Ανθολογία Επιγραφών
Όψεις του δημόσιου και ιδιωτικού βίου των αρχαίων Ελλήνων
του Άγγελου Π. Ματθαίου
7. Επιγραφικό χάραγμα στο εξωτερικό τοίχωμα μικρού ανοικτού αμαυρόχρου αγγείου (κανθάρου).
Από τις Θεσπιές της Βοιωτίας.
Έκδ. IG VII 3467. L. H. Jeffery, The Local Scripts of Αrchaic Greece, Oxford 1961, Βoiotia 18, σελ. 93, 95, πίν. 9. P. A. Hansen, Carmina epigraphica Graeca saec. viii-v a. Chr. n., Berlin 1983, 446.
Περί το 450-430 π.Χ.
|
Μογέα δίδοτι τᾶι γυναι- κὶ δο͂ρον Εὐχάρι τεὐτρετιφάντο κό- τυλον, ὃς χἄδαν πίε.
(Φιλ. μεταγρ.) Μογέα δίδωτι τᾷ γυναι|κὶ δῶρον Εὐχάρι | τεὐτριφάντου κό|τυλον, ὣς χἄδαν πίῃ. |
Ο Μογέας δίνει δώρο στη γυναίκα του Εύχαριν του Ευτρετιφάντου αυτόν εδώ τον κότυλο, για να πίνει μέχρι να σκάσει.
Μογέα = Μογέας· η κατάληξη -α (αντί -ας) των αρσενικών πρωτοκλίτων κυρίων ονομάτων είναι σπάνια και μάλλον απολίθωμα των πρώιμων χρόνων της Ελληνικής γλώσσας. | τεὐτρετιφάντο (κράση) = τοῦ Εὐτρετιφάντου. | ὃς χἄδαν = ὥς κα ἅδαν (κράση). | ἅδαν· δωρική μορφή του επιρρήματος ἅδην = μέχρι κορεσμού. |
