Γραφικό

Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας

Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7

Φίλτρα αναζήτησης

Καθαρισμός

Αναζήτηση ΑΕ λέξεων

Επιλογές αναζήτησης

Λέξη: "ῥά"

Βρέθηκαν 112 εμφανίσεις [1 - 50]
ΗΣ Ασπ 84 ἐς Κρείοντα καὶ Ἡνιόχην τανύπεπλον, | οἵ ῥά μιν ἠσπάζοντο καὶ ἄρματα πάντα παρεῖχον,
ΗΣ Ασπ 316 κύκνοι ἀερσιπόται μεγάλ᾽ ἤπυον, οἵ ῥά τε πολλοὶ | νῆχον ἐπ᾽ ἄκρον ὕδωρ· παρὰ δ᾽
ΘΕΟΚΡ Ειδ 2.6 εἰμές, | οὐδὲ θύρας ἄραξεν ἀνάρσιος. ἦ ῥά οἱ ἀλλᾷ | ᾤχετ᾽ ἔχων ὅ τ᾽ Ἔρως ταχινὰς
ΘΕΟΚΡ Ειδ 2.20 δειλαία, πᾷ τὰς φρένας ἐκπεπότασαι; | ἦ ῥά γέ θην, μυσαρά, καὶ τὶν ἐπίχαρμα τέτυγμαι;
ΘΕΟΚΡ Ειδ 2.114 κλιντῆρι καὶ ἑζόμενος φάτο μῦθον· | «ἦ ῥά με, Σιμαίθα, τόσον ἔφθασας, ὅσσον ἐγώ θην
ΘΕΟΚΡ Ειδ 3.7 παρκύπτοισα καλεῖς, τὸν ἐρωτύλον; ἦ ῥά με μισεῖς; | ἦ ῥά γέ τοι σιμὸς
ΘΕΟΚΡ Ειδ 3.8 τὸν ἐρωτύλον; ἦ ῥά με μισεῖς; | ἦ ῥά γέ τοι σιμὸς καταφαίνομαι ἐγγύθεν ἦμεν;
ΘΕΟΚΡ Ειδ 4.53 εἰς ταύταν ἐτύπην χασμεύμενος. ἦ ῥά γε λεύσσεις; | ναὶ ναί, τοῖς ὀνύχεσσιν ἔχω τέ
ΘΕΟΚΡ Ειδ 18.10 πρωιζὰ κατέδραθες, ὦ φίλε γαμβρέ; | ἦ ῥά τις ἐσσὶ λίαν βαρυγούνατος; ἦ ῥα φίλυπνος;
ΚΑΛΛ Υμν 4.114 οὐ μὴν ἵππον ἀέθλιον ἀμφιβέβηκας. | ἦ ῥά τοι ὧδ᾽ αἰεὶ ταχινοὶ πόδες, ἢ ἐπ᾽ ἐμεῖο
ΜΟΣΧ Ευρ 146 ὤμοι ἐγὼ μέγα δή τι δυσάμμορος, ἥ ῥά τε δῶμα | πατρὸς ἀποπρολιποῦσα καὶ ἑσπομένη
ΟΜ Ιλ 1.236 λέλοιπεν, | οὐδ᾽ ἀναθηλήσει· περὶ γάρ ῥά ἑ χαλκὸς ἔλεψε | φύλλα τε καὶ φλοιόν· νῦν
ΟΜ Ιλ 2.238 ἐνὶ Τροίῃ γέρα πεσσέμεν, ὄφρα ἴδηται | ἤ ῥά τί οἱ χἠμεῖς προσαμύνομεν, ἦε καὶ οὐκί·
ΟΜ Ιλ 3.61 ὅς τ᾽ εἶσιν διὰ δουρὸς ὑπ᾽ ἀνέρος, ὅς ῥά τε τέχνῃ | νήϊον ἐκτάμνῃσιν, ὀφέλλει δ᾽
ΟΜ Ιλ 3.183 Ἀτρεΐδη, μοιρηγενές, ὀλβιόδαιμον, | ἦ ῥά νύ τοι πολλοὶ δεδμήατο κοῦροι Ἀχαιῶν.
