Γραφικό

Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας

Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7

Φίλτρα αναζήτησης

Καθαρισμός

Αναζήτηση ΑΕ λέξεων

Επιλογές αναζήτησης

Λέξη: "ἔα"

Βρέθηκαν 137 εμφανίσεις [1 - 50]
ΑΙΣΧ Πρ 114 ὑπαίθριος δεσμοῖς πεπασσαλευμένος. | ἆ ἆ ἔα ἔα. | τίς ἀχώ, τίς ὀδμὰ προσέπτα μ᾽
ΑΙΣΧ Πρ 114 δεσμοῖς πεπασσαλευμένος. | ἆ ἆ ἔα ἔα. | τίς ἀχώ, τίς ὀδμὰ προσέπτα μ᾽ ἀφεγγής,
ΑΙΣΧ Πρ 298 φίλος ἐστὶ βεβαιότερός σοι. | ἔα· τί χρῆμα; καὶ σὺ δὴ πόνων ἐμῶν | ἥκεις ἐπόπτης;
ΑΙΣΧ Πρ 384 μόχθον περισσὸν κουφόνουν τ᾽ εὐηθίαν. | ἔα με τῇδε τῇ νόσῳ νοσεῖν, ἐπεὶ
ΑΙΣΧ Πρ 687 αἴσχιστον εἶναί φημι συνθέτους λόγους. | ἔα ἔα, ἄπεχε, φεῦ· | οὔποτ᾽ οὔποτ᾽ ηὔχουν
ΑΙΣΧ Πρ 687 εἶναί φημι συνθέτους λόγους. | ἔα ἔα, ἄπεχε, φεῦ· | οὔποτ᾽ οὔποτ᾽ ηὔχουν ‹ὧδε›
ΑΙΣΧ Χο 870 ἒ ἔ, ὀτοτοτοῖ. | — ἔα ἔα μάλα· | — πῶς ἔχει; πῶς κέκρανται δόμοις;
ΑΙΣΧ Χο 870 ἒ ἔ, ὀτοτοτοῖ. | — ἔα ἔα μάλα· | — πῶς ἔχει; πῶς κέκρανται δόμοις;
ΑΡΙΣΤΟΦ Ειρ 60 τὸ κόρημα· μὴ ᾽κκόρει τὴν Ἑλλάδα.» | ἔα ἔα· | σιγήσαθ᾽, ὡς φωνῆς ἀκούειν μοι δοκῶ.
ΑΡΙΣΤΟΦ Ειρ 60 τὸ κόρημα· μὴ ᾽κκόρει τὴν Ἑλλάδα.» | ἔα ἔα· | σιγήσαθ᾽, ὡς φωνῆς ἀκούειν μοι δοκῶ.
ΑΡΙΣΤΟΦ Ειρ 649 παῦ᾽, ὦ δέσποθ᾽ Ἑρμῆ, μὴ λέγε, | ἀλλ᾽ ἔα τὸν ἄνδρ᾽ ἐκεῖνον οὗπέρ ἐστ᾽ εἶναι κάτω·
ΑΡΙΣΤΟΦ Εκκλ 564 βίον. | ὦ δαιμόνι᾽ ἀνδρῶν, τὴν γυναῖκ᾽ ἔα λέγειν. | μὴ λωποδυτῆσαι, μὴ φθονεῖν
ΑΡΙΣΤΟΦ Εκκλ 784 ὅπως τι λήψεται. | ὦ δαιμόνι᾽ ἀνδρῶν, ἔα με τῶν προὔργου τι δρᾶν. | ταυτὶ γάρ ἐστι
ΑΡΙΣΤΟΦ Λυσιστ 945 ἐγώ, τὸ Ῥόδιον ἤνεγκον μύρον. | ἀγαθόν· ἔα αὔτ᾽, ὦ δαιμονία. ληρεῖς ἔχων.
ΑΡΙΣΤΟΦ Νεφ 932 μόνον ἀσκῆσαι. | δεῦρ᾽ ἴθι, τοῦτον δ᾽ ἔα μαίνεσθαι. | κλαύσει, τὴν χεῖρ᾽ ἢν
