LIDDELL & SCOTT
Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας
(Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος 2007)
Αποτελέσματα για: "ἐντεῦθεν"
- ἐντεῦθεν, Ιων. ἐνθεῦτεν, επίρρ. (ἔνθεν)· I. λέγεται για τόπο, από εδώ ή από εκεί, Λατ. hinc η illinc, σε Ομήρ. Οδ. κ.λπ. II. λέγεται για χρόνο, στο μέλλον, στο εξής, από τότε, έκτοτε, αμέσως μετά, σε Ηρόδ. κ.λπ.· τοὐντεῦθεν, σε Ευρ.· τἀντεῦθεν, ό,τι υπολείπεται, στο εξής, σε Αισχύλ. III. μτβ., εκ τούτου, εξαιτίας αυτού, σε Θουκ.
- ἐντευθενί[ῑ], επιτετ. τύπος του προηγ., σε Αριστοφ.