ΟΜ Ιλ 4.93 ἱσταμένη ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· | «ἦ ῥά νύ μοί τι πίθοιο, Λυκάονος υἱὲ δαΐφρον.
ΟΜ Ιλ 4.106 τόξον ἐΰξοον ἰξάλου αἰγὸς | ἀγρίου, ὅν ῥά ποτ᾽ αὐτὸς ὑπὸ στέρνοιο τυχήσας | πέτρης
ΟΜ Ιλ 4.483 ἐν κονίῃσι χαμαὶ πέσεν αἴγειρος ὥς, | ἥ ῥά τ᾽ ἐν εἱαμενῇ ἕλεος μεγάλοιο πεφύκει
ΟΜ Ιλ 5.137 τόσσον ἕλεν μένος, ὥς τε λέοντα, | ὅν ῥά τε ποιμὴν ἀγρῷ ἐπ᾽ εἰροπόκοις ὀΐεσσι
ΟΜ Ιλ 5.421 θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη· | «Ζεῦ πάτερ, ἦ ῥά τί μοι κεχολώσεαι, ὅττι κεν εἴπω; | ἦ μάλα
ΟΜ Ιλ 5.650 ἀφραδίῃσιν ἀγαυοῦ Λαομέδοντος, | ὅς ῥά μιν εὖ ἕρξαντα κακῷ ἠνίπαπε μύθῳ, | οὐδ᾽
ΟΜ Ιλ 5.762 ὃς οὔ τινα οἶδε θέμιστα; | Ζεῦ πάτερ, ἦ ῥά τί μοι κεχολώσεαι, αἴ κεν Ἄρηα | λυγρῶς
ΟΜ Ιλ 5.858 ἐς κενεῶνα, ὅθι ζωννύσκετο μίτρῃ· | τῇ ῥά μιν οὖτα τυχών, διὰ δὲ χρόα καλὸν ἔδαψεν,
ΟΜ Ιλ 6.177 ἐρέεινε καὶ ᾔτεε σῆμα ἰδέσθαι, | ὅττι ῥά οἱ γαμβροῖο πάρα Προίτοιο φέροιτο. | αὐτὰρ
ΟΜ Ιλ 6.215 μειλιχίοισι προσηύδα ποιμένα λαῶν· | «ἦ ῥά νύ μοι ξεῖνος πατρώϊός ἐσσι παλαιός·
ΟΜ Ιλ 7.48 υἱὲ Πριάμοιο, Διὶ μῆτιν ἀτάλαντε, | ἦ ῥά νύ μοί τι πίθοιο, κασίγνητος δέ τοί εἰμι·
ΟΜ Ιλ 7.446 Ποσειδάων ἐνοσίχθων· | «Ζεῦ πάτερ, ἦ ῥά τίς ἐστι βροτῶν ἐπ᾽ ἀπείρονα γαῖαν | ὅς τις
ΟΜ Ιλ 8.236 ἐνιπρήσει πυρὶ κηλέῳ. | Ζεῦ πάτερ, ἦ ῥά τιν᾽ ἤδη ὑπερμενέων βασιλήων | τῇδ᾽ ἄτῃ
ΟΜ Ιλ 9.504 τε ῥυσαί τε παραβλῶπές τ᾽ ὀφθαλμώ, | αἵ ῥά τε καὶ μετόπισθ᾽ Ἄτης ἀλέγουσι κιοῦσαι.
ΟΜ Ιλ 10.266 μέσσῃ δ᾽ ἐνὶ πῖλος ἀρήρει. | τήν ῥά ποτ᾽ ἐξ Ἐλεῶνος Ἀμύντορος Ὀρμενίδαο | ἐξέλετ᾽
ΟΜ Ιλ 10.401 προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς· | «ἦ ῥά νύ τοι μεγάλων δώρων ἐπεμαίετο θυμός, | ἵππων
ΟΜ Ιλ 11.249 πρεσβυγενὴς Ἀντηνορίδης, κρατερόν ῥά ἑ πένθος | ὀφθαλμοὺς ἐκάλυψε κασιγνήτοιο
