Ανθολογία Επιγραφών
Όψεις του δημόσιου και ιδιωτικού βίου των αρχαίων Ελλήνων
του Άγγελου Π. Ματθαίου
41. Στήλη λευκού μαρμάρου.
Βρέθηκε στο ιερό του Αμφιαράου στον Ωρωπό.
Έκδ. B. Λεονάρδος, Αρχ. Εφ. 1891, 79-84, αρ 36. IG VII 4252. Β. Χ. Πετράκου, Οι επιγραφές του Ωρωπού, Αθήνα 1997, 296.
332/1 π.Χ.
θεοί· ἐπὶ Νικήτου ἄρχοντος, ἐπὶ τῆς Ἐρε–στοιχ. 27 χθηίδος ἐνάτης πρυτανέας, ἧι Ἀρι– στόνους Ἀριστόνου Ἀναγυράσιος ἐγραμμάτευεν· ἑνδεκάτηι· τρίτηι [5] καὶ εἰκοστῆι τῆς πρυτανείας· ἐκκ– λησία κυρία· τῶν προέδρων ἐπεψήφ– ιζεν Ἐπιχάρης Ἁγνούσιος· ἔδοξεν τῶι δήμωι· Φανόδημος Διύλλου Θυμ– αιτάδης εἶπεν· ἀγαθῆι τύχηι τοῦ δ– [10] ήμου τοῦ Ἀθηναίων, ἐπειδὴ ὁ θειὸς καλῶς ἐπιμελεῖται τῶν ἀφικνουμ– ένων Ἀθηναίων καὶ τῶν ἄλλων εἰς τ– ὸ ἱερόν, ἐφʼ ὑγιείαι καὶ σωτηρίαι π– άντων τῶν ἐν τῆι χώραι, στεφανῶσα– [15] ι τὸν Ἀμφιάραον χρυσῶι στεφάνωι ἀπὸ 𐅛Χ𐅛 δραχμῶν καὶ ἀνειπεῖν τὸν κήρυκα τοῦ δήμου, ὅτι «στεφανοῖ ὁ δ– ῆμος ὁ Ἀθηναίων τὸν Ἀμφιάραον χρ– υσῶι στεφάνωι ἀπὸ 𐅛Χ𐅛 δραχμῶν»· τὸ [20] δὲ ἀργύριον τὸ εἰς τὸν στέφανον δ– οῦναι τὸν ταμίαν τῶν στρατιωτικ– ῶν, καὶ παραδοῦναι τὸν στέφανον π– οησάμενον τοῖς ἐπιμεληταῖς ἀνα– θεῖναι εἰς τὸ ἱερόν· τοὺς δὲ ἐπιμε– [25] λητὰς ἀνειπόντας τὰ ἐψηφισμένα τῶι δήμωι ἐν τῶι ἱερῶι ἀναθεῖναι τὸν στέφανον τῶι θεῶι ἐφʼ ὑγιείαι καὶ σωτηρίαι τοῦ δήμου τοῦ Ἀθηνα– ίων καὶ παίδων καὶ γυναικῶν καὶ τ– [30] ῶν ἐν τῆι χώραι πάντων· ἀναγράψαι δὲ τόδε τὸ ψήφισμα ἐν στήληι λιθί– νει καὶ στῆσαι ἐν τῶι ἱερῶι τὸν κα– τὰ πρυτανείαν γραμματέα· εἰς δὲ τ‹ὴ›– ν ἀναγραφὴν τῆς στήλης δοῦναι τὸ– [35] ν ταμίαν τοῦ δήμου 𐅛ΔΔ𐅛 δραχμὰς ἐ– κ τῶν κατὰ ψηφίσματα ἀναλισκομέ– νων τῶι δήμωι. κενὸν 0,35 |
Θεοί. Επί Νικήτου άρχοντος· όταν επρυτάνευε ενάτη κατά σειράν η Ερεχθηίς φυλή και γραμματεύς ήταν ο Αριστόνους Αριστόνου Αναγυράσιος· ενδεκάτη του μηνός, εικοστή τρίτη της πρυτανείας· κυρία σύγκλησις της εκκλησίας του δήμου· από τους προέδρους έθετε το ζήτημα σε ψηφοφορία ο Επιχάρης Αγνούσιος· απόφαση του δήμου· εισήγηση του Φανοδήμου Διύλλου Θυμαιτάδου· με τη βοήθεια της αγαθής τύχης του δήμου των Αθηναίων· επειδή ο θεός φροντίζει με τρόπο καλό τους Αθηναίους και τους άλλους που έρχονται στο ιερό, για την υγεία και τη σωτηρία όλων όσων βρίσκονται στη χώρα, να στεφανώσει ο δήμος τον Αμφιάραο με χρυσό στέφανο αξίας χιλίων δραχμών, και ο κήρυξ του δήμου να κηρύξει ότι «ο δήμος στεφανώνει τον Αμφιάραο με χρυσό στέφανο χιλίων δραχμών»· τα χρήματα για τον στέφανο να τα δώσει ο ταμίας των στρατιωτικών, να φροντίσει την κατασκευή του στεφάνου και να τον παραδώσει στους επιμελητές, για να τον αφιερώσουν στο ιερό· οι επιμελητές να ανακοινώσουν τις αποφάσεις του δήμου στο ιερό και να αφιερώσουν τον στέφανο στον θεό για την υγεία και τη σωτηρία του δήμου των Αθηναίων και των παιδιών και των γυναικών και όλων όσων βρίσκονται στη χώρα· ο κατά πρυτανείαν γραμματεύς να αναγράψει το ψήφισμα αυτό σε λίθινη στήλη και να τον στήσει στο ιερό· για την αναγραφή της στήλης να δώσει ο ταμίας του δήμου είκοσι δραχμές από το κονδύλιο που κατανέμεται στην εκκλησία του δήμου για τις δαπάνες των ψηφισμάτων. |
Ο εισηγητής του ψηφίσματος Φανόδημος Διύλλου Θυμαιτάδης υπήρξε Αθηναίος πολιτικός, αλλά και συγγραφέας Ἀτθίδος, χρονικού των Αθηνών από τους μυθικούς χρόνους, από το οποίο σώζονται λίγα αποσπάσματα παραδιδόμενα από άλλους συγγραφείς. Η σχέση του με το ιερό του Ασκληπιού στον Ωρωπό ήταν στενή, όπως προκύπτει από το ότι τιμήθηκε από τον δήμο των Αθηναίων για τις υπηρεσίες του προς αυτό ―σώζεται το σχετικό ψήφισμα, το οποίο μάλιστα βρέθηκε στο ιερό― και από το ότι εμφανίζεται μαζί με άλλους γνωστούς Αθηναίους πολίτες ως επιμελητής της εορτής των Αμφιαραΐων το έτος 329/8 π.Χ.