ΑΡΙΣΤΟΦ Νεφ 1260 ἰώ μοί μοι. | ἔα· τίς οὗτός ἐσθ᾽ ὁ θρηνῶν; οὔ τι που | τῶν Καρκίνου τις δαιμόνων
ΑΡΙΣΤΟΦ Ορν 327 που παρ᾽ ἡμῖν; εἰ παρ᾽ ὑμῖν εἴμ᾽ ἐγώ. | ἔα ἔα· | προδεδόμεθ᾽ ἀνόσιά τ᾽ ἐπάθομεν·
ΑΡΙΣΤΟΦ Ορν 327 παρ᾽ ἡμῖν; εἰ παρ᾽ ὑμῖν εἴμ᾽ ἐγώ. | ἔα ἔα· | προδεδόμεθ᾽ ἀνόσιά τ᾽ ἐπάθομεν· ὃς
ΑΡΙΣΤΟΦ Ορν 1368 μισθοφορῶν σαυτὸν τρέφε. | τὸν πατέρ᾽ ἔα ζῆν. ἀλλ᾽ ἐπειδὴ μάχιμος εἶ, | εἰς τἀπὶ
ΑΡΙΣΤΟΦ Ορν 1495 μή μ᾽ ὄψεται. | ποῦ Πισθέταιρός ἐστιν; ἔα, τουτὶ τί ἦν; | τίς ὁ συγκαλυμμός; τῶν
ΑΡΙΣΤΟΦ Πλουτ 824 παιδάριον, ἵνα πρὸς τὸν θεὸν | ἴωμεν. ἔα, τίς ἐσθ᾽ ὁ προσιὼν οὑτοσί; | ἀνὴρ
ΕΥΡ Αλκ 729 ἐφηῦρες ἄφρονα. | ἄπελθε κἀμὲ τόνδ᾽ ἔα θάψαι νεκρόν. | ἄπειμι· θάψεις δ᾽ αὐτὸς ὢν
ΕΥΡ Ανδρ 896 σοῖς προστίθημι γόνασιν ὠλένας ἐμάς. | ἔα· | τί χρῆμα; μῶν ἐσφάλμεθ᾽ ἢ σαφῶς ὁρῶ
ΕΥΡ Βακχ 644 ὃς ἄρτι δεσμοῖς ἦν κατηναγκασμένος. | ἔα ἔα· | ὅδ᾽ ἐστὶν ἁνήρ· τί τάδε; πῶς
ΕΥΡ Βακχ 644 ὃς ἄρτι δεσμοῖς ἦν κατηναγκασμένος. | ἔα ἔα· | ὅδ᾽ ἐστὶν ἁνήρ· τί τάδε; πῶς
ΕΥΡ Βακχ 1280 νυν ὀρθῶς· βραχὺς ὁ μόχθος εἰσιδεῖν. | ἔα, τί λεύσσω; τί φέρομαι τόδ᾽ ἐν χεροῖν;
ΕΥΡ Εκ 501 πλευρὰν ἔπαιρε καὶ τὸ πάλλευκον κάρα. | ἔα· τίς οὗτος σῶμα τοὐμὸν οὐκ ἐᾷ
ΕΥΡ Εκ 733 ἐστίν — εἴ τι τῶνδ᾽ ἐστὶν καλῶς. | ἔα· τίν᾽ ἄνδρα τόνδ᾽ ἐπὶ σκηναῖς ὁρῶ | θανόντα
ΕΥΡ Εκ 1116 φωνῆς ἀκούσας, εἰσορᾷς ἃ πάσχομεν; | ἔα· | Πολυμῆστορ ὦ δύστηνε, τίς σ᾽ ἀπώλεσεν;
ΕΥΡ Ελ 71 τ᾽ ἀμφιβλήματ᾽ εὔθριγκοί θ᾽ ἕδραι. | ἔα· | ὦ θεοί, τίν᾽ εἶδον ὄψιν; ἐχθίστης ὁρῶ
ΕΥΡ Ελ 541 πόθ᾽ ἥξεις; ὡς ποθεινὸς ἂν μόλοις.] | ἔα, τίς οὗτος; οὔ τί που κρυπτεύομαι
ΕΥΡ Ελ 1177 θανεῖται δ᾽, ἤν γε δὴ ληφθῆι μόνον. | ἔα· | ἀλλ᾽, ὡς ἔοικε, πάντα διαπεπραγμένα
