ΒΑΣΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ
ΒΟΗΘΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
- α. Πήλινο «μετάλλιο» με οπή ανάρτησης από την Κνωσό, β. Πήλινη ράβδος από την Κνωσό.
- α. Duhoux, Y. Γραμμική Α, σελ. 180-181, β. Κατάλογος των συλλαβικών συμβόλων της γραμμικής A και των αντίστοιχων της γραμμικής B.
- Duhoux, Y. Γραμμική Α, σελ.182-183.
- α. Χριστίδης, Α.-Φ. Εισαγωγή [στη Β΄ Ενότητα], σελ.123-124, β. Mallory, J. P. Η ινδοευρωπαϊκή γλωσσική οικογένεια: Το ιστορικό ζήτημα, σελ. 140-141, γ. Καραλή, Μ. Η ταξινόμηση των αρχαίων ελληνικών διαλέκτων. σελ. 288.
- α. Chadwick, J. Γραμμική Β, σελ. 200-201, β. Χριστίδης, Α.-Φ. Ιστορία της αρχαίας ελληνικής γλώσσας, σελ. 64-75.
- Ανδρέου, Σ. Πρωτοϊστορία: Το πλαίσιο, σελ. 171-172.
- Πινακίδα από την Πύλο σε γραμμική B
- Βοκοτόπουλος, Λ. Οι Σκοτεινοί Αιώνες: Τα αρχαιολογικά δεδομένα, σελ. 204-205, 208-209.
- α. Βουτυράς, Ε. Η εισαγωγή του αλφαβήτου, σελ.211-212, β. Χριστίδης, Α.-Φ. Ιστορία της αρχαίας ελληνικής γλώσσας, σελ. 97-102, γ. Brixhe, C. The history of the alphabet: Some guidelines for avoiding oversimplification, σελ. 284-285.
- Αλφάβητα ελληνικών πόλεων
- Ηρόδοτος, Ἱστορίαι 5.58 Hude.
- Βουτυράς, Ε. Η εισαγωγή του αλφαβήτου, σελ. 215-216.
- Thomas R. Γραπτός και προφορικός λόγος στην Αρχαία Ελλάδα, σελ. 19-21, 29-31.
- Ανδρέου, Σ. Πρωτοϊστορία: Το πλαίσιο, σελ. 167.
- α. Thomas, R. Aλφαβητισμός και προφορικότητα στην κλασική περίοδο, σελ. 238, β. Thomas, R. Γραπτός και προφορικός λόγος στην Αρχαία Ελλάδα, σελ. 158-159.
- Thomas, R. Aλφαβητισμός κι προφορικότητα στην κλασική περίοδο, σελ. 243-244.
- Χριστίδης, Α.-Φ. Ιστορία της αρχαίας ελληνικής γλώσσας, σελ. 104-105.
- Η Οινοχόη του Διπύλου
- Η επιγραφή στο ποτήρι του Νέστορα
- Πειραματικά αλφάβητα σε όστρακα από την Aρχαία Aγορά της Aθήνας
- Θουκυδίδης 2.2. Budé
- Πλάτων,Φαίδρος 274b-279b
- Μίσιου, Ά. Γλώσσα και εκπαίδευση στην αρχαιότητα, σελ. 889.
- Τσαντσάνογλου, Κ. Σημεία στίξης, σελ. 991.
- Χριστίδης, Α.-Φ. Ιστορία της αρχαίας ελληνικής γλώσσας, σελ. 106.
- Τσαντσάνογλου, Κ. Τονισμός, σελ. 987.
- α. Αριστοφάνης, Νεφέλες, 768-772 Budé, β. Αθήναιος, Δειπνοσοφιστές, 9. 407 b-c Budé
Θέματα ιστορίας της ελληνικής γλώσσας
Γραφή και ελληνική γλώσσα
Άννα Μίσσιου (2007)
α. Duhoux, Y. 2001.
Γραμμική Α. Στο Ιστορία της ελληνικής γλώσσας: Από τις αρχές έως την ύστερη αρχαιότητα, επιμ. Α.-Φ.Χριστίδης, 180-184. Θεσσαλονίκη: Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας & Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών [Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη], σελ. 180-181.
© Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας & Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών [Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη]H ονομασία γραμμική A
Aπό τα τέλη του 19ου αιώνα αρχίζει η ανακάλυψη διαφόρων προαλφαβητικών γραφών που χρησιμοποιούσαν στην Kρήτη. Mία από αυτές αποτελούνταν από εικονικούς -σε σημαντικό βαθμό- χαρακτήρες, γι' αυτό και ο αρχαιολόγος που την ανακάλυψε, ο άγγλος A. J. Evans, την ονόμασε εικονογραφική ή αλλιώς ιερογλυφική γραφή (αντίθετα με ό,τι φαίνεται να υποδηλώνει η δεύτερη ονομασία της, αυτή η ανερμήνευτη μέχρι σήμερα γραφή δεν έχει καμιά σχέση με την Aίγυπτο). Kάποιες άλλες κρητικές προαλφαβητικές γραφές που είχαν έρθει στο φως την ίδια εποχή παρουσίαζαν μια πιο σχηματοποιημένη μορφή και γι' αυτό ο Evans τις ονόμασε γραμμικές. Διέκρινε τη γραμμική A (την παλαιότερη) και τη γραμμική B (τη νεότερη). Mε τον όρο γραμμική A δηλώνεται τόσο η συγκεκριμένη γραφή όσο και η γλώσσα την οποία εκφράζει.