ΟΜ Ιλ 11.638 δ᾽ ὁ γέρων ἀμογητὶ ἄειρεν. | ἐν τῷ ῥά σφι κύκησε γυνὴ ἐϊκυῖα θεῇσιν | οἴνῳ
ΟΜ Ιλ 12.164 καὶ ἀλαστήσας ἔπος ηὔδα· | «Ζεῦ πάτερ, ἦ ῥά νυ καὶ σὺ φιλοψευδὴς ἐτέτυξο | πάγχυ
ΟΜ Ιλ 12.304 καὶ δούρεσσι φυλάσσοντας περὶ μῆλα, | οὔ ῥά τ᾽ ἀπείρητος μέμονε σταθμοῖο δίεσθαι,
ΟΜ Ιλ 13.63 ὥς τ᾽ ἴρηξ ὠκύπτερος ὦρτο πέτεσθαι, | ὅς ῥά τ᾽ ἀπ᾽ αἰγίλιπος πέτρης περιμήκεος ἀρθεὶς
ΟΜ Ιλ 13.416 κρατεροῖο | γηθήσειν κατὰ θυμόν, ἐπεί ῥά οἱ ὤπασα πομπόν.» | Ὣς ἔφατ᾽, Ἀργείοισι δ᾽
ΟΜ Ιλ 13.443 πεσών, δόρυ δ᾽ ἐν κραδίῃ ἐπεπήγει, | ἥ ῥά οἱ ἀσπαίρουσα καὶ οὐρίαχον πελέμιζεν
ΟΜ Ιλ 13.675 ἐπέπυστο Διῒ φίλος, οὐδέ τι ᾔδη | ὅττι ῥά οἱ νηῶν ἐπ᾽ ἀριστερὰ δηϊόωντο | λαοὶ ὑπ᾽
ΟΜ Ιλ 13.796 ἀργαλέων ἀνέμων ἀτάλαντοι ἀέλλῃ, | ἥ ῥά θ᾽ ὑπὸ βροντῆς πατρὸς Διὸς εἶσι πέδονδε,
ΟΜ Ιλ 14.172 δὲ λίπ᾽ ἐλαίῳ | ἀμβροσίῳ ἑδανῷ, τό ῥά οἱ τεθυωμένον ἦεν· | τοῦ καὶ κινυμένοιο Διὸς
ΟΜ Ιλ 14.190 ἀπάνευθε θεῶν πρὸς μῦθον ἔειπε· | «ἦ ῥά νύ μοί τι πίθοιο, φίλον τέκος, ὅττι κεν εἴπω,
ΟΜ Ιλ 14.218 ἔκλεψε νόον πύκα περ φρονεόντων. | τόν ῥά οἱ ἔμβαλε χερσὶν ἔπος τ᾽ ἔφατ᾽ ἔκ τ᾽ ὀνόμαζε·
ΟΜ Ιλ 14.407 τέρενα χρόα. χώσατο δ᾽ Ἕκτωρ, | ὅττι ῥά οἱ βέλος ὠκὺ ἐτώσιον ἔκφυγε χειρός, | ἂψ δ᾽
ΟΜ Ιλ 15.388 ἐπιβάντες | μακροῖσι ξυστοῖσι, τά ῥά σφ᾽ ἐπὶ νηυσὶν ἔκειτο | ναύμαχα κολλήεντα,
ΟΜ Ιλ 15.411 τέκτονος ἐν παλάμῃσι δαήμονος, ὅς ῥά τε πάσης | εὖ εἰδῇ σοφίης ὑποθημοσύνῃσιν
ΟΜ Ιλ 15.584 συλήσων· ἀλλ᾽ οὐ λάθεν Ἕκτορα δῖον, | ὅς ῥά οἱ ἀντίος ἦλθε θέων ἀνὰ δηϊοτῆτα.
ΟΜ Ιλ 15.631 ὥς τε λέων ὀλοόφρων βουσὶν ἐπελθών, | αἵ ῥά τ᾽ ἐν εἱαμενῇ ἕλεος μεγάλοιο νέμονται
ΟΜ Ιλ 16.153 παρηορίῃσιν ἀμύμονα Πήδασον ἵει, | τόν ῥά ποτ᾽ Ἠετίωνος ἑλὼν πόλιν ἤγαγ᾽ Ἀχιλλεύς,
ΟΜ Ιλ 16.206 νεώμεθα ποντοπόροισιν | αὖτις, ἐπεί ῥά τοι ὧδε κακὸς χόλος ἔμπεσε θυμῷ.” | ταῦτά μ᾽