ΕΥΡ Ελ 1403 χάρις | ξὺν κατθανόντι κατθανεῖν ‹μ᾽›; ἔα δέ με | αὐτὴν μολοῦσαν ἐντάφια δοῦναι
ΕΥΡ Ηλ 341 ἔα· τίνας τούσδ᾽ ἐν πύλαις ὁρῶ ξένους; | τίνος δ᾽ ἕκατι τάσδ᾽ ἐπ᾽ ἀγραύλους πύλας
ΕΥΡ Ηλ 558 ἔσθ᾽ ὁ σώσας κεῖνον, εἴπερ ἔστ᾽ ἔτι. | ἔα· | τί μ᾽ ἐσδέδορκεν ὥσπερ ἀργύρου σκοπῶν
ΕΥΡ Ηλ 747 ἔα ἔα· | φίλαι, βοῆς ἠκούσατ᾽, ἢ δοκὼ κενὴ
ΕΥΡ Ηλ 747 ἔα ἔα· | φίλαι, βοῆς ἠκούσατ᾽, ἢ δοκὼ κενὴ
ΕΥΡ Ηρακλ 73 ἔα ἔα· τίς ἡ βοὴ βωμοῦ πέλας | ἕστηκε; ποίαν συμφορὰν δείξει τάχα;
ΕΥΡ Ηρακλ 73 ἔα ἔα· τίς ἡ βοὴ βωμοῦ πέλας | ἕστηκε; ποίαν συμφορὰν δείξει τάχα;
ΕΥΡ ΗρΜαιν 514 πανύστατον νῦν, ἥλικες, δεδόρκατε. | ἔα· | ὦ πρέσβυ, λεύσσω τἀμὰ φίλτατ᾽, ἢ τί φῶ;
ΕΥΡ ΗρΜαιν 525 ὡς ἄσμενός σ᾽ ἐσεῖδον ἐς φάος μολών. | ἔα· τί χρῆμα; τέκν᾽ ὁρῶ πρὸ δωμάτων
ΕΥΡ ΗρΜαιν 815 — ἔα ἔα· | ἆρ᾽ ἐς τὸν αὐτὸν πίτυλον ἥκομεν φόβου,
ΕΥΡ ΗρΜαιν 815 — ἔα ἔα· | ἆρ᾽ ἐς τὸν αὐτὸν πίτυλον ἥκομεν φόβου,
ΕΥΡ ΗρΜαιν 1089 σόν, κακῶν δὲ πέλαγος ἐς τόδ᾽ ἤγαγες; | ἔα· | ἔμπνους μέν εἰμι καὶ δέδορχ᾽ ἅπερ με
ΕΥΡ ΗρΜαιν 1125 τοσοῦτον ἴσθι τῶν κακῶν, τὰ δ᾽ ἄλλ᾽ ἔα. | ἀρκεῖ σιωπὴ γὰρ μαθεῖν ὃ βούλομαι;
ΕΥΡ ΗρΜαιν 1172 ἢ χειρὸς ὑμᾶς τῆς ἐμῆς ἢ συμμάχων. | ἔα· τί νεκρῶν τῶνδε πληθύει πέδον; | οὔ που
ΕΥΡ ΙΑυλ 317 οὐδὲν τῇ δίκῃ χρῆσθαι θέλει. | ἔα· | τίς ποτ᾽ ἐν πύλαισι θόρυβος καὶ λόγων ἀκοσμία;
ΕΥΡ ΙΑυλ 644 οἶδ᾽ ὅπως φῶ τοῦτο καὶ μὴ φῶ, τέκνον. | ἔα· | ὡς οὐ βλέπεις ἕκηλον, ἄσμενός μ᾽
ΕΥΡ ΙΑυλ 1132 τὴν σὴν τήν τ᾽ ἐμὴν μέλλεις κτενεῖν; | ἔα· | τλήμονά γ᾽ ἔλεξας, ὑπονοεῖς θ᾽ ἃ μή
ΕΥΡ ΙΑυλ 1420 μὴ θνῇσκε δι᾽ ἐμὲ μηδ᾽ ἀποκτείνῃς τινά, | ἔα δὲ σῷσαί μ᾽ Ἑλλάδ᾽, ἢν δυνώμεθα. | ὦ