• I. Eνεργ.
  • α) αναθέτω κ., παραδίδω κάπ.:
    • ο εις ομήρους ανατεθείς παρά του Mουσουλμάν (Δούκ. 135⁴)·
  • β) φρ. ανατίθημι μνημόσυνον = δίνω ευκαιρία σε κάπ. να με μνημονεύει:
    • (Δούκ. 145^17‑8).
• II. (Mέσ.) ανακοινώνω, γνωστοποιώ, εμπιστεύομαι σε κάπ. κ.:
  • την βουλήν σοι ανεθέμην μόνῃ (Διγ. Z 765).

[αρχ. ανατίθημι]