Τα κείμενα σε γραμμική Α
Κείμενα σε γραμμική A μαρτυρούνται σήμερα κυρίως στην Kρήτη (τόπος όπου είχαν τη μεγαλύτερη διάδοση) αλλά και σε ορισμένα άλλα νησιά (Kύθηρα, Θήρα, Mήλος, Kέα), στην Πελοπόννησο (Άγιος Στέφανος), αλλά και στη Mικρά Aσία (Mίλητος) και στο Iσραήλ.
Tα χρονολογημένα κείμενα σε γραμμική A ανήκουν, κατά το μεγαλύτερο μέρος τους, στην περίοδο από τα μέσα του 18ου αιώνα π.Χ. μέχρι τα μέσα του 15ου αιώνα π.Χ. (από τη μετάβαση από τη μεσομινωική περίοδο [MM] IIα προς τη MM IIβ -γύρω στο 1750 π.Χ.- μέχρι τα τέλη της υστερομινωικής [YM] I περιόδου - γύρω στο 1450 π.Χ.).
Mέχρι σήμερα έχουν δημοσιευθεί περίπου 1.500 κείμενα σε γραμμική A, στα οποία περιέχονται συνολικά περίπου 7.500 σύμβολα, κάτι δηλαδή που αντιστοιχεί σε δέκα σχεδόν δακτυλογραφημένες σελίδες συνεχούς κειμένου. Πάνω από τα 9/10 των επιγραφών είναι λογιστικά κατάστιχα γραμμένα αρχικά σε νωπό πηλό. Διακρίνονται, ανάλογα με το σχήμα τους, σε πινακίδες, σφραγίσματα, (πρισματικά ή ωοειδή), πήλινα σφαιρίδια και δισκία (πήλινα πεπλατυσμένα πλακίδια). O διοικητικός χαρακτήρας των κειμένων αποκαλύπτεται κυρίως λόγω της παρουσίας συμβόλων που είναι ολοφάνερα αριθμητικά (μονάδες, δεκάδες, εκατοντάδες, χιλιάδες· για το μηδέν δεν υπάρχει σύμβολο).
Tα σωζόμενα κείμενα είναι χαραγμένα σε ποικίλα υλικά (κονίαμα, πηλό, πέτρα, μέταλλα) - τα περισσότερα σε αγγεία. Για αρκετά από αυτά το είδος τους («ρυτά», δηλαδή αγγεία για χοές) ή και η θέση όπου ανακαλύφθηκαν (π.χ. σε μινωικά «ιερά κορυφής») οδηγούν στο συμπέρασμα πως πρόκειται για θρησκευτικά κείμενα (αναθήματα, προσφορές κ.ά).
Είναι πολύ πιθανόν κείμενα σε γραμμική A να γράφτηκαν και σε άλλα υλικά (πάπυρους, διφθέρες κ.ά.), όμως τέτοια κείμενα δεν έχουν επιβιώσει της καταστροφής του μινωικού πολιτισμού. Αντίθετα, οι πυρκαγιές που κατέστρεψαν τα μινωικά ανάκτορα έψησαν τις πήλινες πινακίδες και έτσι τις έσωσαν.
Η γραμμική Α
Όπως πολλές άλλες γραφές, η γραμμική A συγκροτείται από δύο συστατικά: από τη μια, τα ιδεογράμματα (οι αριθμοί που προαναφέραμε, αλλά και κλάσματα, σημεία στίξης, παραστάσεις αντικειμένων ή όντων)· από την άλλη, υπάρχουν χαρακτήρες που συνδυάζονται συνήθως για να σχηματίσουν ομάδες, διαχωρισμένες κατά κανόνα με κενά ή με διαχωριστικά σημάδια. Επειδή οι χαρακτήρες αυτοί είναι περίπου εκατό, είναι μάλλον απίθανο να απαρτίζουν είτε κάποιο αλφάβητο είτε μια καθαρά ιδεογραφική γραφή. Πράγματι, εκατό χαρακτήρες γενικά θεωρούνται πολλοί για αλφάβητο αλλά και πολύ λίγοι για ιδεογραφικό σύστημα. Αντίθετα, είναι πολύ πιθανό να απαρτίζουν συλλαβάριο - ένα σύστημα γραφής δηλαδή, στο οποίο κάθε χαρακτήρας αντιπροσωπεύει μια συλλαβή. Το συμπέρασμα αυτό φαίνεται να επιβεβαιώνεται και από τα ακόλουθα στοιχεία. H γραμμική B προήλθε από τη γραμμική A. H γραμμική B έχει ήδη αποκρυπτογραφηθεί και σε αυτή το μη ιδεογραφικό μέρος της απαρτίζει ένα συλλαβάριο. Τα συμπλέγματα των συλλαβογραμμάτων της γραμμικής A πρέπει λοιπόν να παριστάνουν λέξεις (ή συντάγματα, όπου συνενώνονται περισσότερες λέξεις).
β. Κατάλογος των συλλαβικών συμβόλων της γραμμικής A (με τη συμβατική αρίθμησή τους) και των αντίστοιχων της γραμμικής B (πριν από κάθε σύμβολο της γραμμικής B δίνεται η φωνητική αξία του)© Duhoux, Y. & T. G. Palaima. 1989. Problems in Decipherment. Louvain: Peeters Publishers.