ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ

ΒΑΣΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

ΒΟΗΘΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Η Ελληνική Γλώσσα στην Ευρώπη 

Η μετάφραση ως μέσο υποστήριξης των ασθενών γλωσσών 

Σελλά, Ε. 

Με βάση τη θέση ότι το «ήθος της επικοινωνίας» μέσα στη νέα υπερ-εθνική τάξη πραγμάτων είναι ένα ηγεμονικό ήθος που αντανακλά τις δυνάμεις και τις αξίες της ανεξέλεγκτης -κοινωνικά ανεξέλεγκτης- ελεύθερης αγοράς, μπορούμε τώρα να σχολιάσουμε τις γλωσσικές πολιτικές, όπως καταγράφονται στα σχετικά επιτελικά κείμενα. Το πρώτο βασικό σημείο που θα πρέπει να επισημανθεί είναι ότι όλες αυτές οι γλωσσικές πολιτικές θεωρούν τη γλωσσική ανισότητα -την ανισότητα μεταξύ των γλωσσών- ως δεδομένη. Και η πολυγλωσσία που προωθείται ως στόχος για τη συγκρότηση του μελλοντικού Ευρωπαίου βασίζεται σε αυτή την παραδοχή. Έτσι η Λευκή Βίβλος για τη Διδασκαλία και τη Μάθηση[1] προτείνει ότι ο νεαρός Ευρωπαίος θα πρέπει να μαθαίνει δύο ακόμη γλώσσες πέρα από τη μητρική του. Οι δύο αυτές γλώσσες δεν ονομάζονται, αλλά, σίγουρα, δεν είναι ούτε η φινλανδική, ούτε η πορτογαλική, ούτε η ελληνική.

1 White Paper on Teaching and Learning (1996). Luxemburg: Office for the Official Publications of the European Communities [www.publications.eu.int].

Τελευταία Ενημέρωση: 02 Δεκ 2008, 11:48