Μεταφόρτωση ως PDF Εκτύπωση <>

Κείμενο 3: Georgakopoulou, A. 1999. Doing youth in and through conversational narratives. Στο Language and ideology. Selected Papers from the 6th International Pragmatics Conference, Verschueren, J. επιμ., Antwerp: IPrA, σελ. 125-142, ©.

…Η συνεργατική στάση των συμμετεχόντων στην συγκρότηση της διήγησης συνδέεται στενά με έναν λόγο-"μωσαϊκό" που περιλαμβάνει μια πλειάδα από φωνές και κείμενα. Αυτή η πολυφωνία γίνεται φανερή σε συχνές αλλαγές ύφους που χαρακτηρίζονται από τα παρακάτω γλωσσικά στοιχεία:

• α) Φωνολογικά ή λεξιλογικά περάσματα στην τοπική διάλεκτο ή σε άλλες μη πρότυπες γλωσσικές ποικιλίες, που χρησιμοποιούνται με τρόπο ειρωνικό για να δημιουργήσουν διάσταση ανάμεσα σε ορισμένες νοοτροπίες.
• β) Πέρασμα σε επίσημες γλωσσικές ποικιλίες και σε απομιμήσεις καθαρεύουσας. Παρόμοιες αλλαγές ύφους, που αποτελούν γενικότερα πηγή χιούμορ στην προσωπική επικοινωνία των Ελλήνων, οφείλουν την εκφραστική τους ισχύ στο γεγονός ότι η χρήση τους δεν αρμόζει στις περιστάσεις επικοινωνίας. Συνεπώς προσφέρονται για την δημιουργία μιας ειρωνικής απόστασης ανάμεσα στον αφηγητή και τις φωνές της αφήγησης στις οποίες αποδίδεται η "καθαρεύουσα".
• γ) Διακειμενικές αναφορές σε δημοφιλή είδη κειμένου (π.χ. τηλεοπτικά διαφημιστικά, τραγούδια, κείμενα από περιοδικά, αστεία, κτλ.) καθώς και σε κείμενα της ίδιας της παρέας, όπως π.χ. παλιότερες αφηγήσεις και ποιήματα καταγραμμένα στο κοινό ημερολόγιο της παρέας. Οι αναφορές αυτές συχνά είναι σύντομες, π.χ. μια ατάκα ή ένα παράθεμα, για παράδειγμα η επαναλαμβανόμενη φράση Μίλα του ρε, μίλα του. Αυτά τα κείμενα ανήκουν στο κοινό απόθεμα γνώσης ολόκληρης της παρέας και αποτελούν γλωσσικό και συμβολικό "κεφάλαιο" για την ομάδα. Συνεπώς χρησιμοποιούνται ως "προκατασκευασμένες" αξιολογήσεις που προσδίνουν κύρος στο επιχείρημα ή στην στάση της αφηγήτριας…

Μετάφραση-προσαρμογή: Γ. Ανδρουτσόπουλος