσης. | ἀλλ᾽ ὅτε δὴ σχεδὸν ἦα κιὼν νεὸς ἀμφιελίσσης, | καὶ τότε με
- ΟΜ Οδ 14.212 εἵνεκ᾽ ἐμῆς ἀρετῆς, ἐπεὶ οὐκ ἀποφώλιος ἦα | οὐδὲ φυγοπτόλεμος· νῦν δ᾽ ἤδη πάντα
- ΟΜ Οδ 16.472 ὑπὲρ πόλιος, ὅθι Ἕρμαιος λόφος ἐστίν, | ἦα κιών, ὅτε νῆα θοὴν ἰδόμην κατιοῦσαν | ἐς
- ΟΜ Οδ 18.229 ἐσθλά τε καὶ τὰ χέρεια· πάρος δ᾽ ἔτι νήπιος ἦα. | ἀλλά τοι οὐ δύναμαι πεπνυμένα
- ΟΜ Οδ 19.19 πατρὸς ἀποιχομένοιο· ἐγὼ δ᾽ ἔτι νήπιος ἦα. | νῦν δ᾽ ἐθέλω καταθέσθαι, ἵν᾽ οὐ
- ΟΜ Οδ 19.549 μὲν μνηστῆρες, ἐγὼ δέ τοι αἰετὸς ὄρνις | ἦα πάρος, νῦν αὖτε τεὸς πόσις εἰλήλουθα,
- ΟΜ Οδ 20.310 ἐσθλά τε καὶ τὰ χέρεια· πάρος δ᾽ ἔτι νήπιος ἦα. | ἀλλ᾽ ἔμπης τάδε μὲν καὶ
- ΟΜ Οδ 21.95 καὶ γὰρ μνήμων εἰμί, πάϊς δ᾽ ἔτι νήπιος ἦα.» | Ὣς φάτο, τῷ δ᾽ ἄρα θυμὸς ἐνὶ
