• burned to a cinder, charred (syn καρβουνιασμένος, near-syn αποτεφρωμένος):
  • απανθρακωμένη εκκλησία |
  • απανθρακωμένη σάρκα, απανθρακωμένο πτώμα |
  • βρέθηκε ~ το πρωί |
  • την κάπως συστηματική καλλιέργεια την αποδείχνουν λείψανα από απανθρακωμένα σιτηρά και όσπρια (NPlaton) |
  • έγραψε στίχους για τη γερασμένη και απανθρακωμένη ψυχή του (Kanellop) [fr kath (neol) απηνθρακωμένος (ppp of K àπανθρακ΅

[-όω]) w. anal. influence of verb form w. ἀπαν- or new formation fr ἀπανθρακώνω]