Αδέσμευτος Τύπος, 11.12.1999

Για να γίνει η γλώσσα μας κτήμα μας

Την τιμητική του είχε προχτές, 9 Δεκεμβρίου, το Εθνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο (ΕΛΙΑ). Αφενός μεν του απονεμήθηκε το Μετάλλιο Τιμής και Ευποιίας της πόλης των Αθηνών από τον Δημήτρη Αβραμόπουλο, αφετέρου δε, το βράδυ της ίδιας μέρας, παρουσίασε στο Ξενοδοχείο Χίλτον τον πολυτελή τόμο του που τιτλοφορείται «Ιστορία της ελληνικής γλώσσας».

Παρουσία πλήθους υπουργών, βουλευτών και ακαδημαϊκών (Ε. Παπαζώη, Γ. Αρσένης, Π. Παυλόπουλος, Στ. Μάνος, Φ. Πάλλη-Πετραλιά κ.ά.), ο ιδρυτής του ΕΛΙΑ, Μάνος Χαριτάτος, προλόγισε το έργο επισημαίνοντας μεταξύ άλλων: «Επτά ολόκληρα χρόνια χρειάστηκαν για την εκπόνηση έργου ελκυστικού, συλλογικού, που να μελετά την ελληνική γλώσσα με τέτοια δομή, εκφραστικά μέσα και εικαστικό πλούτο ώστε να γίνει κτήμα όλων».

Σύμφωνα με την «ψυχή» του βιβλίου, τον καθηγητή Μ. Ζ. Κοπιδάκη, που είχε την επιστημονική επιμέλεια του έργου: «Αποτελεί την ιστορία της ελληνικής γλώσσας, όπως αυτή ξετυλίγεται μέσα από 160 δισέλιδα κεφαλαία που καλύπτουν πέντε μεγάλες ιστορικές ενότητες: Αρχαιότητα, Ελληνιστική Κοινή, Βυζάντιο, Μετά την Άλωση και Νεότερη Εποχή. Το έργο πραγματοποιήθηκε με τη συνεργασία 66 επιστημόνων από την Ελλάδα και το εξωτερικό, που κατέχουν πρωτιά στην ανάλυση της περιόδου που ανέλαβαν να καταγράψουν».

Η υπουργός Πολιτισμού, Ελισάβετ Παπαζώη, θεώρησε σωστό να εξάρει πρώτα την ελληνική γλώσσα υπογραμμίζοντας: «Οι Έλληνες είμαστε τυχεροί γιατί εδώ και τέσσερις χιλιάδες χρόνια μιλάμε γλώσσα γνήσια, εκφραστική και πάνω απ' όλα διαχρονική. Με αυτή την αλήθεια απαντάμε σε αυτούς που υποστηρίζουν ότι η ελληνική γλώσσα έχει γίνει πενιχρή».

Αναφορικά με το έργο σημείωσε: «Πρέπει να συνεισφέρουμε όλοι στο έργο αυτό, καθώς αποτελεί πόνημα κατανοητό, ευχάριστο, αλλά και ζωντανή μαρτυρία της ύπαρξης, ανανέωσης και εμπλουτισμού της ελληνικής γλώσσας».

Τη γλώσσα ως εθνικό σύμβολο παρουσίασε ο υπουργός Παιδείας, Γεράσιμος Αρσένης: «Η αδιάσπαστη ενότητα και συνοχή της γλώσσας μάς φανερώνει την αδιάσπαστη συνέχεια του ελληνικού έθνους. Η μητρική γλώσσα, αναπαραγωγική, μεστή και σαφής, παρ' όλο που δέχτηκε μεγάλες παρεμβάσεις από ξένους λαούς, έμεινε σταθερή και άξια υιοθέτησης από άλλα έθνη».