Ανθολογία Επιγραφών
Όψεις του δημόσιου και ιδιωτικού βίου των αρχαίων Ελλήνων
του Άγγελου Π. Ματθαίου
43. Στήλη λευκού μαρμάρου με επίτιτλο ανάγλυφο σχεδόν ακέραιη.
Βρέθηκε στη Γλυφάδα. Φυλάσσεται στο Επιγραφικό Μουσείο.
Έκδ. W. Peek, Mitt. Ath. 66 (1941) 218-219, αρ. 1. M. Guarducci, Lʼ Epigrafia Greca dalle origini al tardo impero, Roma 1987, 365-367.
313/2 π.Χ.
|
[Γ]λαυκίδης Σωσίππου εἶπεν· ἐπειδὴ οἱ χορηγοὶ Αὐτ[έα]- ς Αὐτοκλέους καὶ Φιλοξενίδης Φιλίππου καλῶς [κα]- [ὶ] φιλοτίμως ἐχορήγησαν· δεδόχθαι τοῖς δημότ[α]- [ι]ς στεφανῶσαι αὐτοὺς χρυσῶι στεφάνωι ἐκάτε- [ρ]ον ἀπὸ ἑκατὸν δραχμῶν ἐν τῶι θεάτρωι τοῖς κω- [5] μωιδοῖς τοῖς μετὰ Θεόφραστον ἄρχοντα, ὅπως ἂν [φ]ιλοτιμῶνται καὶ οἱ ἄλλοι χορηγοὶ οἱ μέλλοντες [χ]ορηγεῖν, δοῦναι δὲ αὐτοῖς καὶ εἰς θυσίαν δέκα δ- ραχμὰς τὸν δήμαρχον Ἡγησίλεων καὶ τοὺς ταμί- ας, ἀναγράψαι δὲ καὶ τὸ ψήφισμα τόδε τοὺς ταμία- [10] ς ἐν στήληι λιθίνηι καὶ στῆσαι ἐν τῶι θεάτρωι, ὅπως ἂν Αἰξωνεῖς ἀεὶ ὡς κάλλιστα ‹τὰ› Διονύσια ποιῶσιν. |
Εισήγηση του Γλαυκίππου Σωσίππου· επειδή οι χορηγοί Αυτέας Αυτοκλέους και Φιλοξενίδης Φιλίππου εχορήγησαν με τρόπο ορθό και με φιλοτιμία· να αποφασίσουν οι δημότες να στεφανώσουν με χρυσό στέφανο αξίας εκατό δραχμών τον καθένα στο θέατρο κατά τη διάρκεια των αγώνων κωμωδίας μετά το έτος του Θεοφράστου άρχοντος, για να φιλοτιμούνται και οι άλλοι που πρόκειται να χορηγήσουν στο μέλλον· και ο δήμαρχος Ηγησίλεως και οι ταμίες να τους δώσουν για θυσία δέκα δραχμές· οι ταμίες να αναγράψουν αυτό το ψήφισμα σε λίθινη στήλη και να το στήσουν στο θέατρο, ώστε οι Αιξωνείς να τελούν πάντοτε τα Διονύσια όσο το δυνατόν καλύτερα. |
Ο Αττικός δήμος των Αιξωνέων κατείχε περίπου τη θέση της Γλυφάδας και μέρος της Βούλας. Με το ψήφισμα αυτό οι Αιξωνείς τιμούν δύο συνδημότες τους, διότι ανέλαβαν ως χορηγοί τα έξοδα του χορού των κωμωδιών που διδάχθηκαν στο θέατρο του δήμου. Η χορηγία, ήταν μία από τις λειτουργίες, άλλες ήταν η τριηραρχία, η γυμνασιαρχία, η ἑστίασις. Οι λειτουργίες ήταν θεσμός της Αθηναϊκής δημοκρατίας κατά τους κλασικούς χρόνους, που αποσκοπούσε στην αναγκαστική συμμετοχή των πλουσιότερων πολιτών στις δημόσιες δαπάνες· οι δαπανηρότερες λειτουργίες ήταν η τριηραρχία, και η χορηγία. Στην πρώτη, ένας πολίτης, ο τριήραρχος, ανελάμβανε καταβάλλοντας τα αναγκαία χρήματα, την κατʼ έτος συντήρηση μιας τριήρους, ώστε να είναι ετοιμοπόλεμη. Στη χορηγίαν ένας πολίτης ―στην εορτή των κατʼ αγρούς Διονυσίων και μέτοικος― ανελάμβανε τη δαπάνη για τη διδασκαλία του χορού της τραγωδίας (τετραλογίας) ή μιας κωμωδίας ή ενός διθυράμβου.
