Εξώφυλλο

Ανθολογία Επιγραφών

Όψεις του δημόσιου και ιδιωτικού βίου των αρχαίων Ελλήνων

του Άγγελου Π. Ματθαίου

50. Ενεπίγραφο βάθρο χαλκού αγάλματος.

Βρέθηκε στην αρχαία Αγορά, στη θέση όπου είχε αρχικώς τοποθετηθεί, παρά τον περίβολο του βωμού των δώδεκα θεών, τον οποίο αφιέρωσε ο Πεισίστρατος του Ιππίου, εγγονός του ομώνυμου τυράννου, όταν ήταν επώνυμος άρχων των Αθηνών.

Έκδ. B. D. Meritt, Hesperia 5 (1936) 357-359. Α. Α. Παπαγιαννόπουλος-Παλαιός, Αρχαίαι Ελληνικαί Επιγραφαί, Αθήνα 1950, 81-82, αρ. 17. IG I3 951.

Περί το 480 π.Χ.

[Λ]έαγρος : ἀνέθεκεν : Γλαύκονος

δόδεκα θεοῖσιν.

 

(Φιλ. μεταγρ.) [Λ]έαγρος ἀνέθηκεν Γλαύκωνος δώδεκα θεοῖσιν.

Ο Λέαγρος Γλαύκωνος ανέθεσε το άγαλμα στους δώδεκα θεούς.

Ο αναθέτης Λέαγρος είναι γνωστό δημόσιο πρόσωπο των Αθηνών. Το όνομά του φέρεται σε Αττικά αγγεία των τελών του 6ου και των αρχών του 5ου αι. π.Χ. Ήταν ένας από τους ωραίους νέους των Αθηνών, από αριστοκρατικές οικογένειες που το όνομά τους, συνοδευόμενο από τον χαρακτηρισμό καλός (ωραίος), ανέγραφαν σε αγγεία (βλ. τις επιγραφές α, β.) Και ο γιος του Λεάγρου Γλαύκων Λεάγρου ήταν και εκείνος, περίπου τριάντα χρόνια μετά τον πατέρα του, ξακουστός ως νέος (βλ. την επιγρ. γ).

Σε ηλικία ανδρός πλέον ο Λέαγρος υπήρξε χορηγός της φυλής του Ακαμαντίδος σε αγώνα διθυράμβου στα Διονύσια. Η φυλή του νίκησε και ο Λέαγρος, όπως ήταν ο νόμος, αφιέρωσε το έπαθλο, τον χάλκινο τρίποδα, στον θεό Διόνυσο (βλ. την επιγρ. δ). Οι χορηγικοί τρίποδες ιδρύονταν παρά την οδό Τριπόδων που ξεκινούσε από το ιερό του Διονύσου υπό την Ακρόπολη και κατέληγε στο πρυτανείο στους ΒΑ πρόποδες της Ακροπόλεως. Η ανάμειξη του Λεάγρου στα δημόσια πράγματα έγινε εμμέσως γνωστή από όστρακα οστρακισμού· κάποιοι συμπολίτες του Αθηναίοι θεώρησαν την πολιτική παρουσία του επικίνδυνη για τη δημοκρατία, και με την ψήφο τους, στον οστρακισμό πιθανώς του 472 π.Χ., θέλησαν να τον εξορίσουν (βλ. την επιγρ. ε). Δεν έλαβε τον απαιτούμενο αριθμό οστράκων και συνέχισε τη δημόσια δράση του. Το 465/4 π.Χ. εξελέγη στρατηγός και μαζί με τον συστράτηγό του Σωφάνη εξεστράτευσαν στη Θράκη. Η επιχείρηση απέτυχε και οι δύο στρατηγοί σκοτώθηκαν. Οι Αθηναίοι τους έθαψαν, όπως και τους άλλους Αθηναίους πεσόντες στον πόλεμο, στο δημοσίον σῆμα στον Κεραμεικό (Παυσ. 1, 29.5).

α. Ερυθρόμορφος Αττικός κρατήρ.

Αγνώστου προελεύσεως. Βρίσκεται στο Getty Museum (Malibu, Los Angeles, Καλιφόρνια).

Έκδ. M. Robertson, The J. Paul Getty Museum Journal 9 (1981) 23-25 (SEG 31, 53.2).

Περ. 510-490 π.Χ.

Λέαγρος καλός.

Κύκνος. Ἄρες. Ἀφροδίτε. Ἀθενᾶ.

Εὐφρόνιος ἔγραφσεν.

πλευρά Β: [Ἀν]τίας.

β. Ερυθρόμορφη Αττική κύλιξ.

Αγνώστου προελεύσεως. Βρίσκεται στο Getty Museum.

Μνεία. The J. Paul Getty Museum Journal 12 (1984) 246, αρ. 75 (SEG 35, 51(f)).

Περ. 500-490 π.Χ.

Λέ[α]γρος.

γ. Ερυθρόμορφη Αττική λήκυθος.

Από την Ερέτρια. Φυλάσσεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.

Έκδ. J. D. Beazley, Attic Red-figure Vase-Painters, Oxford 1963, 652/34. H. R. Immerwahr, Attic Script. Α Survey, Oxford 1990, 689.

Περ. 470-440 π.Χ.

Γλαύκων καλὸς Λεάγρου.

δ. Όστρακο οστρακισμού.

Βρέθηκε στον Κεραμεικό. Φυλάσσεται στις αποθήκες του Κεραμεικού.

Έκδ. St. Brenne, «Ostraka and the Process of Ostrakophoria», στον τόμο The Archaeology of Athens and Attica under the Democracy, W. D. E. Coulson, O. Palagia, et al. (eds.), Oxford 1994, 13-24, ειδ. σελ. 15 (SEG 46, 81).

Λέαγρος

Γλαύκονος

βάσκανος.

βάσκανος = κακολόγος, υβριστικός, φθονερός.