Ανθολογία Επιγραφών
Όψεις του δημόσιου και ιδιωτικού βίου των αρχαίων Ελλήνων
του Άγγελου Π. Ματθαίου
45. Πεσσοειδής ασβεστολιθική στήλη.
Βρέθηκε είτε στην αρχαία Αμφίπολη την ίδια είτε στην περιοχή. Φυλάσσεται στο Μουσείο Καβάλας.
Έκδ. Dim. Lazaridis, «Trois nouveaux contracts de vente à Amphipolis», BCH 85 (1961) 426-434 (SEG 24, 585).
3ος αι. π.Χ.
|
Ἀγαθῆι τύχηι. ἐπρίατο Ν[ικό?]- λαος Μελαντάδου παρ᾽ Ἀ̣- σ̣άνδρου ἀμπέλων πέλεθ[ρ]- α ἓξ δραχμῶν τριακοσίων κα̣[ὶ] εἴκοσι, ὧν γείτων ἐστὶν Κλεό̣[δ]- [5] ημος, Νίκαιος, Μενέλαος, ἐπὶ ἱερέως τοῦ Ἀσκληπιοῦ Εὐαινέτου, ἐπὶ Σπάργεος ἐ- πισστάτου. μάρτυρες Διο- νύσιος, Ἐπιχάρης, Ἀπελλ- [10] ᾶς. |
Με τη βοήθεια της αγαθής Τύχης. Ο Νικόλαος Μελαντάδου αγόρασε από τον Άσανδρο αντί τριακοσίων είκοσι δραχμών έξι πλέθρα αμπέλι, που συνορεύει με ιδιοκτησίες των Κλεοδήμου, Νικαίου, και Μενελάου, όταν ιερέας του Ασκληπιού ήταν ο Ευαίνετος και επιστάτης ο Σπαργεύς. Μάρτυρες ήταν ο Διονύσιος, ο Επιχάρης και ο Απελλάς. |
Η επιγραφή είναι συμβόλαιο πώλησης αγρού. Όπως συμβαίνει και στα σύγχρονα συμβόλαια πώλησης, περιλαμβάνει την έκταση του πωλούμενου αμπελιού, το ποσό αγοράς, τα σύνορα, δηλαδή τα ονόματα των γειτόνων με των οποίων τις ιδιοκτησίες συνορεύει το αμπέλι, τον χρόνο της πώλησης, το όνομα του ιερέως και του άρχοντος ―τα δύο αυτά ονόματα συνιστούν χρονική ένδειξη, προσδιορίζουν δηλαδή τον χρόνο της πώλησης― και τους μάρτυρες που παρέστησαν στην πράξη.
