Ανθολογία Επιγραφών
Όψεις του δημόσιου και ιδιωτικού βίου των αρχαίων Ελλήνων
του Άγγελου Π. Ματθαίου
66. Κυβόλιθος λευκού μαρμάρου.
Από το στηθαίο της σκάλας της κρήνης Μινώας στο ιερό του Απολλωνος στη Δήλο.
Έκδ. F. Sokolowski, Lois sacrées de cités Grecques Supplément, Paris 1969, 50. Inscriptions de Delos, 69.
5ος αι. π.Χ.
|
Μὴ πλύνεν ἐπὶ τὲν κρή[νε]ν μηδέν, μηδὲ κολυμ[βᾶν ἐν τ]- ε͂ι κρήνει, μηδὲ [βάλ]λ[εν] κ[α]- τὰ τὴν κρήν[εν κόπρον μηδ]- [έ τι ἄλλ]ο. ἐπιζήμια δραχμ- [5] αὶ 𐅂̣𐅂 [ἱ]ε̣ρ[α]ί. |
Να μην πλένει κανείς τίποτα στην κρήνη, μήτε να κολυμπά, μήτε να ρίχνει ακαθαρσίες, μήτε τίποτε άλλο. Πρόστιμο δύο δραχμές, που θα περιέρχονται στον θεό.
πλύνεν = πλύνειν. | κρή[νε]ν = κρήνην. | τε͂ι κρήνει = τῇ κρήνῃ. | [βάλ]λ[εν] = βάλλειν. |
Η φροντίδα των αρχαίων Ελλήνων, όπως και κάθε κοινωνίας, για την καθαριότητα του πόσιμου ύδατος ήταν ευλόγως αυξημένη. Από την απαγόρευση να μη κολυμβά κανείς στην κρήνη προκύπτει ότι η κρινική κατασκευή ήταν κτίσμα με μεγάλη δεξαμενή υποδοχής του νερού.
